Σύμβαση, στην οποία έχουν προσχωρήσει 191 Κράτη-Μέλη του ΟΗΕ ανάμεσά τους και η Αίγυπτος-  και  έχει υπέρμετρη τυπική ισχύ σε σχέση με τις διατάξεις νόμων των Κρατών, που την έχουν καταστήσει μέρος της έννομης τάξης τους.

Κάτι, που σημαίνει ότι Αίγυπτος, δεν μπορεί να αντιτάξει προς οιονδήποτε – συνεπώς και προς την Ελλάδα- το εσωτερικό της δίκαιο και τις δικαστικές αποφάσεις που το εφαρμόζουν επικαλούμενη, δήθεν, αδυναμία εφαρμογής της στην πράξη.

Συμπερασματικά, στην επιστολή αναφέρεται, ότι : «πέρα και έξω από κάθε αντίθετη ρύθμιση ή δικαστική απόφαση του εσωτερικού της δικαίου, η Αίγυπτος, με βάση τη Σύμβαση της UNESCO του 1972 στην οποία προσχώρησε έχει διεθνή υποχρέωση, έναντι πάντων, αφενός να σέβεται πλήρως τον χαρακτήρα και την ενεργό λειτουργία της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά ως Μνημείου της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς που συνιστά Κέντρο της Ορθόδοξης Πνευματικότητας, αξιοποιώντας κατά βούληση όλα, ανεξαιρέτως, τα κατά το 2002 και παλαιότερα περιουσιακά της στοιχεία».

Στον επίλογο της επιστολής, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων τονίζει την προσδοκία αλλά και την πεποίθηση – όπως θεμελιώνεται στις διαχρονικές εξαιρετικές διακοινοβουλευτικές και όχι μόνο- σχέσεις των δύο χωρών, ότι η Βουλή της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου «θα αντιμετωπίσει, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, ευμενώς το κατά τα προμνημονευόμενα καθ’ όλα δίκαιο αίτημά μας για την υπό καθεστώς πρωτίστως Διεθνούς Δικαίου προστασία της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά».