ΑρχικήΕπικαιρότηταΜαίρη Χρονοπούλου: Η κυρία στα μπουζούκια δεν είναι πια εδώ -Η πολυτάραχη...

Μαίρη Χρονοπούλου: Η κυρία στα μπουζούκια δεν είναι πια εδώ -Η πολυτάραχη ζωή και η μεγάλη καριέρα

Πέθανε σε ηλικία 90 ετών η γνωστή ηθοποιός Μαίρη Χρονοπούλου.

Τις τελευταίες ημέρες η ηθοποιός νοσηλευόταν διασωληνωμένη στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, καθώς γλίστρησε στα σκαλοπάτια του σαλονιού του σπιτιού της και χτύπησε στο κεφάλι, ενώ έμεινε αναίσθητη για ώρες, μέχρι να εντοπιστεί από τη βοηθό της και να διακομισθεί στο νοσοκομείο.

 

Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου 1933.

Τις δεκαετίες του 1960 και 1970 διακρίθηκε ως μία από τις πιο δημοφιλείς και σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς, η οποία έγινε μεγάλη σταρ τη χρυσή εποχή του κινηματογράφου.

Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα. Το 1957 άρχισε να συνεργάζεται με το ελεύθερο θέατρο, κάνοντας εμφανίσεις στο Ακροπόλ στα έργα των Αλέκου Σακελλάριου-Χρήστου Γιαννακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας».

Η μοιραία γυναίκα του ελληνικού κινηματογράφου

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε σαν κομπάρσος στο Χαρούμενο ξεκίνημα του Ντίνου Δημόπουλου, παραγωγής Φίνος Φιλμ το 1954, όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια. Το 1958 πήρε ένα μικρό ρόλο στο Τελευταίο ψέμα του Μιχάλη Κακογιάννη, πάλι στη Φίνος Φιλμ. Από το 1963 και μετά πρωταγωνιστεί σε πλειάδα δραματικών ταινιών της Φίνος Φιλμ, και όχι μόνο, σε ρόλους ντάμας και μοιραίας γυναίκας, δίπλα σε όλους τους άντρες πρωταγωνιστές της εποχής, όπως οι Νίκος Κούρκουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γιώργος Φούντας και Αλέκος Αλεξανδράκης.

 

 

Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στην ταινία Τα κόκκινα φανάρια (1963) του Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 36η απονομή των βραβείων το 1964 σε παραγωγή της Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης, Χωρίς ταυτότητα, (1963, Φίνος Φιλμ), Το χώμα βάφτηκε κόκκινο, δραματική ταινία του 1966 σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 38η απονομή των βραβείων το 1966,

 

Πολύ αργά για δάκρυα του Γιάννη Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), Όταν η πόλις πεθαίνει σε σενάριο Νίκου Φώσκολου και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη (1969, Φίνος Φιλμ), Οι αδίστακτοι του Ντίνου Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ), Κοινωνία ώρα μηδέν του Ντίνου Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), Η λεωφόρος του μίσους (1968, Φίνος Φιλμ) και Ορατότης μηδέν του Νίκου Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).

 


Ανάμεσα σε αυτές τις κοινωνικές και δραματικές ταινίες εμφανίστηκε σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής Φίνος Φιλμ, στα οποία θα κάνει θραύση: Οι θαλασσιές οι χάντρες, Μια κυρία στα μπουζούκια και Γοργόνες και μάγκες. Ιδιαίτερα στο Μια κυρία στα μπουζούκια σαγήνευσε το κοινό με το ακαταμάχητο στυλ και ταμπεραμέντο της τόσο υποκριτικά όσο και ερμηνεύοντας δύο από τις μυθικές επιτυχίες των τραγουδιών του ελληνικού κινηματογράφου, το «Είμαι γυναίκα του γλεντιού» και το «Του αγοριού απέναντι».

 

Την περίοδο 1967-68 υπήρξε η καλύτερη πρωταγωνίστρια του κινηματογράφου και κέρδισε το βραβείο της ενώσεως κριτικών.

Στη θεατρική της καριέρα, συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και έπαιξε με την ίδια ερμηνευτική ικανότητα σε όλα τα είδη θεάτρου. Το 1972 συγκρότησε τον δικό της θίασο με τον οποίο ανέβασε τα έργα: «Τι ώρα θα γυρίσεις, Πηνελόπη» του Σόμερσετ Μομ και «Ένα καυτό κορίτσι» του Ιάκωβου Καμπανέλη.

Έχει στο ενεργητικό της σημαντικές ερμηνείες και στον νέο ελληνικό κινηματογράφο, όπως στις εξαίρετες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου Οι κυνηγοί και Ταξίδι στα Κύθηρα, ενώ κέρδισε βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία Τα παιδιά της χελιδόνας του Κώστα Βρεττάκου, το 1987.

