Με μεγάλη συγκίνηση ο στιχουργός Νίκος Μωραΐτης αφηγείται ένα περιστατικό από τη γνωριμία του με τον εκλιπόντα Μανώλη Λιδάκη.
Πρόκειται για ένα άγνωστο περιστατικό ανάμεσα στον Νίκο Μωραΐτη και τον Μανώλη Λιδάκη, στην αρχή της γνωριμίας τους, η οποία δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς.
Όμως, το κείμενο αποδεικνύει την μεγαλειώδη προσωπικότητα του καλλιτέχνη αλλά και την απόλυτη ειλικρίνεια του στιχουργού.
Αναλυτικά ο Νίκος Μωραΐτης αναφέρει στην ανάρτησή του: «Έχω πραγματικά μεγάλη λύπη.
Και ένα περιστατικό που θα θυμάμαι πάντα.
2004, σε μία μουσική σκηνή, στα καμαρίνια. Κάτι είχα γράψει για εκείνον – τη λέξη «εσωστρεφής» – και το παρεξήγησε. Με τράβηξε λοιπόν για να μου ζητήσει τον λόγο, και σκίστηκε το μανίκι μου. Έφυγα, μου έριξε έναν διάολο, του έριξα κι εγώ άλλον ένα ανεβαίνοντας τα σκαλιά.
Δέκα – δώδεκα χρόνια μετά, χτυπάει το κινητό μου. Το σηκώνω. «Κύριε Μωραΐτη, είμαι ο Μανώλης Λιδάκης. Χρόνια το σκέφτομαι. Εγώ δε φέρθηκα σωστά κι εσείς την επόμενη μέρα βάλατε τραγούδι μου στο ραδιόφωνο. Άνθρωποι είμαστε, φεύγουμε αύριο. Δε θέλω να φύγω με αυτό το βάρος».
Δε μου έχει ξανασυμβεί. Τόσο αφοπλιστική και γενναία εξήγηση. Του ζήτησα να μιλάμε στον ενικό. Από τότε με έπαιρνε πάντα στη γιορτή μου – εκτός από τα δύο τελευταία χρόνια, ήξερα ότι είναι δύσκολα, ότι έχει προβλήματα.
Τον έπαιρνα κι εγώ καμιά φορά. Δεν απαντούσε. Όμως στις 6 Δεκεμβρίου θα εμφανιζόταν πάλι για χρόνια πολλά.
Δε μιλούσαμε πολύ. Ένιωθα μια βαριά μοναξιά στην άλλη άκρη της γραμμής.
-Θα μου γράψεις τραγούδια;
-Μανώλη, το συζητάς; Εννοείται.
Μετά το αφήσαμε λες και είμαστε αιώνιοι».
Η ανάρτηση Μωραΐτη
