Ομολογουμένως, η συζήτηση για το Σύνταγμα είναι αρκούντως τεχνική. Δεν την καταλαβαίνουν, με άλλα λόγια, πολλοί.
Είναι, όμως, εξαιρετικά σημαντική, καθώς, μεταξύ άλλων, συνδέεται και με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας που έχουμε μπροστά μας στις αρχές του 2020.
Και μπορεί η συζήτηση, θεωρητικά, να τελειώνει κάπου εδώ σε αυτή τη φάση, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Αυτό γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, την επομένη των εκλογών, θα είναι αντιμέτωπος με ένα ισχυρό δίλημμα: να προχωρήσει κανονικά με την ολοκλήρωση της Αναθεώρησης στην επόμενη Βουλή και να μπορεί να βγάλει Πρόεδρο της Δημοκρατίας ακόμα και με 151 βουλευτές, εφόσον έχει κερδίσει τις εκλογές, αλλά να μην συμπεριληφθεί στην Αναθεώρηση το εμβληματικό για τη ΝΔ άρθρο 16; Ή θα ξεκινήσει τη διαδικασία της Αναθεώρησης από την αρχή, όπως έγινε τους προηγούμενους μήνες, για να συμπεριλάβει στην αναθεωρητέα ύλη και το άρθρο 16, κάτι που θα σημαίνει ότι η εκλογή ΠτΔ θα γίνει με τους κανόνες του 2014 και την «απειλή» διάλυσης της Βουλής;
Απάντηση αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει. Και, όταν ερωτώνται, κορυφαία στελέχη της ΝΔ συνιστούν υπομονή. Πώς να κάνει, άλλωστε, κανείς αυτή τη συζήτηση τώρα, όταν δεν ξέρει ποιοι θα είναι μετεκλογικοί συσχετισμοί; Για παράδειγμα, ξέρει κανείς σε αυτή τη συγκυρία πόσους βουλευτές θα έχει η ΝΔ; Και μπορεί κανείς να το εικάζει, αλλά ξέρει με σιγουριά ότι η ΝΔ θα είναι αυτοδύναμη στην επόμενη Βουλή, ώστε να είναι αυτή που θα «κάνει παιχνίδι»;
Όλα αυτά συνεκτιμώνται. Και, αμέσως μετά τις εκλογές, ανάλογα με το εύρος της διαφοράς και τις κοινοβουλευτικές ισορροπίες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πάρει τις αποφάσεις του. Το κριτήριο θα είναι το εξής: είναι η αναθεωρητέα ύλη (σ.σ. δηλαδή τα προς αναθεώρηση άρθρα) επαρκής για να θεωρηθεί η Αναθεώρηση τολμηρή; Οψόμεθα.
Ο εξ απορρήτων
