Ο Αλέξης Τσίπρας είχε μια δύσκολη επιλογή από την ώρα που έσκασε η ιστορία του Νίκου Παππά: να τον καρατομήσει παραδειγματικά και να κάνει μια κίνηση-ματ, με προφανείς αποδέκτες τόσο στο εσωκομματικό πεδίο όσο και στην κοινωνία ή να κάνει ότι δεν άκουσε όσα έλεγε ο συνεργάτης του στα ηχητικά του Μιωνή.
Επέλεξε το δεύτερο και από το Μεσολόγγι άρχισε να μιλάει για πρακτορίστικα κόλπα και σκανδαλολογία.
Ο δε Νίκος Παππάς έχει εμφανώς χάσει την μπάλα. Από κανάλι σε κανάλι λέει ορισμένα εξωφρενικά πράγματα, όπως ότι “μαγαζί” ήταν η επιχείρηση του Μιωνή και “λεφτά” έβγαζαν ο Μιωνής και ο Παπασταύρου, με το βλέμμα στον Σαμαρά. Σκεφτείτε το λίγο πιο ψύχραιμα: ο Παππάς στην Κύπρο, σε μια άκρως φιλική συζήτηση με τον Μιωνή, στην οποία προσπαθεί να μεσολαβήσει υπέρ του στην Τουλουπάκη, απευθύνεται στο μαγαζί του Μιωνή και λέει στον Μιωνή ότι ο Μιωνής βγάζει λεφτά. Προφανώς, όλα αυτά δεν βγάζουν νόημα, αλλά προφανώς πιστεύουν κάποιοι ότι θα βρεθούν ορισμένοι πρόθυμοι να αγοράσουν και αυτή την εκδοχή.
Ίσως δεν το καταλαβαίνει τώρα, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας θα πληρώσει την ταύτιση με τον Νίκο Παππά, κυρίως πολιτικά. Κατά βάση, γιατί φαίνεται να γνωρίζει την ύπαρξη ενός δυσώδους καθεστώτος στο χειρότερο σενάριο ή γιατί, ενώ το γνωρίζει, είναι αδύναμος να το αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Και, είτε εξαιτίας του ενός είτε του άλλου, χρεώνεται ο ίδιος τη ζημιά.
Και το Μαξίμου δεν κάνει πολλά, όσο και αν παρακαλούν ορισμένοι ΣΥΡΙΖΑίοι να παραπεμφθεί ο Τσίπρας σε Ειδικό Δικαστήριο για να ζήσει τη δικαίωση του Ανδρέα. Απλά θα αφήσει την υπόθεση στον αυτόματο και το ταξίμετρο να γράφει…
Ο εξ απορρήτων