 

Βραβείο συνολικής προσφοράς

Στις 16 Ιουνίου 2021 η Μαίρη Χρονοπούλου τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Το βραβείο παρέδωσε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, μαζί με τον πρόεδρο της Ακαδημίας, Γιώργο Τσεμπερόπουλο, στην ηθοποιό που με την «ρώμη της παρουσίας της σφράγισε μια σειρά κινηματογραφικών ειδών», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.

 

 

Ο γάμος – πυροτέχνημα

Τον Αύγουστο του 1975 παντρεύτηκε τον πρώην δήμαρχο Σπάτων και πρώην βουλευτή Δήμο Μπότσαρη και χώρισαν μετά από λίγο καιρό.

«Ήταν ένας γάμος πυροτέχνημα και ένα βελούδινο διαζύγιο» είχε πει η ηθοποιός.

«Στη Μητρόπολη των Σπάτων παντρεύτηκα, είχαν μαζευτεί 10.000 άτομα, πήγα με μια Ρολς Ρόις, την οδηγούσε ο Κώστας Καρράς, την σπάσανε, την κομμάτιασαν, παρμπρίζ σπασμένο, λάστιχα τρυπημένα… Το τι έγινε, χαλασμός, τότε υπήρχε ακόμα η χωροφυλακή και ζήτησε τη συνδρομή της αστυνομίας Αθηνών διότι δεν μπορούσε να κουμαντάρει αυτό το πλήθος» περιέγραψε η ηθοποιός.

«Ένας γάμος πυροτέχνημα που βάσταξε όσο ένα πυροτέχνημα, πολύ λίγο. Το διαζύγιο ήταν βελούδινο, όταν δεν ζητάς τίποτα έχεις καλό διαζύγιο. Εγώ δεν ζήτησα τίποτα. Δεν περπάτησε, δεν δέσαμε» πρόσθεσε η Μαίρη Χρονοπούλου.

 

 

Στον συλλεκτικό της λογαριασμό στο instagram η δημοσιογράφος Ελενα Μακρή-Λυμπέρη είχε δημοσιοποιήσει μια φωτογραφία από εκείνη την ημέρα.

Η Μαίρη Χρονοπούλου πανέμορφη, φορά ένα νυφικό του εμβληματικού οίκου της Νταίζης Αντωνοπούλου και ποζάρει με αγαπημένους της φίλους αυτή την ιδιαίτερη ημέρα.

Στη λεζάντα της φωτογραφίας διαβάζουμε:

Η Μαίρη Χρονοπούλου την ημέρα του γάμου της με τον Δήμο Μπότσαρη στα μέσα της δεκαετίας του 70, περιτριγυρισμένη από φίλους, ανάμεσα στους οποίους και η Ελένη Ανουσάκη. Η νύφη φορά νυφικό του εμβληματικού οίκου της Νταίζης Αντωνοπούλου. Ο γάμος ήταν ένα από τα μεγάλα κοσμικά γεγονότα της εποχής, δεν κράτησε όμως. “Στη Μητρόπολη των Σπάτων παντρεύτηκα, είχαν μαζευτεί 10.000 άτομα, πήγα με μια Ρολς Ρόις, την οδηγούσε ο Κώστας Καρράς, την σπάσανε, την κομμάτιασαν, παρμπρίζ σπασμένο, λάστιχα τρυπημένα… Το τι έγινε, χαλασμός, τότε υπήρχε ακόμα η χωροφυλακή και ζήτησε τη συνδρομή της αστυνομίας Αθηνών διότι δεν μπορούσε να κουμαντάρει αυτό το πλήθος” έχει διηγηθεί η Μαίρη Χρονοπούλου”.

 

Μαίρη Χρονοπούλου: Οι ρόλοι που «έκαψαν» καρδιές

“Όλοι οι ρόλοι μου ήταν κόντρα. Εγώ είμαι συναισθηματική αλλά όλοι ήθελαν την γυναίκα – θηρίο, το αρπακτικό που έβλεπαν στους ρόλους” είχε αναφέρει σε συνέντευξή της στο “Ενώπιος Ενωπίω” και στον Νίκο Χατζηνικολάου.

“Οι ρόλοι μου έκαναν ζημιά στην προσωπική μου ζωή. Με μάχονταν… με πολεμούσαν, έχω βιώσει να φοβούνται να με πλησιάσουν. Η προσωπική μου ζωή είναι μηδενική, τα τελευταία 25 χρόνια είμαι ολότελα μοναχή,  ίσως τώρα τελευταία να μου λείπει ένας σύντροφος, τώρα τελευταία όμως, όλα αυτά τα χρόνια δεν μου έλειψε καθόλου, μου ήταν και απωθητική η ιδέα, τώρα μου λείπει είμαι πολύ μοναχικά” αποκάλυψε η Μαίρη Χρονοπούλου.

