Προφανώς δεν έχουν ξεμπερδέψει στο Μέγαρο Μαξίμου με τις πολιτικές παρενέργειες του σκανδάλου με τις αγροτικές επιδοτήσεις. Αφενός γιατί είναι πιθανό να φτάσει και νέα δικογραφία στη Βουλή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ που θα αφορά την περίοδο 2022-2025, αφετέρου γιατί ντροπιαστικοί για την κυβέρνηση διάλογοι θα δημοσιοποιούνται διαρκώς με αποτέλεσμα να μπαίνουν στο κάδρο νέα πολιτικά πρόσωπα, συνεργάτες των οποίων εμφανίζονται να κάνουν δουλίτσα για το αυγατισμα κοπαδιών και την αποφυγή προστίμων για παρατυπίες.
Ο πραγματικό εφιάλτης για την κυβέρνηση θα έρθει εφόσον επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ερευνά την αξιοποίηση των κονδυλίων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης. Εκεί θα εμπλακούν άλλοι υπουργοί για διαπλοκή με μεγάλες εταιρείες που χρηματοδοτήθηκαν με τεράστια ποσά, οπότε θα μιλάμε για άλλης τάξης σκάνδαλο, σκάνδαλο μεγατόνων, όπως υποστηρίζουν στελέχη της αντιπολίτευσης.
Στην Χαριλάου Τρικούπη το θεωρούν σίγουρο ότι η κυβέρνηση θα εγκλωβιστεί στον κλοιό των αποκαλύψεων για διαφθορά. Και ετοιμάζονται για πρόωρες εκλογές, αγωνιώντας για τη διαφάλιση της μη παραγραφής των αδικημάτων που θα καταλογίσουν στους Μ. Βορίδη και Λ. Αυγενάκη, καταθέτοντας αίτημα για τη σύσταση Προανακριτικής.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης βάζει στο στόχαστρο τον ίδιο τον πρωθυπουργό ως αρχιτέκτονα του βαθέος κράτους που επιδίδεται σε πελατειακό όργιο με κοινοτικό και δημόσιο χρήμα. Στις δημόσιες παρεμβάσεις του θα καταστήσει σαφές ότι δεν πιστεύει ότι ο Κ. Μητσοτάκης έπεσε από τα σύννεφα και πήρε το γιαταγάνι για να κόψει κεφάλια και να δώσει τέλος στις ρουσφετολογικές πρακτικές. Θα τον καταστήσει βασικό υπαίτιο γι αυτή την κατάσταση και θα ζητήσει εκλογές αφού έχει διασφαλιστεί ότι οι εκλογές δεν θα φέρουν παραγραφή.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος, αντίθετα, δεν κάνει τόσο σύνθετες σκέψεις. Ζήτησε ήδη από τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί, με το κόμμα του να κινείται δημοσκοπικά γύρω στο 5%. Δηλαδή, συμπεριφέρεται σαν αρχηγός ισχυρής αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ προεδρεύει ενός κόμματος που φιγουράρει στην έκτη θέση, χωρίς δυναμική ανόδου. Τι είναι αυτό που του δίνει τέτοια αυτοπεποίθηση άραγε; Μήπως ότι στις εκλογές για την ανάδειξη της νέας Κεντρικής Επιτροπής τις καλύτερες επιδόσεις τις είχαν οι προεδρικοί (Ξενογιαννακοπούλου, Ραγκούσης, Ζαχαριάδης κλπ); Δεν αποκλείεται. Στην Αριστερά αυτό λέγεται (από πολύ παλιά…) βολονταρισμός: Να βλέπεις αυτό που θέλεις.
Και εν πάση περιπτώσει, αν κανείς ψέγει τον Σ. Φάμελλο για πολιτικό μικρομεγαλισμό, τι θα πει για τον Αλέξη Χαρίτση της Νέας Αριστεράς που ενώ το κόμμα του εξαφανίζεται δημοσκοπικά παίρνει πρωτοβουλία να τηλεφωνήσει στους πολιτικούς αρχηγούς της προοδευτικής αντιπολίτευσης για να τους πείσει να καταθέσουν όλοι μαζί αίτημα για τη σύσταση Εξεταστικής; Ωραίος τύπος, χωρίς αμφιβολία.
Και ακόμη ωραιότερος ο αειθαλής Ευάγγελος Αντώναρος, ο ιστορικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Καραμανλή, ο οποίος κόλλησε στο Κίνημα Δημοκρατίας και τώρα απειλεί μέσω αναρτήσεων ότι θα φύγει επειδή ο Στ. Κασσελάκης έβαλε κανόνες στη δραστηριότητα των στελεχών στα social media. Του Αντώναρου ο τράχηλος αρχηγικό ζυγό δεν υπομένει και ευτυχώς για να έχουμε μικρά διασκεδαστικά διαλείμματα στην καταγραφή της βαριάς πολιτικής επικαιρότητας…
