Οι ομιλίες των πέντε υποψηφίων για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο του διαρκούς συνεδρίου, ήταν ένα άτυπο debate που εξελίχθηκε καλύτερα από όσο περίμεναν οι περισσότεροι. Ηταν πολιτισμένη η αντιπαράθεση μεταξύ τους, αντιμετωπίστηκε με μεγαλοψυχία η απουσία του Αλ. Τσίπρα, ήταν ενωτική η ατμόσφαιρα. Από εκεί και πέρα, κάθε υποψήφιος μετράει κέρδη και ζημιές.
Συγκεκριμένα:
Η Έφη Αχτσιόγλου είχε σαφή υπεροχή έναντι των άλλων από την πλευρά της ηγετικότητας. Εξέπεμπε αυτοπεποίθηση και στιβαρότητα, έδειχνε να πιστεύει στη νίκη της και να είναι έτοιμη για την επόμενη μέρα. Το πιο δυνατό της στοιχείο ήταν ο συναισθηματισμός που έδειξε στο τέλος της ομιλίας της αναφερόμενη στην “τοξική αρρενωπότητα” και στις επιθέσεις που έχει δεχθεί με συκοφαντίες για σχέσεις με τη διαπλοκή. Έτσι, “έσπασε” την εικόνα της “καλής μαθήτριας” και της “ψυχρής διαχειρίστριας” αναδεικνύοντας ένα πρόσωπο περισσότερο αυθόρμητο και γοητευτικό. Η μεγαλύτερη αδυναμία της ήταν ότι τα πολιτικά της μηνύματα ήταν συμβατικά και αναμενόμενα, δεν εξέπληξε και δεν εντυπωσίασε, ενώ έδειξε προσήλωση στα παραδοσιακά κομματικά στερεότυπα (άρθρο 16, παράδοση του ΕΑΜ κοκ).
Ο Στέφανος Κασσελάκης είχε την ευκαιρία να νομιμοποιηθεί στο κομματικό ακροατήριο και σε μεγάλο βαθμό δεν την αξιοποίησε. Η δυσχέρεια του στην εκφορά του λόγου δεν τον διευκόλυνε αλλά ούτε οι απαξιωτικές αναφορές του στα οργανωτικά του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν δεκτές σαν δημιουργική κριτική. Πόσο μάλλον επειδή συνδυάστηκαν με αυτοαναφορικότητα. Ωστόσο, επιβεβαιώθηκε η λάμψη και η τόλμη του γιατί και η παρουσία του ήταν ελκυστική και η ομιλία του ήταν σε πολλά σημεία αναπάντεχη, με τον δικό της τρόπο ριζοσπαστική και ενδιαφέρουσα για τον ευρύτερο χώρο της εκσυγχρονιστικής αριστεράς.
Ο Νίκος Παππάς αιφνιδίασε με τη σκληρή θέση που πήρε στα ελληνοτουρκικά και η οποία θα έφερνε σε δύσκολη θέση την επόμενη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αν ο ίδιος περνούσε στον δεύτερο γύρο, κάτι που, όπως όλα δείχνουν, είναι απίθανο να συμβεί.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ικανοποίησε την “Ομπρέλα” και κατέστησε σαφές ότι γι αυτήν την ομάδα δεν αποτελεί προτεραιότητα η επιστροφή στην εξουσία αλλά η ανασυγκρότηση του κόμματος με καθαρή την αριστερή του ταυτότητα. Κατάφερε να κινητοποιήσει το κοινό του που τον χειροκρότησε με θέρμη σε αρκετά σημεία, άφησε τις περισσότερες αιχμές κατά του Στ. Κασσελάκη και έδειξε ότι μπορεί να κατακτήσει τη δεύτερη θέση, αν στη διάρκεια της εβδομάδας ο ερχομενος από την Αμερική υποψήφιος δεν κάνει πολύ καλή καμπάνια.
Ο Στέφανος Τζουμάκας μίλησε περισσότερη ώρα από όλους και έκανε γεωπολιτική/γεωοικονομική ανάλυση με τον αέρα του βετεράνου. Αλλοι χαμογελούσαν με συγκατάβαση και άλλοι με συμπάθεια. Μέχρι εκεί.
