Η ιστορία ξεκινά από το 2003, που σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή» και τον Γιώργο Λιάλιο που υπογράφει το ρεπορτάζ, δημοπρατήθηκε η κατασκευή μιας οδικής σήραγγας που θα ένωνε τις δύο άκρες του παραλιακού μετώπου της Θεσσαλονίκης.
Η ένωση αφορούσε τη δυτική είσοδο, στο ύψος του παλαιού τελωνειακού σταθμού, έως τη λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου και περιλάμβανε συνολικά 6,5 χλμ. με τρεις λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, εκ των οποίων τα 1,2 χλμ. υποθαλάσσια.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αυτό το έργο δεν έγινε ποτέ αλλά παρόλα αυτά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πληρώθηκε από το Δημόσιο. Το έργο δεν ξεκίνησε ποτέ εξαιτίας του πλημμελούς τρόπου με τον οποίο μελετήθηκε, αλλά και των ισχυρών τοπικών αντιδράσεων.
Μετά από μία δικαστική διαμάχη, άνω των δέκα ετών αποζημιώθηκαν τελικώς οι ιδιώτες και τα 17 εκατ. από τα 85 εκατ. ευρώ ήταν τόκοι υπερημερίας! Όλοι οι αρμόδιοι υπουργοί, απέφυγαν να καταβάλουν την αποζημίωση και προσπάθησαν να ρυθμίσουν το θέμα δια της δικαστικής οδού, προσβάλλοντας τις αποφάσεις του διαιτητικού δικαστηρίου.
Περισσότερα στην «Καθημερινή»
