Οργή για την προσαγωγή του Αντώνη Αντωνίου – Χλευασμός από αστυνομικούς παρά τις εκκλήσεις του.
Σφοδρές αντιδράσεις έχει προκαλέσει η προσαγωγή του Αντώνη Αντωνίου, επιζώντα της τραγωδίας των Τεμπών, από τις δυνάμεις των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια πορείας στη Θεσσαλονίκη. Παρά το γεγονός ότι δεν είχε προκαλέσει κανένα επεισόδιο, οι αστυνομικοί τον συνέλαβαν, ενώ η στάση τους απέναντί του χαρακτηρίστηκε απαξιωτική.
«Έχασα την αναπνοή μου, μου απάντησαν με ένα χαμόγελο»
Σε βίντεο που δημοσίευσε στα social media την Πέμπτη (06/02/2025), ο Αντώνης Αντωνίου περιέγραψε την εμπειρία του κατά τη μεταφορά του στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης. Όπως ανέφερε, οι αστυνομικοί τον σταμάτησαν αρχικά για τυπικό έλεγχο, όμως τελικά προχώρησαν στην προσαγωγή του.
Κατά τη διάρκεια της κράτησής του, εξήγησε στους αστυνομικούς ότι αντιμετωπίζει αναπνευστικά προβλήματα και ότι είναι επιζών του σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Ωστόσο, η μόνη αντίδραση που έλαβε ήταν ένα ειρωνικό χαμόγελο.
«Αποφάσισα να δοκιμάσω τα όρια της υπομονής μου και να τους εξηγήσω γιατί πανικοβλήθηκα και έχασα την αναπνοή μου. Όταν ανέφερα για πρώτη φορά τα Τέμπη, δεν υπήρξε καμία αντίδραση. Τη δεύτερη φορά, πάνω στη διαδικασία της εξακρίβωσης στοιχείων, ρώτησα έναν αστυνομικό μήπως θα ήθελε και τη θέση μου στο τρένο εκείνο το βράδυ. Η απάντησή του ήταν ένα ωραίο χαμόγελο. Μάλλον βρήκε αστείο αυτό που είπα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Ραντεβού στους δρόμους ξανά»
Στη συνέχεια, σχολίασε σκωπτικά τη συμπεριφορά των αρχών: «Ήταν μια τραγική ειρωνεία και η τελευταία ελπίδα που είχα για να δω ανθρωπιά. Ο φόβος είναι επιλογή, και αυτή η λέξη δεν υπάρχει στο δικό μας λεξικό. Ραντεβού στους δρόμους ξανά».
Ο Αντώνης Αντωνίου, που υπέστη πολλαπλά κατάγματα στη γνάθο, τα πλευρά και το χέρι του στη φονική σύγκρουση στα Τέμπη, υποβλήθηκε σε σειρά χειρουργείων, με το τελευταίο να έχει γίνει πριν από επτά μήνες.
«Τους είπες ότι η γνάθος σου είχε σπάσει σε 3 κομμάτια;»
Μετά την προσαγωγή του γιου της, η μητέρα του ξέσπασε με μία μεγάλη ανάρτηση στα social media, περιγράφοντας τα όσα έχει περάσει με την υγεία του ο επιζών, από την ημέρα του δυστυχήματος.
Στο τέλος, έκανε έκκληση στους αστυνομικούς να αφήσουν τον κόσμο να διαδηλώνει ειρηνικά γιατί «αν ο λαός γίνει όντως όχλος, τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα».
Ολόκληρη η ανάρτηση της μητέρας του:
Είχα αποφασίσει ότι δεν θα ξανακάνω καμία ανάρτηση με προσωπικές σκέψεις που αφορούν τα Τέμπη γιατί η δική μου πλευρά της ιστορίας ήταν μέσα στο 4ο βαγόνι εκεί που βρισκόταν ο γιος μου εκείνο το βράδυ.
Και από εκεί βγήκε χωρίς τις αισθήσεις του χάρη στη φίλη του την Υρώ Παπαδημητρίου που τον έβγαλε πάνω στο δρόμο και περίμενε κάποιο ασθενοφόρο να τον παραλάβει. Αφού ο Αντώνης έφυγε για το πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας η Υρώ μας πήρε τηλέφωνο για να μας καθησυχάσει. Υρώ που να ήξερες ότι 2 χρόνια μετά από όλο αυτό που ζήσατε που βγήκατε ζωντανοί, με όλα αυτά που είδατε και που θα κουβαλάτε για μια ζωή, τον Αντώνη απόψε τον βάλανε μαζί με άλλα παιδιά μέσα στη κλούβα για να του κάνουν εξακρίβωση στοιχείων στο τμήμα.
