Το πρωταπριλιάτικο ψέμα, έχει τις ρίζες του στον 15ο αιώνα και που τελικά επικράτησε τις μέρες μας και έχει γίνει πλέον έθιμο.
Από που ξεκίνησε
Υπάρχουν δύο εκδοχές για το πως ξεκίνησε το έθιμο της πρωταπριλιάς. Κατά τη πρώτη εκδοχή,το πρωταπριλιάτικο ψέμα ξεκίνησε αρχικά από την Γαλλία, στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η πρώτη του Απρίλη είχε καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά. Επομένως, ενώ όλη η Ευρώπη γιόρταζε την πρωτοχρονιά 1η Ιανουαρίου, οι Γάλλοι την γιόρταζαν 1η Απριλίου.
Αυτό κράτησε μέχρι το 1564. όταν ο Βασιλιάς Κάρολος Θ’ , αποφάσισε πως η πρωτοχρονιά θα γιορτάζεται 1η Ιανουαρίου όπως στις υπόλοιπες χώρες. Φυσικά,η αλλαγή αυτή αντιμετώπισε ένυτονες αντιδράσεις από τους υποστηρικτές του εθίμου. Αυτοί που δέχτηκαν εξ αρχής την αλλαγή, έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα στους «παραδοσιακούς» για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.
Η δεύτερη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες, τον λαό της βορειοδυτικής Ευρώπης. Οι Κέλτες ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε 1η Απριλίου, αλλά υπήρχαν αντικειμενικές δυσκολίες διότι εκείνη την περίοδο τα ψάρια δεν πέφτουν εύκολα στα δίχτυα. Έτσι, οι ψαράδες έλεγαν ψέματα για το πόσα ψάρια έχουν πιάσει. Η κίνηση αυτή έγινε συνήθεια, και στη συνέχεια έθιμο.
Το πρωταπριλιάτικο έθιμο στην Έλλάδα
Στην Ελλάδα το έθιμο διαμορφώθηκε με βάσει τα δεδομένα της χώρας, αλλά το νόημα και η βασική ιδέα παρέμεινε ίδια.
Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά.
Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του.Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.