 

 

Χρονοπούλου: Οι άνδρες δεν ανέχονται μια επιτυχημένη γυναίκα

“Οι άνδρες δεν ανέχονται μια γυναίκα με επιτυχία και καριέρα προσωπική, και οικονομική ανεξαρτησία, δεν το δέχονται με τίποτα, θέλουν να είναι εκείνοι τα αφεντικά, εκ των πραγμάτων δεν γίνονταν αυτά, δεν διάλεγα ίσως και τους πιο δυναμικούς ανθρώπους στη ζωή μου, δεν ξέρω τι φταίει. Μάλλον φταίω εγώ. Τρόμαζε η λάθος εντύπωση. Είμαι μια γυναίκα που της αρέσει να μαγειρεύει, να είμαι νοικοκυρά να είμαι θηλυκό, δεν το αναγνώριζαν αυτό, ήθελα να κάνω οικογένεια. Το ελεεινό σινεμά φταίει” ανέφερε η Μαίρη Χρονοπούλου.

Νίκος Κούρκουλος ήταν ο αδελφός που δεν είχα

 

“Με τον Νίκο Κούρκουλο ήταν η απόλυτη σχέση. Ο πατέρας μου με εγκατέλειψε νωρίς, ήταν ο αδελφός που δεν είχα, η οικογένεια που δεν είχα, ότι σημαντικό κάναμε στη ζωή το κάναμε μαζί, δεν δούλευε χωρίς εμένα, πάντα μαζί, με φρόντιζε, είναι η πιο ισχυρή παρουσία που ένιωσα στη ζωή μου, ήταν πολύ σημαντικός για μένα. Με έχει τραυματίσει η απουσία του. Είμαι ορφανή ακόμα. Τον έπαιρνα τηλέφωνο πλάκωνε στο ξύλο τον σύντροφο και γινόταν μακελειό.

 

 

Όταν συμφιλιώθηκα με τον σύντροφο αργότερα,  μου έλεγε μα εγώ τον έδειρα και είστε μαζί; Είχε τη συμπεριφορά της οικογένειας που δεν είχα” είχε πει η Μαίρη Χρονοπούλου.

 

 

Οι κακοποιητικές σχέσεις, η περιουσία που χάρισε και ο θάνατος

Τον Απρίλιο του 2023 η Μαίρη Χρονοπούλου παραχώρησε συνέντευξη στην Κατερίνα Καινούργιου για την εκπομπή “Super Κατερίνα”.

Η διάσημη ηθοποιός είχε αναφερθεί στον χρόνο αλλά και στη συμφιλίωση με τον θάνατο:Είμαι πολύ μεγάλη για να είμαι όμορφη, άλλο η γοητεία και άλλο η ομορφιά. Η ομορφιά χάνεται, η γοητεία αν υπάρχει φτάνει μέχρι τα 120 και να μη φύγει. Δεν ξέρω τι από τα δύο έχω“.

 

 

Και πρόσθεσε: “Δεν βλέπω όλες τις ταινίες μου, βλέπω τις αγαπημένες μου, θυμάμαι τα backstage των σκηνών, τους χώρους, θυμάμαι το μαρτυρικό τριήμερο που είχαμε περάσει για την ταινία “Το χώμα βάφτηκε κόκκινο”. Ήταν ένα δύσκολο και αγαπημένο έργο. Θυμάμαι όλους τους αγαπημένους φίλους που έχουν φύγει. Ο Κούρκουλος, ο Βόγλης, ο Γεωργίτσης έφυγαν από την καταραμένη αρρώστια. Όλοι νεκροί και εγώ ζωντανή. Είμαι απόλυτα εξοικειωμένη με τον θάνατο τον δικό μου, δεν με τρομάζει καθόλου μα καθόλου η αποχώρηση. Με την ιδέα του θανάτου των γύρω μου δεν μπορώ να εξοικειωθώ”.

Ποιος της λείπε περισσότερο; Η Μαίρη Χρονοπούλου απάντησε πάνω σε αυτό: “Ο Κούρκουλος. Ο Κούρκουλος ήταν οικογένειά μου, μόνο που το σκέφτομαι, αρρωσταίνω. Ήξερε τα πάντα για μένα, με προστάτευε, με φρόντιζε, με μάλωνε, ήταν ό,τι πιο κοντινό στη ζωή μου. Ο Νίκος “καθάρισε” για τον σύντροφο που με είχε κακομεταχειριστεί, ωραία και γενναία”.

