Έχουμε ζήσει σχεδόν τέσσερις μήνες με κυβέρνηση της ΝΔ και δεν έχει έρθει ο κόσμος ανάποδα, όπως περίπου μας προειδοποιούσε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μαζέψει κάποιους που τρομάζουν μάλλον εύκολα και έχουν και κοντή μνήμη.
Οι τέσσερις μήνες στην πολιτική μπορεί να είναι και λίγος και πολύς χρόνος. Εν προκειμένω είναι λίγο και ο ιδιότυπος μήνας του μέλιτος για την κυβέρνηση ακόμα κρατεί. Και θα κρατεί ακόμα, όσο τα μαντάτα από το μέτωπο της οικονομίας είναι καλά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, τι κάνει ως προς αυτό; Πώς διαχειρίζεται την αλλαγή των όρων του πολιτικού παιγνίου;
Κάνει μόνο σημειακή αντιπολίτευση. Προσπαθεί να ανεβάσει τους τόνους, όπου βρει. Σήμερα είπε αυτό ο Πέτσας. Χθες το άλλο ο Βορίδης και του απάντησε ο Κυμπουρόπουλος. Αύριο θα πει το αντίθετο ο οποιοσδήποτε. Φυσικά, δεν λέει κανείς στην αξιωματική αντιπολίτευση να μην αναδεικνύει φάλτσα ή, εν γένει, ό,τι εκλαμβάνει ως φάλτσο. Το πρόβλημα είναι ότι ο αντιπολιτευτικός λόγος του κ. Τσίπρα εξαντλείται σε αυτό.
Ο κ. Τσίπρας δεν έχει καμία στρατηγική για να αντιμετωπίσει τον κ. Μητσοτάκη εκτός από τη λογική του ώριμου φρούτου. Το «εδώ πληρώνονται όλα» που είπε ο πρώην πρωθυπουργός στη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής είναι δηλωτικό αυτού. Καμία στρατηγική για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαμορφώσει αυτόνομο αντιπολιτευτικό αφήγημα, προγραμματικό λόγο, πώς, εν τέλει, θα μετεξελιχθεί ως κόμμα και θα ξέρει τι είναι πλέον. Το πρόβλημα αυτό, δε, μοιάζει να είναι δομικό και να μην απασχολεί κανέναν σοβαρά στον ΣΥΡΙΖΑ, νομίζοντας ότι πολιτική κάνεις με βίντεο, tweets και αναρτήσεις στο facebook.
Όσο περισσότερο αργήσει να κάνει κανονική αντιπολίτευση ο κ. Τσίπρας, τόσο δεν θα ιδρώνει το αυτί του κ. Μητσοτάκη. Και, apropos, θα μπορούσε ο πρώην πρωθυπουργός να πάρει κάποια μαθήματα αντιπολιτευτικής στρατηγικής από τον νυν.
Ο εξ απορρήτων
