Όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης εξελέγη στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ δημιούργησε πολλές προσδοκίες σε μέρος του εκλογικού σώματος για εκλογική “ανάσταση” του κινήματος. Αυτό δημιούργησε ένα momentum και από το 8% της προ Ανδρουλάκη εποχής έφτασε δημοσκοπικά πάνω από 16% και ουσιαστικά για ένα μικρό διάστημα φαινόταν πως μπορούσε να απειλήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον ρίξει από τη δεύτερη θέση. Γρήγορα όμως οι ελπίδες διαψευστηκαν. Αυτό που δεν κατάφερε ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν το να χτίσει ένα ηγετικό προφίλ και μέσω αυτού να τοποθετηθεί ως κυβερνητική εναλλακτική. Έτσι το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε και πάλι να κάνει βάση στο 12% το οποίο φαίνεται να κινδυνεύει να χάσει το τελευταίο διάστημα.
Ό,τι δεν κατάφερε ο Νίκος Ανδρουλάκης ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι το προσπαθεί μέσω του “κανένα” των δημοσκοπήσεων τον οποίο φαίνεται να προτιμούν περίπου 30% των ψηφοφόρων. Αυτό είναι ένα εξαρχής δύσκολο εγχείρημα διότι το ποσοστό αυτό δεν είναι ομοιογενές. Περιέχει ψηφοφόρους από την ακροδεξιά μέχρι την ακροαριστερά, συντηρητικούς, προοδευτικούς, αντισυστημικούς, συστημικούς. Είναι προφανές πως όλοι αυτοί δεν μπορούν να συμφωνήσουν με την πρόταση του και ακόμα περισσότερο δε μπορούν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό όνομα. Δεν είναι άλλωστε ο σκοπός του Νίκου Ανδρουλάκη αυτός. Αυτό θα αποτελούσε νεφελοβασία. Σκοπός του, θεωρώ πως, είναι να έχει στον πρώτο γύρο ποσοστό άνω του 12% ώστε να τον βοηθήσει στη διαπραγμάτευση που θα έρθει. Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να βάλει το ΠΑΣΟΚ πάλι στην συζήτηση, να μην μονοπωλήσουν δηλαδή τον προεκλογικό χρόνο τα δυο μεγάλα κόμματα. Αυτό το προσπαθεί με μια επικοινωνιακή διαδικασία η οποία ήδη ξεκίνησε και θα τελειώσει όταν δώσει όνομα στον “κανένα” των δημοσκοπήσεων. Αυτό γίνεται μέσα από μια “στρατηγική του κρεμμυδιού” η οποία θα πηγαίνει βήμα βήμα μέχρι τη “βάπτιση”. Έτσι και θα κρατάει το ενδιαφέρον πάνω στην πρότασή του, η οποία ήδη συζητείται ως εναλλακτικό σενάριο, και θα βλέπει σε κάθε τράβηγμα μιας φλούδας από το κρεμμύδι το πόσοι από το αρχικό ποσοστό του “κανένα” μένουν να συμφωνούν μαζί του. Είναι μια στρατηγική υψηλού ρίσκου όμως στη θέση στην οποία βρίσκεται ο ίδιος (κινδυνεύει σε περίπτωση δεύτερης κάλπης να βρεθεί στα επίπεδα ΠΑΣΟΚ προ της ανάληψης της ηγεσίας από εκείνον) είναι ένα ρίσκο που ίσως και να έπρεπε να πάρει.
Στην αρχή ξεκίνησε με το “ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας” με το οποίο συμφωνούν όλοι όσοι προτιμούν τον “κανένα”. Έπειτα μίλησε για κυβέρνηση με πρωθυπουργό ένα πρόσωπο, τον “άγνωστο Χ”, κοινής αποδοχής. Είναι σαφώς λιγότεροι όσοι προτιμούν αυτό το σενάριο από ότι τον κανέναν. Βγάζοντας όμως μια φλούδα από το κρεμμύδι τοποθετεί στις δημοσκοπικές εναλλακτικές την πρότασή του και κρατάει μαζί του ένα κομμάτι ψηφοφόρων από όσους αρχικά ήθελαν τον “κανέναν”, σίγουρο πιο ομοιογενές από το αρχικό σύνολο (πχ θεωρώ πως οι αντισυστημικοί έχουν μείνει στην επιλογή “κανένας”). Εάν έμενε εδώ όμως δε θα υπήρχε επιτυχία στο εγχείρημα, καθώς ακόμα και αυτοί που προτιμούν τον “άγνωστο Χ” έχουν κάποιο όνομα ή ονόματα στο μυαλό τους. Τα οποία ονόματα σίγουρα δεν είναι κοινά για όλους. Θα ήταν δύσκολο να επιλέξουν το άγνωστο για εκείνους (διότι δεν κάνουν οι ίδιοι την επιλογή), να ψηφίσουν δηλαδή ΠΑΣΟΚ, και στο τέλος να έχουν την αρνητική έκπληξη από την επιλογή Ανδρουλάκη.
Τώρα φαίνεται πως στο ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμοι να κάνουν το επόμενο, και δυσκολότερο, βήμα. Να βαφτίσουν τον “άγνωστο Χ”. Ενδεχομένως να υπάρχει και ένα ενδιάμεσο βήμα, να προχωρήσουν δίνονταν στη δημοσιότητα κάποια χαρακτηριστικά που θα κρατήσουν ψηλά το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και των ψηφοφόρων (πχ. Εάν είναι γυναίκα ή εάν έχει κάποια ιδιαίτερη ιδιότητα). Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να έρθουν στην ονοματοδοσία. Και εκεί θα κριθεί αυτή η στρατηγική: Στην αντίδραση των ψηφοφόρων (όχι απαραίτητα μόνο όσων προτιμούν τον “άγνωστο Χ” αλλά κυρίως αυτών) απέναντι στο όνομα που θα προτείνει ο Νίκος Ανδρουλάκης προεκλογικά. Εάν θα μείνει μαζί του ένα ποσοστό που θα τον βοηθήσει να προωθήσει το σενάριο ή εάν του γυρίσουν την πλάτη λόγω της διαφωνίας τους στο συγκεκριμένο πρόσωπο. Εάν θα καταφέρει να δημιουργήσει δυναμική και αφήγημα. Αυτό θα κρίνει και τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ αλλά θα θα έχει και κάποια επιρροή στο εκλογικό σκηνικό. Το ερώτημα βέβαια είναι πως θα αποφασίσουν να κάνουν στο ΠΑΣΟΚ την προεκλογική εκστρατεία (θα συμμετάσχει και ο εμβαπτισμένος “Άγνωστός Χ”); Διότι αυτό δημιουργεί περαιτέρω ερωτήματα. Ας περιμένουμε όμως τη βάπτιση και τα συζητάμε μετά από αυτήν.