Η Μαίρη Χρονοπούλου είχε υποστεί κακοποιητικές συμπεριφορές σε σχέσεις της. Μιλώντας για την προσωπική της ζωή, η ίδια είπε: “Υπήρξαν άνθρωποι ultra κακοποιητικοί μαζί μου, που έφτασαν στη χειροδικία, δεν ήταν εύκολο για μένα. Το πιο σκληρό και το πιο ακραίο πράγμα που έχω κάνει για έναν έρωτα είναι να αποφασίσω ότι πρέπει να τον κόψω […] Δεν ξεπερνούσα έναν έρωτα με έναν άλλον έρωτά απλά έλεγα ότι δεν πάει άλλο. Το ότι δεν ζήλευα το θεωρώ ότι ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έχω κάνει στις σχέσεις μου. Δεν ζήλευα κανένα και τίποτα.Έχω απατηθεί από σύντροφό μου και μόλις το έμαθα πέταξα όλα τα πράγματά του έξω από το σπίτι. Μετά τον συγχώρεσα, δεν ήταν ο μεγάλος μου έρωτας αλλά περνούσα πολύ καλά μαζί του. Ένας είναι ο μεγάλος μου έρωτας αλλά δεν θα τον πω. Μία φορά ερωτευόμαστε πραγματικά”.

 

 

Για το κομμάτι του γάμου, του έρωτα και της συντροφικότητας, η ίδια σημείωσε: “Παντρεύτηκα γιατί ήθελα να αφήσω το θέατρο. Ήθελα να μαζευτώ στον πύργο μου στα Σπάτα και να γίνω νοικοκυρά. Γύρευα να φύγω από το περιβάλλον που είχα ζήσει. Τελικά δεν έγινε αυτό. Το κεφάλαιο του έρωτα και τη συντροφικότητα δεν έχει κλείσει για μένα […] Το πιο αφροδισιακό πράγμα για μένα μέσα σε μία σχέση είναι ο θαυμασμός”.

Μιλώντας για τη μεγάλη περιπέτεια με την υγεία της, η Μαίρη Χρονοπούλου είχε εξηγήσει γιατί θέλησε να δημοσιοποιήσει φωτογραφίες της από εκείνη την περίοδο της ζωής της.

“Δημοσιοποίησα φωτογραφία μου που είναι κατάκοιτη για λόγους ηθικής και προσφοράς. Ήμουν ένα τέρας, 128 κιλά, από την άλλη μεριά είμαι με ένα πολύ ωραίο φουστάνι, βαμμένη. Έδειξα τη φωτογραφία για ανθρώπους που έχουν περάσει προβλήματα, που έχουν χάσει τον εαυτό τους. Ήθελα να τους πω “Προσπαθήστε, εγώ προσπάθησα και το νίκησα”. Ήμουν παράλυτη, έριξα 128 κιλά ακίνητη. Ήμουν ξαπλωμένη σε κρεβάτι χωρίς να μπορώ να γυρίσω ούτε αριστερά, ούτε δεξιά. Είναι φρικτό να μην μπορείς να πας ούτε μέχρι την τουαλέτα. Είχα φίλους δίπλα μου αλλά και μία εξαιρετική κυρία” ανέφερε η Μαίρη Χρονοπούλου.

Η Μαίρη Χρονοπούλου έκανε δική της περιουσία αλλά επέλεξε να τη χαρίσει:

“Είχα μία αρκετά συμπαθητική περιουσία από ακίνητα αλλά κάποια στιγμή ήθελα να απαλλαγώ απ’ όλα. Τα χάρισα όλα, δεν έχω τίποτα στο όνομά μου. Μεταβίβασα όλα μου τα ακίνητα στο “Χαμόγελο του παιδιού”. Μιλάμε για κανονική μεταβίβαση με συμβόλαιο. Δεν είχα ποτέ καμία σχέση με τα υλικά αγαθά. Δεν δένομαι με την ύλη, το πιο ωραίο δώρο που μου έχει κάνει σύντροφός μου είναι καλά λόγια”.

Κλείνοντας, η Μαίρη Χρονοπούλου είχε αναφερθεί στο κεφάλαιο “θάνατος”, λέγοντας: “Ο θάνατος είναι μία μεταβίβαση, δεν με φοβίζει καθόλου […] Δική μου επιθυμία είναι να με κάψουν, το βρίσκω εξαγνισμό. Δεν θέλω την αηδία της σήψης, των σκουλικιών, δεν μου αρέσει. Δεν υπάρχει κάτι πιο σίγουρο από τον θάνατο, υπάρχει κάτι πιο σίγουρο από τη μετάβαση; Από το φευγιό;”.