Αφού προηγουμένως έφαγαν και μερικά δακρυγόνα έτσι για να βοηθηθούν τα αναπνευστικά τους προβλήματα. Η ερώτηση μου ήταν η εξής απλή. «Αντώνη είπες σε αυτούς που σε πήγανε στο τμήμα ποια ήταν η σχέση σου με το τρένο;» «Ναι ρε μάνα, το είπα. Οι άνθρωποι έκαναν τη δουλειά τους». «Είπες ότι ήσουνα πολύ τραυματίας με ένα μήνα νοσηλείας;» «Ναι ρε μάνα. Δεν τρέχει κάτι».
«Είπες ότι ρούφαγες τα γιουβαρλάκια για 6 μήνες με το καλαμάκι, γιατί η γνάθος σου είχε σπάσει σε 3 κομμάτια;» «Ναι ρε μάνα. Οι άνθρωποι είχαν δουλειά στη Βουλή, γινόταν της κολάσεως». «Είπες ότι το δεξί σου χέρι ήταν στο γύψο 50 μέρες;». «Ναι ρε μάνα οι άνθρωποι κάνουν τη δουλειά τους». «Είπες ότι το στέρνο σου είχε μπει μέσα γιατί όπως λες και συ έπαιξες ξύλο με το τρένο και τις αποσκευές που πέσανε πάνω σου;». «Ναι ρε μάνα, εκείνη την ώρα μίλαγε στη Βουλή ο Μητσοτάκης και έλεγε ότι θα ανεβάσει τη χώρα πιο ψηλά. Είχαν δουλειά οι άνθρωποι».
«Είπες ότι επειδή είχες σπασμένα πλευρά δεν μπορούσες να σηκωθείς χωρίς κάποιος να σε βοηθάει;» «Ναι ρε μάνα. Άσε, έπρεπε να καθαρίσουν οι πλατείες από τον κόσμο, είχαν δουλειά οι άνθρωποι». «Είπες ότι έχασες 25 κιλά και κάθε εβδομάδα ήσουνα στη Λάρισα για επανεξέταση;». «Ναι ρε μάνα είχαν να κάνουν ταυτοποίηση στοιχείων σε πολύ κόσμο απέναντι είναι τα φιλαράκια μου, που ήταν μαζί μου στη πορεία. Είμαστε και κίνδυνος για τη δημοκρατία. Είχαν δουλειά οι άνθρωποι». «Τους είπες ότι το τελευταίο χειρουργείο στη γνάθο το έκανες πριν 7 μήνες;». «Ναι ρε μάνα. Άσε δεν βλέπεις τι γίνεται στο Σύνταγμα; Είχαν δουλειά οι άνθρωποι».
«Τους είπες ότι κάθε φορά που δεν σηκώνεις το τηλέφωνο σου όταν σε παίρνουν οι δικοί σου το μυαλό τους πηγαίνει στο κακό;». «Ναι ρε μάνα. Εκείνη τη στιγμή μίλαγε ο Βορίδης στη Βουλή και έλεγε ότι έξω βρίσκεται ο όχλος. Είχαν δουλειά οι άνθρωποι». «Τους ρώτησες αν έχουν παιδιά και τι θα έκαναν αν ήταν στη θέση αυτών που τα έχασαν;». «Ναι ρε μάνα, στο είπα, είχαν δουλειά οι άνθρωποι στο τέλος γέλαγαν με μένα που τους είπα ότι είμαι επιζών».
Είχαν δουλειά οι άνθρωποι. Γέμισαν οι πλατείες και οι δρόμοι από ανθρώπους που βγήκαν να διαδηλώσουν ειρηνικά και να τιμήσουν τη μνήμη των 57 ψυχών. Η δουλειά τους είναι να μη βγαίνουμε στο δρόμο. Και όπως λέει και ο Άδωνις, ο όχλος βγαίνει στο δρόμο για να ρίξει τη κυβέρνηση. Ακούστε τώρα ρε μάγκες. Κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας. Σεβαστείτε τη μνήμη όλων και μην πατάτε πάνω στα ονόματα τους. Αν έχετε παιδιά τσίπα, γίνετε έστω λίγο άνθρωποι και αφήστε το λαό να βγαίνει ειρηνικά στο δρόμο γιατί αν ο λαός γίνει όχλος, τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα.
Μην κουνάτε άλλο τα δάχτυλα σας εσείς εκεί στη Βουλή όταν μιλάτε. Αξιοποιήστε τα με άλλους τρόπους και να είστε σίγουροι ότι και οι 300 είστε για τα μπάζα. Δεν κάνετε για πουθενά και όπως πάτε δεν θα μπορείτε να κυκλοφορήσετε γιατί μόνο για φτύσιμο είστε. Ραντεβού στη πλατεία.
