Είναι μια πολιτική αυτοβιογραφία – ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους “παλιούς”: Με τον Βαρουφάκη, την Κωνσταντοπούλου, τον Πολάκη, τον Παππά και πάει λέγοντας. Ομως για τον Πάνο Καμμένο μόνο καλές κουβέντες έχει να πει. Του αναγνωρίζει “θεσμική συνέπεια”, σημειώνει ότι δεν του δημιούργησε ποτέ πρόβλημα στη διακυβέρνηση μέχρι την ώρα της συμφωνίας των Πρεσπών, αποκαλύπτει ότι τον Σεπτέμβριο του 2015 του είχε προτείνει να γίνει βουλευτής Επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Εύλογα προκύπτει η απορία, πού οφείλεται η τόση γενναιοδωρία του Αλέξη Τσίπρα απέναντι στον Πάνο Καμμένο. Η κυρίαρχη εκτίμηση μεταξύ πρώην συντρόφων του, που έχουν εμπειρία και γνώση εκείνης της περιόδου κυβερνητικής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν ήθελε να ερεθίσει τον πρώην υπουργό Αμυνας που, αν το αποφάσιζε, θα είχε πολλά να πει γιατί ήξερε πολλά. Με άλλα λόγια, ο Αλ. Τσίπρας δεν θέλει απέναντί του τον Π. Καμμένο, έστω τώρα που είναι αποσυρμένος από την πολιτική, γιατί τον θεωρεί ικανό να του κάνει ζημιά.
Εάν έχει βάση αυτή η εκτίμηση, τότε επιβεβαιώνεται ότι οι δύο τους είχαν φτάσει πολύ κοντά με αποτέλεσμα ο Π. Καμμένος να έχει ράμματα για τη γούνα του Αλ. Τσίπρα, έχοντας γνώση παρασκηνίων που δεν θα ήταν καλό για τον πρώην πρωθυπουργό να αποκαλυφθούν.
Κάτι άλλο που, όπως φαίνεται, έχει παίξει ρόλο είναι η συμπάθεια που υπάρχει μεταξύ τους. Πρώην υπουργός που τους έχει ζήσει μεταφέρει στη στήλη ότι ήταν φανερό σε όποιον τους έβλεπε μαζί ότι συνδέονται με αισθήματα φιλίας. Ο Π. Καμμένος έχει πει ότι συνέχισαν να έχουν επικοινωνία και μετά τη διάλυση της κυβερνητικής τους συνεργασίας, κάτι που επιβεβαιώνει ότι είχαν αναπτύξει προσωπική σχέση.
Η “Ιθάκη” είναι τρανή απόδειξη ότι ο Αλ. Τσίπρας όχι απλώς δεν μετάνιωσε για τη συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ αλλά, αντίθετα, είναι περήφανος για την επιλογή του, παρά το τραύμα που προκάλεσε στην εικόνα της Αριστεράς.
