Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή θα μπορούσαμε να πούμε ότι είχε ουσία. Υπήρξαν διαξιφισμοί, εντάσεις, αλλά στο τέλος έγινε μια συζήτηση με θέσεις.
Μπορεί κανείς να κρίνει το ύφος της αντιπολίτευσης, τις θέσεις και τις αντιθέσεις, αλλά δεν έγινε μια καφενειακή συζήτηση. Και αυτό είναι ένα κέρδος, σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή, κατά την οποία θα μετρήσουμε δεκάδες και εκατοντάδες νεκρούς τις επόμενες μέρες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την κριτική που έκανε και όλες τις προηγούμενες μέρες. Και ο πρωθυπουργός απάντησε, υπεραμυνόμενος των κεντρικών επιλογών του, αλλά και με την αυτοκριτική που έκανε για αποφάσεις που θα μπορούσαν και θα έπρεπε να έχουν ληφθεί νωρίτερα.
Και μετά, ήρθε ο Πολάκης, ο οποίος σηκώθηκε και πήγε στο Σωτηρία, έξω από τη νέα πτέρυγα ΜΕΘ στο νοσοκομείο, για να πείσει ότι δεν έχει επανδρωθεί όπως θα έπρεπε. Αρχικά, η μονάδα δεν έχει γεμίσει, γιατί δεν ήταν απαραίτητο να γεμίσει. Και, προφανώς, η διαδικασία στελέχωσης της ήταν ακόμα σε εξέλιξη, με δεδομένο ότι η ενίσχυση του ΕΣΥ είναι μια δυναμική διαδικασία. Έβγαλε, όμως, και τη μάσκα του για να τα πει στην κάμερα, μέσα σε ένα νοσοκομείο αναφοράς, μια μέρα αφού πέρασε για καφέ από το πειθαρχικό του κόμματος για τα προηγούμενα καραγκιοζιλίκια του.
Όσα λάθη, όσες αστοχίες και να κάνει η κυβέρνηση, διασώζεται πολιτικά από την απουσία εναλλακτικής. Κοινώς, οι πολίτες κοιτούν τον Πολάκη, σκέφτονται το ενδεχόμενο να ήταν αυτός υπουργός Υγείας εν μέσω πανδημίας και σχεδόν…μονολογούν «από τι γλιτώσαμε».
Ο εξ απορρήτων
