Η Λε Πεν απειλεί. Ο Μακρόν αντέχει;

38 mins read

Σε προηγούμενο άρθρο γράψαμε πως μία κρίση, όπως ένας πόλεμος, δημιουργεί ένα βραχυχρόνιο φαινόμενο (rally ‘round the flag effect) όπου οι ψηφοφόροι συσπειρώνονται γύρω από την ηγέτη. Αυτό έγινε σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες με τον πόλεμο στην Ουκρανία, μεταξύ αυτών και στη Γαλλία όπου την Κυριακή είναι ο πρώτος γύρος των Προεδρικών εκλογών.

Έτσι ο Πρόεδρος Μακρόν ενώ επί μήνες ήταν καθηλωμένος στο 23%-25% στον πρώτο γύρο βρέθηκε μέσα σε λίγες ημέρες στα υψηλά του 31%, με τη Λε Πεν να βρίσκεται δεύτερη με 15,5% και τους υπόλοιπους τρείς υποψηφίους (Μελανσόν, Ζεμούρ και Πεκρές) να βρίσκονται πολύ κοντά (πρώτη κάρτα). Η ανάγκη δηλαδή των ψηφοφόρων να πιαστούν από κάποιον που θα τους διώξει την αβεβαιότητα που δημιουργούσε ο πόλεμος έφερε τον Πρόεδρο Μακρόν σε ένα double score από την δεύτερη Λε Πεν στον πρώτο γύρο, ενώ σε ενδεχόμενο δεύτερο γύρο μεταξύ τους θα κέρδιζε με το άνετο 62%-38% (δεύτερη κάρτα).

Ο προεδρεύων την ΕΕ Μακρόν συζητούσε με τον Πούτιν, με τον Μπάιντεν για τη λήξη του πολέμου. Έδειχνε αποφασιστικότητα, απέπνεε σιγουριά, έδειχνε την εμπειρία που χρειάζεται να έχει ένας ηγέτης σε τέτοιες καταστάσεις. Χαρακτηριστικό της ανόδου του Μακρόν είναι το πως τον βλέπουν οι ψηφοφόροι (τρίτη κάρτα). Σχεδόν τα 2/3 τον θεωρούν Προεδρικό, πως μπορεί να διαχειριστεί μια κρίση και πως δίνει καλή εικόνα για τη χώρα στο εξωτερικό. Και τα τρία χαρακτηριστικά είναι σημαντικά για την κρίση του πολέμου. Η δεύτερη υποψήφια είναι πολύ μακριά και στα τρία. Ουσιαστικά σε αυτό το σημείο ήταν χωρίς αντίπαλο. Όταν το ημερολόγιο έδειχνε 18 Μαρτίου. Τρείς εβδομάδες πριν τον πρώτο γύρο των Προεδρικών εκλογών στη Γαλλία όλα έδειχναν πως μια δεύτερη θητεία ήταν κοντά στον Μακρόν. Απλά έπρεπε να τεντώσει το χέρι και να την πιάσει. Και ύστερα χτύπησε δυνατά η ακρίβεια.

Όταν οι τιμές στην ενέργεια ανέβηκαν απότομα, κάποια τρόφιμα άρχισαν να έχουν ελλείψεις, η ακρίβεια έγινε πρώτο θέμα στις συζητήσεις σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και κοινωνία, το πλαίσιο πέρασε από το εξωτερικό στο εσωτερικό, στο δικό τους, το προσωπικό πρόβλημα. Όχι το τι μπορεί να γίνει στο μέλλον αλλά στο τώρα, την επιβίωση. Από εξωτερικά ζητήματα σε εσωτερικά. Από τον πόλεμο στην αγοραστική δύναμη (η οποία είναι πλέον με μεγάλη διαφορά το υπ’ αριθμόν ένα κριτήριο ψήφου – πίνακας) με 58% έναντι 27% για το δεύτερο.

Στο θέμα αυτό, της αγοραστικής δύναμης, Μακρόν και Λε Πεν ισοδυναμούν στις θετικές γνώμες με 32%. Δεν έχει δηλαδή κάποιο προβάδισμα ο Πρόεδρος Μακρόν.

