ΑρχικήΕπικαιρότηταΟ Χρυσοχοΐδης, η πλατεία Βικτωρίας και η ανοχή στους μπαχαλάκηδες

Ο Χρυσοχοΐδης, η πλατεία Βικτωρίας και η ανοχή στους μπαχαλάκηδες

Μπορεί σύσσωμο το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα της χώρας να συμφωνεί ότι οι αντισυγκεντρώσεις παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές εποχές της χώρας. Μπορεί ο σχετικός νόμος ο οποίος απαγορεύει κατ’ ουσία τις αντισυγκεντρώσεις να ψηφίστηκε την περασμένη Πέμπτη.

Η αστυνομία ωστόσο αρνείται να εφαρμόσει και αυτό το νόμο, περιχαρακώνεται πίσω από την γραφειοκρατεία και ουσιαστικά δημιουργεί συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη παρακράτους. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ίσως αποφάσισε ότι θα εφαρμόζει το νόμο μόνον όταν η εφαρμογή του δεν προκαλεί αντιδράσεις. Εκεί που τον παίρνει δηλαδή. Μοιάζει έξυπνη -πολιτικά- κίνηση για τον ίδιο. Όχι όμως και για την Κυβέρνηση η οποία εξελέγη μεταξύ άλλων υποσχόμενη ότι θα σέβεται τη νομιμότητα.

Η προχθεσινή αντισυγκέντρωση «αλληλέγγυων» στην πλατεία Βικτωρίας, δεν είχε κανέναν άλλο λόγο ύπαρξης, παρά να φιμώσει την αντίθετη άποψη. Με συνοπτικές «δημοκρατικές» διαδικασίες χαρακτήρισαν φασίστες όσους επιχείρησαν μια ειρηνική παράσταση διαμαρτυρίας στην πλατεία Βικτωρίας. Άσχετα με το αν διαφωνεί ή όχι κανείς με όσους επέλεξαν να κάνουν συγκέντρωση, οι «αλληλέγγυοι» της αντισυγκέντρωσης δεν είχαν κανέναν άλλο λόγο ύπαρξης εκεί. Μεταξύ άλλων απαγορεύεται και από το νόμο που ψηφίστηκε την περασμένη Πέμπτη για τις υπαίθριες συναθροίσεις.

Πέρα από τη ΝΔ και την Ελληνική Λύση που ψήφισαν το νόμο, η διάταξη για τις αντισυγκεντρώσεις αποτελεί ένα διαχρονικό αίτημα του δημοκρατικού τόξου. Τον Ιανουάριο του 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδιδε ανακοίνωση με αφορμή την εξαγγελία μιας αντισυγκέντρωσης στις Σέρρες υποστηρίζοντας ότι: «Η αντισυγκέντρωση παραπέμπει σε σκοτεινές εποχές για τη χώρα μας». Το ΚΙΝΑΛ έχει επίσης εκφραστεί κατά των αντισυγκεντρώσεων. Ο σοβαρός νομικός Ανδρέας Λοβέρδος έχει κάνει στο παρελθόν λόγο για «πρακτικές τρομοκρατίας της δεκαετίας του ’60 (Μάρτιος 2012)».

Προχθές στην πλατεία Βικτωρίας, η Αστυνομία ήταν παρούσα. Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει επισήμως η ΕΛΑΣ, η συγκέντρωση των «αλληλέγγυων» ήταν προγραμματισμένη για το δίωρο 5-7 μ.μ. Η συγκέντρωση των κατοίκων ήταν προγραμματισμένη για τις 7 μ.μ. Εννοείται ότι οι «αλληλέγγυοι» παρέμειναν και μετά τις 7 καθυβρίζοντας τους συγκεντρωμένους. Η αστυνομία περιφρούρησε είναι η αλήθεια τη συγκέντρωση αλλά επόπτευε διακριτικά την αντισυγκέντρωση. Ο επικεφαλής φέρεται να δήλωσε ότι «κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για να μη γίνει μακελειό».

