Στις 7 Ιανουαρίου 2015, ένοπλοι εισβάλλουν στα γραφεία του γαλλικού σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo, σκοτώνοντας 12 άτομα.
Η επίθεση, μια απάντηση στην κριτική του περιοδικού για το Ισλάμ και την απεικόνιση του Μωάμεθ, κατέδειξε τον κίνδυνο του εγχώριου τρόμου στην Ευρώπη καθώς και τις βαθιές συγκρούσεις μέσα στη γαλλική κοινωνία.
Το Charlie Hebdo είχε ήδη ιστορία πρόκλησης αρνητικών αισθημάτων και άντλησης απειλών από την πλευρά των ισλαμιστών. Το 2006, το περιοδικό επανεκτύπωσε σατιρικά σκίτσα που απεικονίζουν τον Μωάμεθ από την Δανική εφημερίδα Jyllands-Posten. Το 2011, μετά από την κυκλοφορία ειδικού τεύχους με τον τίτλο Charia Hebdo, το οποίο ασκούσε κριτική στην εκλογική νίκη του ισλαμιστικού κόμματος Εναντά στην Τυνησία, το σατιρικό περιοδικό αποτέλεσε αντικείμενο απειλών και επιθέσεων, ανάμεσά τους ένας εμπρησμός, ο οποίος πραγματοποιήθηκε με τη ρίψη μιας βόμβας Μολότοφ. Στη συνέχεια, τα γραφεία του περιοδικού τέθηκαν υπό τακτική αστυνομική περιφρούρηση.
Ο διευθυντής έκδοσης του περιοδικού, σκιτσογράφος Stéphane “Charb” Charbonnie, ήταν ένθερμος επικριτής της θρησκείας, ιδιαίτερα του ριζοσπαστικού Ισλάμ, και συμπεριλήφθηκε στη λίστα των πιο καταζητούμενων της Αλ Κάιντα το 2013. Όπως πολλοί στη Γαλλία, το προσωπικό του Charlie Hebdo πίστευε αυστηρά σε κοσμικό κράτος και ήταν επικριτικό τόσο σχετικά με το ριζοσπαστικό Ισλάμ όσο και με την Καθολική Εκκλησία.
Η επίθεση
Πριν από την επίθεση, οι δύο ένοπλοι κουκουλοφόροι εισέβαλαν στον αριθμό 6, της οδού Νικολά Απέρ, τη διεύθυνση των αρχείων του Charlie Hebdo. Οι ένοπλοι φώναξαν, «Εδώ είναι το Charlie Hebdo;», και αφού κατάλαβαν το λάθος τους έφυγαν για τα κεντρικά γραφεία του περιοδικού στο νούμερο 10, της οδού Νικολά Απέρ. Εκεί, συνάντησαν την σκιτσογράφο Κορίν «Κοκό» Ρεΐ και με απειλές την αναγκάσαν να ανοίξει την πόρτα.
Οι άνδρες γέμισαν το λόμπι με πυροβολισμούς κατά την είσοδό τους. Το πρώτο θύμα ήταν ο εργαζόμενος συντήρησης Frédéric Boisseau, ο οποίος σκοτώθηκε ενώ καθόταν στην υποδοχή. Οι ένοπλοι ανάγκασαν την Ρεΐ με την απειλή όπλου να τους οδηγήσει σε ένα γραφείο του δευτέρου ορόφου, όπου 15 μέλη του προσωπικού είχαν συντακτική συνέλευση, την πρώτη ετήσια συνέντευξη Τύπου του Charlie Hebdo.
Οι ένοπλοι εισέβαλαν στη συνέχεια στην αίθουσα συσκέψεων και φώναξαν το όνομά του Σαρμπ για να τον σημαδέψουν πριν ανοίξουν πυρ. Οι πυροβολισμοί διήρκεσαν πέντε έως δέκα λεπτά. Οι ένοπλοι σκόπευαν στα κεφάλια των δημοσιογράφων και τους σκότωσαν υπό μορφή εκτέλεσης.
Οι δράστες της επίθεσης της 7ης Ιανουαρίου ήταν δύο αδέρφια, Γάλλοι αλγερινής καταγωγής, ο Saïd και ο Chérif Kouach. Μετά από ένα ανθρωποκυνηγητό που διήρκεσε δύο ημέρες, εντοπίστηκαν σε μια βιομηχανική περιοχή έξω από το Παρίσι και σκοτώθηκαν σε συμπλοκή με την αστυνομία.
Στον απόηχο των επιθέσεων, αφιερώματα από όλο τον κόσμο ξεχύθηκαν, με εκατομμύρια χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να χρησιμοποιούν τη φράση «Je suis Charlie» σε σχετικές αναρτήσεις τους. Οι δολοφονίες θεωρήθηκαν όχι μόνο ως τρομοκρατικές ενέργειες αλλά και ως επίθεση στην ελευθερία του λόγου και στην ελευθερία του Τύπου.
Το Charlie Hebdo συνέχισε το κανονικό πρόγραμμα εκδόσεων του. Το πρώτο του τεύχος μετά την επίθεση πούλησε πάνω από 8 εκατομμύρια αντίτυπα, περισσότερα από οποιοδήποτε προηγούμενο τεύχος. Περιείχε έργα των θυμάτων και απεικόνιζε τον Μωάμεθ στο εξώφυλλο, με δάκρυα στα μάτια, κρατώντας μια ταμπέλα που έγραφε «Je suis Charlie».
