Τις προηγούμενες ημέρες ο πρίγκιπας Ουίλιαμ βρέθηκε σε μια καντίνα να κάνει έκπληξη σε πελάτες σερβίροντάς τους το μπέργκερ που είχαν παραγγείλει. Πρόκειται για μπέργκερ λαχανικών τα συστατικά των οποίων καλλιεργούνται σε θερμοκήπια της Ινδίας, ενώ ο φούρνος στον οποίο μαγειρεύονται είναι σχεδιασμένος από μια Κενυάτισα και ο οποίος είναι φιλικός προς το περιβάλλον. Όλα αυτά στο πλαίσιο του βραβείου για το περιβάλλον Earthshot το οποίο έχει ιδρύσειο ίδιος. Ο πρίγκιπας Ουίλιαμ φαίνεται πως ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του, βασιλιά Καρόλου, στην προώθηση της οικολογίας και ενός τρόπου ζωής φιλικού προς το περιβάλλον. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που και ο ίδιος ο διάδοχος του θρόνου αλλά και η σύζυγός του βρίσκονται σε δράσεις κοντά με τον κόσμο, αφήνοντας στην άκρη το αυστηρό πρωτόκολλο. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Διότι ισχύς των βασιλέων είναι η αγάπη του λαού. Δίχως αυτήν αλλάζουν οι συσχετισμοί και εάν οι πολίτες ζητήσουν, ή για να ακριβολογώ απαιτήσουν, να έχουν όχι μονάρχη αλλά εκλεγμένο αρχηγό του κράτους τότε οι πολιτικοί δε θα διστάσουν να ικανοποιήσουν αυτήν την επιθυμία. Η μοναρχία στο Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο, ένα κομβικό σημείο. Στο πέρασμα από την βασιλείας της μακριβιότερης βασίλισας και αγαπητής στον κόσμο Ελισάβετ σε αυτή του βασιλιά Καρόλου τον οποίο σημαντική μερίδα του κόσμου θεωρεί πως δεν είναι κοντά με το μέσο πολίτη (45% έναντι 36% που θεωρεί πως βρίσκεται κοντά) (YouGov, Μάιος 2023). Επίσης παρά το ότι άνω του 50% θεωρεί πως η χώρα πρέπει να συνεχίσει να έχει μοναρχία (58%) το ποσοστό που τη θεωρούνε πολύ σημαντική βρίσκεται 29%, αριθμό που αποτελέι το χαμηλότερο ποσοστό από αρχή καταγραφής των ερευνών.
Το πρόβλημα για τη βασιλική οικογένεια είναι όμως μεγαλύτερο όταν κοιτάμε τις απαντήσεις της νέας γενιάς. Μόλις 16% θεωρεί πως ο βασιλιάς Κάρολος είναι κοντά στον μέσο πολίτη, μόλις 32% επιθυμεί συνέχιση της μοναρχίας ενώ το 38% επιθυμεί εκλεγμένο αρχηγό κράτους (σε αντίθεση με το 78% έναντι 15% των 65+). Δεν είναι βέβαια έκπληξη το γεγονός πως οι νέοι βρίσκονται πιο μακριά από τη μοναρχία, αυτό παρατηρείται πάντα από τη δεκαετία 1990 και έπειτα που γίνονται οι μετρήσεις. Όπως στα εκλογικά όσο μεγαλώνουν (και αλλάζουν φάση ζωης) συντηριτικοποιούνται, το ίδιο συμβαίνει και με τις απόψεις για τη μοναρχία. Είναι όμως η πρώτη φορά που η απόσταση των 18-24 με τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες είναι τόσο μεγάλη.
Κι εδώ είναι που έρχεται ο πρίγκιπας Ουίλιαμ και η Κέιτ, το ζευγάρι δηλαδή που θα είναι οι βασιλείς της νέας γενιάς. Κάνουν κάτι το οποίο ο Κάρολος δεν έχει μάθει να κάνει, διότι πολύ απλά δε μεγάλωσε έτσι. Κάτι που έκανε όμως με επιτυχίαη μητέρα του πρίγκιπα Ουίλιαμ, η πριγκίπισα Νταϊάνα. Αυτό δεν είναι άλλο από το να βρίσκεται δίπλα στον κόσμο. Μέσα από στοχευμένες δράσεις σε θέματα που αφορούν και θεωρεί σημαντικά η νέα γενιά ο διάδοχος του θρόνου και η σύζυγος του προσπαθούν να βρεθούν κοντά σε αυτήν. Το να φέρουν τη γενιά Ζ κοντά στη βασιλική οικογένεια και το θεσμό της μοναρχίας είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουν εάν θέλουν να παραδώσουν το θρόνο στα παιδία τους. Το μέλλον θα δείξει εάν θα το καταφέρουν.
