Το πιο εύκολο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα ήταν να καταλήξει σε μια μεσοβέζικη λύση, σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσει τους πάντες. Και να ανοίξει με έναν τρόπο την οικονομία και να μην διαλύσει το σύστημα Υγείας.
Αν υπήρχε ένας μαγικός τρόπος, ίσως να το είχε κάνει ήδη. Τα ζόρια, όμως, έχουν έρθει και ο πρωθυπουργός είναι αντιμέτωπος με πολύ δύσκολες αποφάσεις. Αποφάσεις με ρίσκο. Και, αν το καταλαβαίνω σωστά, ο κ. Μητσοτάκης θέλει να πάρει σε αυτή τη φάση όσο δυνατόν λιγότερα ρίσκα μπορεί.
Η κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο για να ανακοινώσει τις αποφάσεις της ως προς τον χρόνο άρσης των περιορισμών. Δεν είναι αναβλητικότητα, αλλά απουσία δεδομένων. Στην κυβέρνηση θέλουν να δουν πώς θα πάει η επόμενη εβδομάδα σε σύγκριση με αυτή που διανύουμε, ώστε να μπορούν να κάνουν πρόβλεψη για τη μεθεπόμενη. Και στη συνέχεια να αξιολογήσουν και την πίεση στο σύστημα Υγείας. Και μετά να μας πουν.
Είναι εύλογο: όποιος καεί στον χυλό φυσά και το γιαούρτι και περιθώρια για τρίτο lockdown δεν υπάρχουν. Αν ανοίξουμε, δεν πρέπει να ξανακλείσουμε. Θα είναι υγειονομικά και οικονομικά οδυνηρό και πολιτικά επιζήμιο και αυτό το γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης. Εξ ου και…περιπετειώδεις κινήσεις, όπως το άνοιγμα της εστίασης, μπορεί να τις…πάρει το ποτάμι.
Το άνοιγμα θα ξεκινήσει από τα Δημοτικά και ίσως εξαντληθεί στο λιανεμπόριο. Και θα είναι αργό, προσεκτικό και μεθοδικό, σαν να κουβαλά μια ακριβή πορσελάνη στα χέρια του ο πρωθυπουργός και να έχουν χυθεί νερά στο πάτωμα.
Ο εξ απορρήτων