Η αστυνομία πάντα μπορεί να επικαλείται τη διατήρηση της τάξης για τις επιλογές της. Όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να απολογηθεί και για το διαρκές μπάχαλο στο κέντρο της Αθήνας. Αν το σχέδιο είναι να τους κρατά όσο πιο ήσυχους γίνεται, πρόκειται για ένα αποτυχημένο σχέδιο. Τα σοβαρά κράτη δεν «ντιλάρουν» με τους μπάχαλους. Διότι πολύ απλά δι’ αυτού του τρόπου οι μπάχαλοι γίνονται συνομιλητές του κράτους.

Η ΕΛΑΣ υποστηρίζει επίσης ότι παρά το γεγονός ότι ο νόμος για τις αντισυγκεντρώσεις πέρασε με ευρύτατη πλειοψηφία, δεν μπορούσε να τον εφαρμόσει καθώς ακόμη δεν είχε εκδοθεί το σχετικό διάταγμα που θα τους ενημέρωνε. Περιχαρακώθηκε λοιπόν πίσω από μια γραφειοκρατία χωρίς να βλέπει την ουσία. Όμως αν θέλει να είναι απλώς «νομότυπη» θα έπρεπε να σκεφθεί ότι τα συνθήματα που ακούστηκαν από την πλευρά των «αλληλέγγυων» θα μπορούσαν και να εμπίπτουν στον ήδη ισχύοντα αντιρατσιστικό νόμο.

Ακόμη χειρότερα, όταν οι συγκεντρωμένοι «αλληλέγγυοι» έφυγαν μετά από διαπραγματεύσεις με την αστυνομία, δεν «διαλύθηκαν ησύχως». Αντίθετα ταμπουρώθηκαν στην ΑΣΟΕΕ απ’ όπου εκσφενδόνιζαν πέτρες και άλλα αντικείμενα κατά της αστυνομίας. Ο νόμος για το άσυλο όμως έχει ψηφιστεί εδώ και μήνες. Δεν υπάρχει κανένα «διάταγμα» προς έκδοση πίσω απ’ το οποίο θα μπορούσε να περιχαρακωθεί η αστυνομία για την αδράνειά της. Από τους 300 συγκεντρωμένους «αλληλέγγυους» στην πλατεία Βικτωρίας, συνέλαβε τελικά δυο. Επιπλέον, παλαιότερα έχει μπουκάρει στην ΑΣΟΕΕ προκαλώντας αντιδράσεις. Τώρα επέλεξε να μην το κάνει.

Ίσως αυτή να ήταν η κρίσιμη καμπή για τον ίδιο τον Χρυσοχοΐδη. Ίσως θεώρησε ότι το να εφαρμόζει το νόμο στα πανεπιστήμια, κάνει κακό στο image του. Ίσως να ξύπνησαν τα σοσιαλιστικά αντανακλαστικά του. Ίσως δεν άντεξε την πίεση της προπαγάνδας των αριστεριστών και των κατ’ επάγγελμα υπερασπιστών του μπάχαλου. Επέλεξε για τον ίδιο να γίνει συνομιλητής των μπαχαλάκηδων και ενδεχομένως όμηρός τους. Είναι δικαίωμά του.

Δεν είναι όμως δικαίωμα του να βάζει σε καθεστώς ομηρίας μια ολόκληρη κοινωνία που έχει δοκιμαστεί σκληρά από τα έργα και της ημέρες γκρουπούσκουλων και περίμενε αυτά που υποσχέθηκε ο ίδιος ο Χρυσοχοΐδης. Ότι θα εφαρμόσει το νόμο. Κάτι που είχε σχηματοποιήσει με την έκφραση «θα καθαρίσω τα Εξάρχεια». Δεν είμαι βέβαιος ότι μπορεί να πιει καφέ στην πλατεία χωρίς συνοδεία. Παρά τη λεπτότητα με την οποία χειρίζεται την «έκφραση» των μπαχαλάκηδων.