Σύμφωνα με το άρθρο του Alex Christian στο BBC, έχοντας γνωρίσει μόνο τη δουλειά εξ αποστάσεως, ορισμένοι νέοι παρουσιάζουν έλλειψη στην έκθεση στους κανόνες εργασίας που αποτελούν βασικό μέσο για την επιτυχία τους.
Οι Gen Z εργαζόμενοι (περίπου 27 ετών και κάτω)- που ξεκίνησαν στην πλειοψηφία τους να δουλεύουν την περίοδο της πανδημίας- καλούνται τώρα ν’ ανταποκριθούν σε κάτι εντελώς άγνωστο γι’ αυτούς.
Έχοντας κάνει την αρχή σε συνθήκες που επέτρεπαν μια ευελιξία σε όλα τα επίπεδα, οι νέοι εργαζόμενοι φάνηκε ότι είχαν ένα είδος «πολυτέλειας» κι «ευημερίας» στον εργασιακό χώρο.
Παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες αυτές υιοθετήθηκαν από πολλούς εργοδότες και ισχύουν ακόμα και σήμερα, υπάρχει η άποψη ότι η Gen Z μένει πίσω σε κάποια άλλα πράγματα. Οι ανησυχίες έχουν ως βάση την απουσία των λεγόμενων «άτυπων νόμων» της προηγουμένως γνωστής επαγγελματικής ζωής που οι μεγαλύτεροι κατέχουν.
Η έλλειψη μιας καθημερινής συνομιλίας με τους συναδέλφους ή η παρατήρηση των αντιδράσεων, πράγματα που βοηθούν δηλαδή στην ανάπτυξη ενός εργαζόμενου, ειδικά όταν βρίσκεται στα πρώτα του βήματα, επηρεάζουν αρνητικά τη διαδικασία της επαγγελματικής καταξίωσης των νέων. Ορισμένοι ειδικοί ισχυρίζονται πως στο εξ αποστάσεως περιβάλλον η Gen Z χάνει τη δυνατότητα να εντοπίζει σημαντικά σήματα που καθοδηγούν τη συμπεριφορά, τη συνεργασία και τη δικτύωση με τους συναδέλφους.
Όπως εξηγεί η Helen Hughes, καθηγήτρια στο Leeds University Business School, η απόσταση στη δουλειά δημιουργεί στην Gen Z θέμα στη γενικότερη επικοινωνία. Πρόκειται για πράγματα όπως η κατανόηση των κανόνων, οι αξίες και το πρωτόκολλο, που είναι απαραίτητα εφόδια της επαγγελματικής επιτυχίας.
Κι εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι όλα τα μέχρι πριν την πανδημία γνωστά, η «διαισθητική αντιμετώπιση» του χώρου εργασίας. Από το που θα καθίσει ο καθένας σύμφωνα με την ιεραρχία, στη γλώσσα του σώματος ή το τι πρέπει να πούμε και σε ποιον, πράγματα που στο παρελθόν απλώς γίνονταν, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Όταν βλέπουμε κάποιον μέσα από μια οθόνη, είναι πολύ πιο δύσκολο να έχουμε την αίσθηση του τι ακριβώς συμβαίνει στην επικοινωνία μας. Μ’ ένα σημαντικό ποσοστό νέων να εργάζεται σ’ αυτές τις συνθήκες, μια μέχρι πριν λίγα χρόνια φυσιολογική διεργασία έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύπλοκο.
Ανασφάλεια και περιττό άγχος
Μη έχοντας τη δυνατότητα της εξ επαφής επικοινωνίας, οι νέοι εργαζόμενοι προσπαθούν να βρουν τις ισορροπίες ανάμεσα στην υπέρβαση και την απραγία αναφορικά με τη δουλειά τους. Όπως λένε οι ειδικοί, υπάρχει μεγαλύτερο άγχος γύρω απ’ το πόσο νιώθουν ότι πρέπει ή δεν πρέπει να είναι ορατοί.
Το αποτέλεσμα: η Gen Z προσπαθεί να κάνει μια καλή εντύπωση, αφήνοντας πολλές φορές την ίδια τη δουλειά σε δεύτερη μοίρα. Πολλοί νέοι εργαζόμενοι μπαίνουν στη διαδικασία να κάνουν υπερβολικά πολλές ερωτήσεις, για να δείξουν ενδιαφέρον ή δε ρωτούν ούτε τα απαραίτητα, λόγω ανασφάλειας.
Η εργασιακή συμπεριφορά των νέων μπορεί να έχει συνέπειες ακόμα και στις μελλοντικές ηγετικές ικανότητες ολόκληρης της γενιάς, εάν δεν ανανεωθεί το face-to-face μοντέλο εργασίας με τα νέα δεδομένα, σύμφωνα με τους ειδικούς. Όπως εξηγούν, ενώ δεν υπάρχει πρόβλημα όταν πρέπει να ολοκληρώσει μια μόνο εργασία, η Gen Z κινδυνεύει να έχει μειωμένη συνδυαστική και στρατηγική ικανότητα- τα απαραίτητα δηλαδή για να ηγηθεί στο μέλλον.
Η «παθητική μάθηση», όπως μπορεί να χαρακτηριστεί το φαινόμενο της Gen Z στην εργασία, δεν είναι ακόμα ορατή, αλλά πρόκειται να φανεί στην πλειοψηφία των εργαζομένων στην πορεία της καριέρας τους, όπως λένε οι ειδικοί.
