Η πρόσκληση του πρωθυπουργού προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για συνάντηση εκλήφθηκε από την Χαριλάου Τρικούπη σαν παγίδα. Θεωρούν ότι του ζητά να συζητήσουν κατ ιδίαν για την επιλογή ηγεσίας στις τρεις ακέφαλες ανεξάρτητες αρχές με σκοπό να τον εκθέσει. Προβάλλοντας, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση αποδέχθηκε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για προκήρυξη των θέσεων, στήνει ένα σκηνικό στο οποίο οποιαδήποτε άρνηση του Νίκου Ανδρουλάκη θα καταγγελθεί ως υπονόμευση της προσπάθειας συναίνεσης που γίνεται από την πλευρά του πρωθυπουργού.
Όπως εξηγούν μιλώντας στη στήλη συνεργάτες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αν ο Κ. Μητσοτάκης είχε ειλικρινή διάθεση συνεννόησης, δεν θα απηύθυνε την πρόσκληση μιλώντας στην Αθ. Νέγκα (Action 24) αλλά θα επέλεγε έναν θεσμικό τρόπο. Υποστηρίζουν, επίσης, ότι δεν θα έριχνε το επίπεδο της σχετικής συζήτησης στη συνάντηση για μια μπύρα, ακριβώς για να υπογραμμιστεί η σοβαρότητα της προσπάθειάς του για εξασφάλιση συναίνεσης με την αξιωματική αντιπολίτευση.
Η καχυποψία είναι μεγάλη. Και ο βασικός λόγος συνδέεται με τις υποκλοπές. Από τη στιγμή που η ΕΥΠ παρακολουθούσε τον Ν. Ανδρουλάκη στο επιτελείο του δεν εμπιστεύονται τον Κ. Μητσοτάκη στον οποίο καταλογίζουν, μεταξύ άλλων, ότι ποτέ δεν ζήτησε ανοιχτά και επίσημα συγγνώμη από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για την παρακολούθησή του. Σε κάθε περίπτωση, ο Ν. Ανδρουλάκης δεν πρόκειται να ανταποκριθεί στην πρόσκληση του Κ. Μητσοτάκη και δεν ανησυχεί ότι θα χρεωθεί την ευθύνη της αδιαλλαξίας. Κάθε άλλο. Συνομιλητές του υποστηρίζουν ότι αν έδειχνε προθυμία να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό, τότε θα είχε φθορά στην εικόνα του.
Το “πρέσινγκ” για προσέγγιση, πάντως, θα συνεχιστεί με ορίζοντα τη συνταγματική αναθεώρηση. Είναι στρατηγική επιλογή για το Μέγαρο Μαξίμου να καλούν το ΠΑΣΟΚ σε διάλογο για θεσμικά ζητήματα και να δείχνουν ότι αυτό είναι το κόμμα που θα επέλεγαν, δυνητικά, για κυβερνητικό εταίρο, εάν η ηγεσία έδειχνε καλή πίστη και έδινε προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.
Με την παρουσία της Μαρίας Καρυστιανού στο μπλόκο της Νίκαιας επισφραγίστηκε η απόφασή της να πάρει μέρος, ως αρχηγός κόμματος, στις επόμενες εκλογές. Το νέο είναι δυσάρεστο για πολλούς στο πολιτικό σύστημα αλλά περισσότερο για τον Αλέξη Τσίπρα που χάνει την πρωτοκαθεδρία, επικοινωνιακά και πολιτικά, ως βασικός αντίπαλος του Κ. Μητσοτάκη. Το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν βρέθηκε στο πλευρό των αγροτών είναι μια ένδειξη της απόφασής του να κινηθεί συστημικά αλλά και της δυσκολίας που θα έχει να εκφράσει πολιτικά την αντικυβερνητική διάθεση αγανακτισμένων πολιτών. Το 2025, σίγουρα, δεν είναι 2015 – όχι μόνο επειδή μεσολάβησε μια δεκαετία.
