Συνοικία Μακρυγιάννη. Μια μικρή αλλά εμβληματική γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας, δίπλα στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Αρχοντικά νεοκλασικά, προσεγμένα κτίρια, καφέ, μπαρ και εστιατόρια που λειτουργούν σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο συνθέτουν την εικόνα μιας από τις πιο «ζωντανές» περιοχές της πόλης.
Πίσω όμως από αυτή τη γοητευτική πρόσοψη, η Μακρυγιάννη κρύβει έναν εντυπωσιακό αριθμό: δείκτη τουριστικής συγκέντρωσης βραχυχρόνιας μίσθωσης 13.003 – δηλαδή 13.003 κλίνες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο (αν η συνοικία είχε τόσο μεγάλη έκταση). Ουσιαστικά, αυτός ο τόσο περιορισμένος σε μέγεθος αστικός ιστός λειτουργεί σαν μία ενιαία, τεράστια τουριστική μονάδα, όπως προκύπτει από τη μελέτη που εκπόνησε το Πανεπιστήμιο Πειραιώς για λογαριασμό της Αναπτυξιακής Αθήνας του Δήμου Αθηναίων.
Σύμφωνα με την έκθεση, 27 γειτονιές της Αθήνας – περίπου το 19% του συνόλου – βρίσκονται ήδη αντιμέτωπες με τουριστικό κορεσμό, με τη βραχυχρόνια μίσθωση να παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της πίεσης.
Για τις 14 από αυτές, ο κορεσμός χαρακτηρίζεται «ακραίος».
Καθόλου τυχαία, στα συγκεκριμένα σημεία τα μισθώματα για κατοικίες κυμαίνονται, κατά μέσο όρο, στα 1.450–1.700 ευρώ τον μήνα.
Ο Δήμος Αθηναίων, μέσω της εξαιρετικά αναλυτικής μελέτης του – που φτάνει σε ανάλυση ακόμη και ανά δρόμο – κρούει επισήμως τον κώδωνα του κινδύνου. Ζητά, μάλιστα, την επέκταση των περιορισμών βραχυχρόνιας μίσθωσης και σε περιοχές υψηλού τουριστικού κορεσμού που σήμερα βρίσκονται εκτός του 1ου, 2ου και 3ου Διαμερίσματος, για τα οποία ήδη προβλέπεται απαγόρευση έκδοσης νέων αδειών βραχυχρόνιας μίσθωσης και μετά το 2026.
Εκτός περιορισμών παραμένουν, προς το παρόν, γειτονιές όπως τα Εξάρχεια, το Παγκράτι, οι Αμπελόκηποι, το Γκύζη, η περιοχή της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, το Γουδί, ο Βύρωνας, ο Ζωγράφος, η Καλλιθέα, το Γαλάτσι και το Νέο Ψυχικό, μεταξύ άλλων – περιοχές όπου, μήνα με τον μήνα, η βραχυχρόνια μίσθωση εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο.
Ο Δήμος προτείνει από το 2026 την εφαρμογή «ζωνών κορεσμού» – με ανώτατο αριθμό ακινήτων τύπου Airbnb ανά γειτονιά, περιορισμό νέων καταχωρήσεων και σύστημα αδειοδότησης ανάλογο με αυτό που εφαρμόζεται ήδη σε πόλεις όπως η Βαρκελώνη και η Λισαβόνα.
Ήδη, πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο Κρήτης, η Χαλκιδική, αλλά και νησιά όπως η Σαντορίνη και η Μύκονος αντιμετωπίζουν ισχυρές πιέσεις από την έκρηξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη για ένα πιο ισορροπημένο μοντέλο ανάμεσα στον τουρισμό και το δικαίωμα των κατοίκων στην προσιτή κατοικία.