Όμως είναι λογικό η νέα κρίση να φέρνει και νέα αβεβαιότητα, νέα ανησυχία και να ωθεί τους ψηφοφόρους να ψάχνουν και πάλι έναν ηγέτη να τους φέρει σε μια κατάσταση ηρεμίας και ισορροπίας. Μόνο που η νέα κρίση απαιτεί άλλα χαρακτηριστικά από τον ηγέτη που θα έρθει να δώσει τη λύση. Περάσαμε έτσι από τον «Προεδρικό ηγέτη» στον «ηγέτη κατανόησης». Από το όραμα, την εμπειρία περάσαμε στο «νοιάζομαι» και στο «είμαι κοντά στους πολίτες». Και είναι αυτό το σημείο που όπως φαίνεται στον πίνακα 3 κάνει τη μεγάλη διαφορά για τη Λε Πεν, αφού το 46%των ψηφοφόρων θεωρεί πως «κατανοεί τα προβλήματα των ανθρώπων σαν κι εμένα». Το ίδιο για τον Πρόεδρο Μακρόν θεωρεί μόνο το 27% των ψηφοφόρων. Είναι λοιπόν ο συνδυασμός της σωστής τοποθέτησης στην αγοραστική δύναμη και του χαρακτηριστικού προσωπικότητας που θεωρούν σημαντικό οι ψηφοφόροι και το βρίσκουν στην Λε Πεν που «έδεσε» με την αλλαγή πλαισίου και τη βοήθησε να μειώσει τη διαφορά. Η ταχύτητα με την οποία έγινε αυτό είναι εκπληκτική. Έτσι μέσα σε 16 ημέρες κατάφερε να βρεθεί από το 15,5% του πρώτου γύρου στο 21% και από το 62%-38% στο 53%-47%.

 

Πώς κατάφερε όμως να έχει αυτή την τοποθέτηση στο μυαλό των ψηφοφόρων; Πρώτα από όλα, (εκτός της στροφής που έχει κάνει σε λιγότερο συντηρητικές θέσεις σε σημαντικά ζητήματα) για πρώτη φορά δε βάσισε την καμπάνια της στο μεταναστευτικό.  Έκανε μια πολύ δυνατή καμπάνια μέχρι στιγμής δίνοντας έμφαση στα κοινωνικά θέματα. Αγοραστική δύναμη, ανεργία ακόμα και κοινωνικές ανισότητες ήταν στην κορυφή της ατζέντας της. Επίσης ο τρόπος με τον οποίο έτρεξε την καμπάνια τη βοήθησε να έρθει πιο κοντά στους ψηφοφόρους. Ίσως από στρατηγική επιλογή, ίσως επειδή οι ψηφοφόροι της δεν ήταν τόσο «δεμένοι» μαζί της και άρα από ανάγκη, η Λε Πεν δεν έκανε μεγάλες συγκεντρώσεις. Αντ’ αυτού έκανε «τοπική καμπάνια» πηγαίνοντας κάθε μέρα σε μικρά χωριά. Έτσι η εικόνα που βγάζει σε κοινωνικά δίκτυα και μέσα μαζικής επικοινωνίας είναι πως νοιάζεται για τους πολίτες καθώς είναι κοντά τους, πως τους καταλαβαίνει. Το εκπληκτικό δηλαδή είναι πως δεν αναπροσάρμοσε θέσεις για να ταιριάξει με το νέο πλαίσιο. Αλλά η αλλαγή του πλαισίου ήρθε και «κούμπωσε» με τις τοποθετήσεις και τα χαρακτηριστικά που ήδη είχε η Λε Πεν.

Έτσι για πρώτη φορά δείχνει να έχει ελπίδες να προκαλέσει ένα τεράστιο σοκ στην Ευρώπη (όχι τόσο για τη νίκη της όσο για την ενδεχόμενη ήττα Μακρόν). Προφανώς και υπάρχει δρόμος και ένας πρώτος γύρος μετά τον οποίο μπορεί να μιλάμε για διαφορετική καμπάνια (λογικό να υπάρξουν επανατοποθετήσεις, προσεγγίσεις). Υπάρχει και ένα ντιμπέιτ το οποίο μπορεί να ξυπνήσει για εκείνη το φάντασμα του 2017 (ή να τη βοηθήσει). Το μεγάλο ερώτημα όμως μετά το τέλος του πρώτου γύρου θα είναι ένα. Εάν η Λε Πεν συνεχίσει να απειλεί τον Πρόεδρο Μακρόν θα κινητοποιηθούν ψηφοφόροι κεντροαριστερών και αριστερών υποψηφίων ώστε να τον στηρίξουν στο δεύτερο γύρο και να «κλειδώσουν» τη νίκη του; Σίγουρα όχι με τη μαζικότητα του 2017. Η στροφή Λε Πεν αλλά και η κεντροδεξιά στάση του Μακρόν σε πολλά ζητήματα τους κάνει να φαίνονται σχετικά «κοντά» σε κάποιον που κοιτάει από αριστερά.

Ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα το σίγουρο είναι πως η άνοδος της Λε Πεν έδωσε ενδιαφέρον σε μια εκλογική μάχη που μέχρι πριν 10 ημέρες θεωρούταν τελειωμένη. Επίσης έδωσε ένα δείγμα από το τι έχουν να αντιμετωπίσουν όσοι κυβερνώντες στην Ευρώπη έχουν εκλογές τους επόμενους μήνες/χρόνια.

 

 

Facebook Comments

Τελευταία Νέα