Τρεις εβδομάδες μετά το σάλο που προκλήθηκε με την εκκένωση της κατάληψης στην Ματρόζου στο Κουκάκι και τη σύλληψη του Δημήτρη Ινδαρέ και των γιων του, ο σκηνοθέτης μίλησε στην Καθημερινή.
«Υπήρχε ένα σκηνικό μάχης, με πυροβολισμούς, φωνές, πτώσεις αντικειμένων. Μου χτυπάει το κουδούνι ένας άνθρωπος λουσμένος με μπογιές, εκτός εαυτού. Με κρυμμένα χαρακτηριστικά, χωρίς διακριτικά ή κάποιο στοιχείο ταυτότητας. Του έκανα την ερώτηση που θα έκανε κάθε ενεργός πολίτης: αν υπάρχει εισαγγελέας ή κάποια νόμιμη άδεια. Έκανε μεταβολή και έφυγε. Αν υπήρχε εισαγγελέας, θα ήταν περιττός κάθε διάλογος. Ο αστυνομικός θα συνέχιζε την πορεία του μέσα από το σπίτι, προστατεύοντάς μας από άσκοπες παρεξηγήσεις και τριβές και βέβαια από την έκθεση μας σε υψηλού ρίσκου κινδύνους», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ινδαρές στην εφημερίδα Καθημερινή.
«Η ταράτσα του σπιτιού μου είναι σπίτι μου. Δεν είναι κοινόχρηστος χώρος. Ανέβηκα να δω τι συμβαίνει στο σπίτι μου. Εκεί είδα τους άνδρες της ΕΚΑΜ, ανάμεσά τους και τον άνδρα που μου είχε χτυπήσει την πόρτα. Πού να φανταστώ πως θα αντιμετωπίζαμε αυτή τη βάναυση εκδικητική συμπεριφορά επειδή δεν κατάφεραν να συλλάβουν αυτούς που κυνηγούσαν», είπε ο σκηνοθέτης.
«Από πολύ νωρίς η Αστυνομία άρχισε να διαδίδει διάφορα για να συγκαλύψει την αποτυχία της. Αυτό με το όπλο δεν υπάρχει ούτε στο κατηγορητήριο. Όπως επίσης εξόφθαλμα ψευδής είναι και ο ισχυρισμός ότι τα παιδιά μας ήταν στην κατάληψη και έφυγαν από τη μία ταράτσα στην άλλη, ενώ οι άνδρες των ΕΚΑΜ τα καταδίωκαν. Η αλήθεια ειπώθηκε από την αρχή τόσο από εμάς όσο και από μεγάλο αριθμό ανθρώπων που έβλεπαν τα παιδιά στο μπαλκόνι του σπιτιού μας να παρακολουθούν τα γεγονότα. Από την αρχή. Την ώρα που από το κτίριο της κατάληψης έπεφταν τούβλα, μπογιές και πυροσβεστήρες, βρίσκονταν και τα δύο συνεχώς στο μπαλκόνι μας, σε κοινή θέα», περιέγραψε.
Και συμπλήρωσε: «Θα ασκήσουμε τα νόμιμα δικαιώματά μας, σύμφωνα με τις συμβουλές και τις οδηγίες των δικηγόρων μας. Ουδείς μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, ούτε οι αναρχικοί ούτε οι αστυνομικοί».
