ΑρχικήΕπικαιρότηταΗ κόρη του Μανώλη Καντάρη ξεσπά: «Ο Τζανακόπουλος πήγε στους Ρομά, δεν...

Η κόρη του Μανώλη Καντάρη ξεσπά: «Ο Τζανακόπουλος πήγε στους Ρομά, δεν είδα ίδια ευαισθησία στον πατέρα μου»

Με αφορμή την επίσκεψη του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Τζανακόπουλου στο Πέραμα, όπου ο 20χρονος Ρομά έπεσε νεκρός, η κόρη του Μανώλη Καντάρη ο οποίος δέκα χρόνια πριν δολοφονήθηκε από ομάδα αλλοδαπών για να του κλέψουν μια κάμερα, ξεσπά και σε ανάρτησή της αναφέρει:

“Ο κύριος Τζανακόπουλος επισκέφθηκε την οικογένεια Ρομά και δήλωσε ότι θα διεκδικήσει από το κράτος”να αναλάβει την ευθύνη για την στήριξη της οικογένειας του, των τριών παιδιών του και της συζύγου του.” Δεν είδα την ίδια ευαισθητοποίηση για τον πατέρα μου, Μανώλη Καντάρη”

Ακόμη γράφει: “Δέκα χρόνια μετά από τον άδικο θάνατο του μπαμπά μου, κανείς δεν μας έχει επισκεφθεί και ουδέποτε λάβαμε καμία απολύτως βοήθεια από το κράτος. Τέτοιες κινήσεις μας αποδεικνύουν πως η ευαισθητοποίηση είναι επιλεκτική και πως επικρατεί το θέατρο του παραλόγου.”

Ποιος ήταν ο Μανώλης Καντάρης που δολοφονήθηκε για μια κάμερα

Ο Μανώλης Καντάρης πήγαινε στο μαιευτήριο καθώς η σύζυγος του έφερνε στον κόσμο ένα δεύτερο κοριτσάκι. Γεμάτος χαρά και με μια κάμερα στο χέρι ετοιμαζόταν να καταγράψει το γεγονός. Όμως, μια ομάδα αλλοδαπών τον δολοφόνησε για να κλέψουν την κάμερα που κρατούσε. Μια κάμερα που πωλήθηκε για μόλις 120 ευρώ, όπως είχε αναφέρει η μεγαλύτερη του κόρη του.

“Ούτε το κράτος, ούτε κανείς από τους κυβερνώντες δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ και δεν στήριξε με κανέναν τρόπο την οικογένειά μας”

Σε παλαιότερη ανάρτησή της, η κόρη του αδικοχαμένου άνδρα είχε γράψει:

“Σαν σήμερα πριν από 10 χρόνια… Ξύπνησα με την φράση “πέθανε ο μπαμπάς”. Αντίκρισα την μητέρα μου σε μια κατάσταση σοκ, το αίμα στο σώμα μου πάγωσε και μη μπορώντας να καταλάβω τι συμβαίνει, κατευθείαν η ερώτηση μου ήταν “Ποιός μπαμπάς; Ο παππούς εννοείς;” Τα λεπτά φαίνονταν αιώνες μέχρι να πάρω απαντήσεις στα χιλιάδες ερωτήματα που είχα “Ποιός; Πού; Πώς; ΓΙΑΤΙ…;” Όλες εκείνες οι ημέρες είναι θολές στην μνήμη μου, πολλά πράγματα έχουν σβηστεί και εντελώς από αυτήν…

Ήμουν 16 χρονών, ένα παιδί σοκαρισμένο που μόλις είχε μάθει τον τόσο ξαφνικό και άδικο χαμό του αγαπημένου του προσώπου στην γη… Ένα παιδί που έπρεπε να συνειδητοποιήσει πως σε κάθε βήμα στη ζωή του, σε κάθε στιγμή δεν θα είχε τον μπαμπά του δίπλα του να το προστατεύει, να το καμαρώνει, να του δίνει συμβουλές, να του δίνει αγάπη.

Το κράτος δεν έχει πάρει ευθύνη που δεν ήταν εκεί να προστατεύσει τον πολίτη του την στιγμή που φώναζε “βοήθεια”. Ούτε το κράτος, ούτε κανείς από τους κυβερνώντες δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ και δεν στήριξε με κανέναν τρόπο την οικογένειά μας. Σήμερα 10 χρόνια μετά… Ο κόσμος φοβάται να κλάψει, φοβάται να φωνάξει για τον μπαμπά μου, για να μην χαρακτηριστεί ως “ρατσιστής”.

Ο μπαμπάς μου, Μανώλης Καντάρης, ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη, με δίψα για την ζωή, λατρεία για τα παιδιά του, ένας άνθρωπος που δούλευε σκληρά, ζούσε έντονα, το πάθος του ήταν τα ταξίδια και η μεγάλη του αγάπη ήταν η ομάδα της καρδιάς του, η ΑΕΚ. Ηταν πάντα με το χαμόγελο στο στόμα, δεν μισούσε κανέναν.

Τα τελευταία χρόνια που ζούσε στο κέντρο της Αθήνας ήταν πολύ στεναχωρημένος και προβληματισμένος με την παραβατικότητα και την εγκληματικότητα, αλλά ποτέ δεν ένιωσε μίσος για ανθρώπους άλλων εθνικοτήτων“.