«Καλώ τα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου να απορρίψουν την τροπολογία που προβλέπει την αναστολή της καταγραφής αιτήσεων ασύλου από άτομα που φτάνουν με πλοίο από τη Βόρεια Αφρική, καθώς και την αναγκαστική επιστροφή τους, χωρίς καταγραφή, στη χώρα καταγωγής ή προέλευσης», δήλωσε ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Michael O’Flaherty, σχολιάζοντας τη νομική τροπολογία που κατέθεσε χθες το βράδυ η ελληνική κυβέρνηση.
«Αυτή η πρόταση θα νομιμοποιούσε την επιστροφή ανθρώπων που αντιμετωπίζουν κίνδυνο βασανιστηρίων και άλλων σοβαρών παραβιάσεων, κατά παράβαση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, τη Σύμβαση του 1951 για τους Πρόσφυγες, καθώς και άλλων πράξεων, όπως το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.
Είμαι επίσης ενήμερος για πρόσθετα μέτρα που ανακοίνωσε χθες στο κοινοβούλιο ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, συμπεριλαμβανομένης της σύλληψης και κράτησης όλων όσων αφορά αυτή η τροπολογία, η οποία, εάν εφαρμοστεί, θα εγείρει περαιτέρω ζητήματα συμμόρφωσης με το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων», πρόσθεσε ο Επίτροπος.
Με αυτές τις προτάσεις, οι ελληνικές αρχές στοχεύουν στην αντιμετώπιση της κατάστασης στα ελληνικά νησιά Κρήτη και Γαύδο, ενόψει της αύξησης των παράτυπων αφίξεων στα δύο νησιά το 2025.
«Αναγνωρίζω ότι οι αυξανόμενες αφίξεις στη Γαύδο και την Κρήτη τους τελευταίους έξι μήνες έχουν δημιουργήσει νέες προκλήσεις για τις ελληνικές αρχές. Ωστόσο, όπως τόνισα κατά την επίσκεψή μου στην Ελλάδα τον περασμένο Φεβρουάριο, η ανθρωπιστική κατάσταση θα ήταν διαχειρίσιμη εάν οι αρχές είχαν αντιμετωπίσει την έλλειψη ικανότητας υποδοχής εγκαίρως. Σε κάθε περίπτωση, όλα τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων θα πρέπει να τηρούν τα ισχύοντα διεθνή νομικά μέσα. Με άλλα λόγια, οι αρχές πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα των εν λόγω ατόμων γίνονται σεβαστά, οι ανάγκες προστασίας τους αξιολογούνται ατομικά και αποτελεσματικά και ότι όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις για διεθνή προστασία έχουν πρόσβαση σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας.»
