O Νίκος Αλιβιζάτος, αναφέρει τις δύο διαφωνίες του, αλλά θέτει και ένα ερώτημα για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από την τέως βασιλική οικογένεια, που επέλεξε το επώνυμο «Ντε Γκρες».
Σε άρθρο γνώμης, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Καθημερινή», ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ, αναφέρει:
»Το κυριότερο, ωστόσο, είναι ότι το Σύνταγµα δεν απαγορεύει µόνο την απονοµή τίτλων ευγενείας, αλλά και τίτλων “διάκρισης” (άρθρο 4 παρ. 7). ∆εν συνιστά, όµως, κατ’ εξοχήν διάκριση η χρήση από έναν Ελληνα πολίτη, αντί επωνύµου, του δηλωτικού του τόπου καταγωγής του, όπως έκαναν παλαιότερα οι βασιλείς και, γενικότερα, οι ευγενείς; Με όλο τον σεβασµό, λοιπόν, υποβάλλω τις παρατηρήσεις αυτές στον υπουργό Εσωτερικών, στον οποίο ανήκει ο τελευταίος λόγος, εν προκειµένω. Ως παλαιό µαθητή, µάλιστα, Ηλία Νικολακόπουλου και, ως εκ τούτου, καλό γνώστη της νεότερης ιστορίας µας, θα του συνιστούσα και κάτι ακόµη: Να θυµηθεί τον Τιµολέοντα Φιλήµονα, τον γνωστό δηµοσιογράφο, πολιτικό και διανοούµενο, ο οποίος, το 1868, είχε αντιταχθεί στην απονοµή του τίτλου του “δούκα της Σπάρτης” στον µετέπειτα βασιλιά Κωνσταντίνο. Γιατί; ∆ιότι το απαγόρευε ήδη από τότε ρητά το Σύνταγµα».
Η προτροπή προς την τέως βασιλική οικογένεια
Σε άλλο σημείο του άρθρου, ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ απευθύνει και μία προτροπή προς την τέως βασιλική οικογένεια.
«Όσο για τους άµεσα ενδιαφερόµενους, θα τους προέτρεπα να χρησιµοποιήσουν ως επώνυµο το πολύ συγγενές “∆εγρές” ή, ακόµη, σωστότερα “∆αγρές”, δανειζόµενοι το επώνυµο ενός γνωστού πολιτικού του 19ου αιώνα: του Κωνσταντίνου ∆αγρέ (1821-1898), επανειληµµένα βουλευτή Μεσσηνίας, ο οποίος καταγόταν από το χωριό Βρωµόβρυση της Αλφείας», τονίζει.
