“Φασίζετε”… Έχει γίνει συνήθεια να καταγγέλλει η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας τον προεδρεύοντα της Βουλής για φασιστική συμπεριφορά. Συνήθως προτιμά τους Νεοδημοκράτες και περισσότερο όλων τον αντιπρόεδρο της Βουλής Γ. Γεωργαντά, με τον οποίο έχει δημιουργηθεί πια κάτι σαν βεντέτα. Αφορμή για τα σχετικά ξεσπάσματά της είναι η προσπάθεια να περιοριστεί η χρονική διάρκεια των παρεμβάσεών της, κάτι που η ίδια θεωρεί επίδειξη αυταρχισμού όσο και αν έχει υπερβεί τον χρόνο που δικαιούται.
Από φθινόπωρο θα τεθούν σε ισχύ νέα μέτρα για την ορθολογική λειτουργία του κοινοβουλίου, με πρωτοβουλία του ΠτΒ Νικήτα Κακλαμάνη, και αναμένεται να γίνουν ακόμη πιο έντονες οι αντιδράσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου που, κατά τα άλλα, επιμένει στο μοτίβο “βάψατε τα χέρια σας με αίμα” όταν μιλά για την τραγωδία των Τεμπών και απευθύνεται σε κυβερνητικά στελέχη.
Τι χειρότερο, τι βαρύτερο, μπορεί να πει κανείς ένα στέλεχος της αντιπολίτευσης για την κυβέρνηση; Μα ότι είναι “εγκληματική οργάνωση” με “νονό” τον Κ. Μητσοτάκη, όπως επιμένει να λέει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Φαραντούρης. Το επιχείρημα της Κουμουνδούρου για να μην τον “αδειάσει” είναι ότι αυτή η φράση αναφέρεται στη δικογραφία που έστειλε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στη Βουλή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Ομως, είναι, το λιγότερο, διασταλτική μια τέτοια ερμηνεία και η αλήθεια είναι ότι και στην Κουμουνδούρου έχουν ερωτηματικά για την “ατζέντα Φαραντούρη”, ειδικά από τότε που μίλησε για κυβέρνηση ειδικού σκοπού.
Οπως όλα δείχνουν, θα ακουστούν ακόμη πιο σκληρές κουβέντες από φθινόπωρο γιατί η πολιτική αντιπαράθεση οξύνεται και οι αναστολές αμβλύνονται με όλο και περισσότερους βουλευτές και κομματικά στελέχη να διεκδικούν “πέντε λεπτά δημοσιότητας” με όσο το δυνατόν πιο εντυπωσιακές, άρα και ακραίες, ατάκες σε όλο και πιο θορυβώδεις τηλεοπτικούς και κοινοβουλευτικούς καβγάδες.
Κεκλεισμένων των θυρών και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο ήπια όπως αποδεικνύεται από τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής υπό τον ΥΠΕΞ Γ. Γεραπετρίτης. Στη διάρκεια τεσσάρων ωρών ούτε μία φορά δεν σηκώθηκαν οι τόνοι και ναι, συμμετείχε αυτοπροσώπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ειδικά στην ενημέρωση για το κυπριακό και στη συζήτηση που ακολούθησε η σύμπνοια ήταν απόλυτη: Ολοι συμφώνησαν ότι πρέπει να υποστηριχθεί η νέα πρωτοβουλία που κυοφορείται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για πρόοδο λόγω της τουρκικής αδιαλλαξίας, ότι αν ο σημερινός ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ε. Τατάρ κερδίσει τις εκλογές στο ψευδοκράτος τον Οκτώβριο θα χαθεί οποιαδήποτε πιθανότητα επίλυσης του κυπριακού, ότι η Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να δείξουν εποικοδομητική διάθεση για να κερδίσουν έστω σε ένα blame game (παιχνίδι καταλογισμού ευθυνών).
Ο Κώστας Σημίτης δεν μπορεί να ησυχάσει ούτε μετά θάνατον. Ακόμη πυροδοτεί πολιτικά πάθη. Αστραψε και βρόντηξε στη Βουλή ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος καταγγέλλοντας ότι θα αγοραστεί από το Δημόσιο το εξοχικό του πρώην πρωθυπουργού στο Κορακοχώρι για να γίνει μουσείο. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γ. Φλωρίδης το διέψευσε σε υψηλότατους τόνους: «Όσο “αλήθεια” ήταν τα περί μεταφοράς 25 τόνων ξυλολίου, όσο “αλήθεια” ήταν οι 15 τόνοι ξυλολίου, όσο “αλήθεια” ήταν οι 4,5 τόνοι ξυλοξίου, όσο “αλήθεια” ήταν οι 2,5 τόνοι ξυλολίου, όσο “αλήθεια” ήταν οι μονταζιέρες, όσο “αλήθεια” ήταν όλα αυτά που κατά καιρούς διακίνησε ο κ. Βελόπουλος, άλλο τόσο “αλήθεια” είναι ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να αγοράσει το κτήμα του πρώην εκλιπόντος πρωθυπουργού. Ίδια αλήθεια με όλα τα προηγούμενα, δηλαδή, ένα διαρκές ψέμα φτάνει να δημιουργήσει μια εντύπωση».
Αλήθεια, με εκείνη την απόφαση που είχε πάρει ο Δήμος Αθηναίων για “οδό Σημίτη” τι γίνεται; Ή το ενδιαφέρον σταμάτησε αφού έφυγε από την επικαιρότητα ο θάνατος του Κ. Σημίτη;
