ΑρχικήΕπικαιρότηταΒαρδουλάκης: «Τραμπισμός χωρίς Τραμπ, δεν υπάρχει»

Βαρδουλάκης: «Τραμπισμός χωρίς Τραμπ, δεν υπάρχει»

«Έχει άραγε προοπτικές στην Ελλάδα ο Τραμπισμός», είναι το ερώτημα που θέτει ο Ευτύχης Βαρδουλάκης. 

Ο  σύμβουλος Πολιτικής στρατηγικής και επικοινωνίας Ευτύχης Βαρδουλάκης, σε άρθρο του στην «Καθημερινή, παρουσιάζει μεταξύ άλλων τα υπέρ και τα κατά του Τραμπισμού στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων ο κ. Βαρδουλάκης, αναφέρει: «Έχει προοπτικές ο τραμπισμός στην Ελλάδα;
Στα υπέρ του:
– Ισχυρή λαϊκιστική παράδοση, όπως ο λαϊκισμός ορίζεται στην πολιτική επιστήμη.
– Αποδοχή μέρους ατζέντας Τραμπ (πχ. μετανάστευση, ζητήματα ταυτότητας φύλου, κ.α.,)
– Πολιτική παράδοση οξύτητας και έντονων παθών.
– Διαχρονικά χαμηλός βαθμός πολιτικής και θεσμικής εμπιστοσύνης.
– Συσσωρευμένη φθορά των περισσότερων παραδοσιακών κομμάτων.
Στα κατά:
– Δυσκολία συγκρότησης αντίστοιχης κοινωνικής συμμαχίας όπως αυτή που εξέλεξε τον Τραμπ.
– Διαφορές αξιών και κοινωνικών προτύπων. Η επίδειξη πλούτου και η στήριξη από μεγιστάνες πιθανότατα θα είχε μεγαλύτερο κόστος από οφέλη.
– Διαφορετική πολιτική παράδοση. Στην Ελλάδα η Αριστερά και Κεντροαριστερά, παρά την εκλογική τους υποχώρηση, έχουν ισχυρές ρίζες στην ελληνική κοινωνία.
– Οι υπερβολές της πολιτικής ορθότητας και της woke ατζέντας που ενίσχυσαν τον Τραμπ την Ελλάδα – και γενικά στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες – δεν έχουν την ίδια έκταση.
– Διαγορετικες δομές του εκεί πολιτικού συστήματος. Στις ΗΠΑ των χαλαρών δομών ένας αουτσάιντερ σαν τον Τραμπ επικρατεί ευκολότερα από ό,τι στην Ελλάδα των πιο σφιχτών κομματικών δομών.
– Το βασικότερο: Η οικονομική διάσταση του τραμπισμού. Η έννοια του κοινωνικού κράτους στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη είναι πολύ πιο ισχυρή από όσο στην Αμερική.
– Και φυσικά, Τραμπισμός χωρίς Τραμπ δύσκολα υπάρχει.
Ο Τραμπ έχει στοιχεία χαρισματικού ηγέτη (μεσσίας ή δαίμονας) και πρωτοφανή πολιτική ανθεκτικότητα. Δύσκολα μπορεί να υπάρξει περσόνα με ανάλογα χαρακτηριστικά, χωρίς να υποστεί τάχιστα τη φθορά της πολιτικής.
Συμπέρασμα: Η πλάστιγγα γέρνει μάλλον προς το όχι. Η τραμπική ατζέντα μπορεί να τροφοδοτήσει μικρότερα αλλά βιώσιμα κόμματα. Δύσκολα όμως μπορεί να αποκτήσει αυτόνομη πλειοψηφική δυναμική.
Όλο το άρθρο στην Καθημερινή στο πρώτο σχόλιο».

Η ανάρτησή του και η παραπομπή στο άρθρο του στην «Καθημερινή»