«Είμαι η Τζόρτζια. Είμαι γυναίκα, μητέρα, Ιταλίδα, Χριστιανή». Έτσι συστήνει τον εαυτό της η ηγέτης των αδελφών Ιταλών (FdI), του κόμματος που συνίδρυσε το 2012 και από το 4% του 2018 μέσα σε 4 χρόνια δείχνει να έχει εξαπλασιάσει τις δυνάμεις του.
Σε μια χώρα που έχει σοβαρό πρόβλημα με το μεταναστευτικό και την ίδια ώρα τα συστημικά κόμματα δείχνουν να αδυνατούν να το αντιμετωπίσουν ή να μη θέλουν να το καταλάβουν ως πρόβλημα, αυτός ο τρόπος προσέγγισης ψηφοφόρων αγγίζει ένα σημαντικό κομμάτι τους. Έτσι η Ιταλίδα πολιτικός, η πιο νέα Ιταλίδα υπουργός σε ηλικία μόλις 31 ετών, ετοιμάζεται να γίνει πρωθυπουργός τη χώρας (στην κεντροδεξιά συμμαχία αποφάσισαν πως ο/ή ηγέτης του κόμματους με τις περισσότερες ψήφους θα προτεινόταν για πρωθυπουργός).
Η Μελόνι δεν είναι τυχαία πολιτικός την οποία απλά την ανέβασε η κρίση. Πήρε ένα κόμμα, με ποσοστά 2% στις εκλογές του 2013, υπερδιπλασίασε τα ποσοστά στις εκλογές του 2018 και πλέον οδεύει προς την πρωθυπουργία, δίχως να φαίνεται πως μπορεί να απειληθεί, λιγότερο από ένα μήνα έως τις εκλογές. Οι κινήσεις της έχουν στρατηγική προσέγγιση και απλώς τώρα που αποδίδουν καρπούς φαίνεται στους πολλούς ως αστέρι που ανεβαίνει. Ίσως η πιο σημαντική είναι το ότι είναι η μόνη που δε στήριξε την κυβέρνηση Ντράγκι και έμεινε στην αντιπολίτευση. Σαφώς στρατηγική κίνηση. Έβλεπε τα άλλα κόμματα να χάνουν ποσοστά λόγω κυβερνητικής φθοράς κι εκείνη άνοιγε τις αγκαλιές της να υποδεχθεί τους δυσαρεστημένους δεξιούς ψηφοφόρους. Στις Ευρωεκλογές του 2019 η Λέγκα έλαβε το 34,3% των ψήφων ενώ οι Αδελφοί Ιταλοί το 6,5%. Όταν ο Σαλβίνι ανακοίνωνε την είσοδό της Λέγκας στην κυβέρνηση συνεργασίας οι αδελφοί Ιταλοί βρισκόταν πίσω δημοσκοπικά (23%-15%). Σιγά σιγά όμως είχαμε μια μετατόπιση ψηφοφόρων από τη Λέγκα προς το κόμμα της Μελόνι. Παρόμοια προγράμματα και τοποθετήσεις με τον έναν εντός και τον άλλον εκτός κυβέρνησης σήμαινε πως οι δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση ψηφοφόροι του πρώτου θα πήγαιναν προς το δεύτερο. Έτσι οι αδελφοί Ιταλοί δείχνουν να πηγαίνουν προς το 25% ενώ η Λέγκα να έχει σχεδόν τα μισά ποσοστά. Η Μελόνι δηλαδή οδεύει δίχως σταματημό προς την πρωθυπουργία βγάζοντας εκτός το προ δύο ετών αδιαφιλονίκητο φαβορί Σαλβίνι (τον οποίο όμως ακόμα δείχνουν να τον επιθυμούν για πρωθυπουργό αρκετά περισσότεροι από όσοι ψηφίζουν το κόμμα του). Η τοποθέτησή της στην εκλογική αγορά σε θέματα δικαιωμάτων και μεταναστευτικού είναι οι ενδεδειγμένες για το εκλογικό κοινό στο οποίο απευθύνεται.
Βέβαια δεν είναι αυτή η μόνη στρατηγική κίνηση της Μελόνι. Έχει κάνει αρκετές κινήσεις βάθους στην πολιτική της καριέρα που δείχνει άτομο με προσήλωση και υπομονή. Είναι όμως αρκετοί αυτοί οι οποίοι δυσανασχετούν με την, πιθανότατη, εκλογή της στην πρωθυπουργία της Ιταλίας (την αποκαλούν φασίστρια κυρίως εξαιτίας της ιστορίας του κόμματος στο οποίο ηγείται). Θεωρώ πως γνωρίζει να παίζει καλά το εκλογικό παιχνίδι και πως οι τοποθετήσεις της είναι μέσα στα πλαίσια αυτού του παιχνιδιού. Το σίγουρο είναι πως η αναμενόμενη εκλογή της θα ταρακουνήσει την κοιμώμενη Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν δεν θέλουν πολιτικούς σαν την Μελόνι να εκλέγονται σε πρωθυπουργικές θέσεις τότε δεν έχουν παρά να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των πολιτών. Αλλιώς οι Μελόνι της ΕΕ θα πολλαπλασιάζονται.
