Απόψε το βράδυ θα ξέρουμε, κατά πάσα πιθανότητα, ορισμένα πράγματα παραπάνω για τις λεπτομέρειες του ραντεβού της Κωνσταντινούπολης για την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών.
Και μπορεί να μην αρέσει στον Αντώνη Σαμαρά η επανέναρξη τους (κάτι που είναι απολύτως θεμιτό και εκφράζεται δημόσια), η εθνική στρατηγική επιλογή, όμως, είναι η επιστροφή στο τραπέζι της συζήτησης, προκειμένου να φανεί, τι μπορεί να βγει από τη διαδικασία.
Το βασικό ερώτημα είναι σαφές: περιμένουμε τίποτε το ιδιαίτερο; Η απάντηση είναι όχι. Οι πληγές που άνοιξαν είναι βαθιές. Η Τουρκία του 2021 είναι μια άλλη Τουρκία εν σχέσει με αυτή του 2016. Το χάσμα εμπιστοσύνης είναι τεράστιο. Κι όμως, πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να πάμε παρακάτω, από τη στιγμή που εκ της γεωγραφίας είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε μαζί.
Αυτό που θα κριθεί σήμερα είναι αν συμφωνούμε ότι συζητάμε το ίδιο πράγμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι διπλωμάτες στο τραπέζι είναι μπαρουτοκαπνισμένοι. Ο Παύλος Αποστολίδης με τον Αλέξανδρο Κουγιού και την Ιφιγένεια Καναρά από τη μια. Ο πολιτικός και μετριοπαθής Σεντάτ Ονάλ, με το «γεράκι» Τσαγατάι Ερτισιγές και τον υφιστάμενο του Ερτσιγές Μπαρίς Καλκαβάν από την άλλη.
Η στάση της Τουρκίας και ειδικά το πόσο θα επιμείνει σε όσα υπερβολικά θα βάλει από νωρίς στο τραπέζι θα κρίνουν πολλά, όπως το πόσο γρήγορα και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να επαναληφθεί η συζήτηση στην Ελλάδα, αλλά και πόσο θα κρατήσει το μορατόριουμ που φαίνεται να προσπαθεί να «πουλήσει» η Τουρκία στους έξω.
Ο εξ απορρήτων
Η στάση της Τουρκίας κρίνει τη συνέχεια
