Είναι η τρίτη επίσημη τουρκική επίθεση σε τρία χρόνια στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα, στην οποία οι νεκροί φτάνουν έως και τις 500.000 και περίπου ο μισός πληθυσμός έχει εκτοπιστεί αφότου ξέσπασε το 2011 η επανάσταση ενάντια στο τυραννικό καθεστώς του Άσαντ.
Όπως αναφέρουν οι Financial Times, το 2016, ως μέρος μιας πανικόβλητης αντίδρασης στο αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του κου Ερντογάν, η Αγκυρα εξαπέλυσε την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη», κινούμενη κατά την Μανμπίτζ στην βορειοδυτική Συρία όπου οι αμερικανικές δυνάμεις βοήθησαν στην προστασία των δυνάμεων του YPG. Το 2018 κατέλαβαν το Αφρίν, ένα κουρδικό καντόνι δυτικά του Ευφράτη, την επιχείρηση «Κλαδί Ελιάς».
Αμφότερες οι επιχειρήσεις χρειάστηκαν το «πράσινο φως» του Βλάντιμιρ Πούτιν, που το 2015 δέσμευσε τις αεροπορικές του δυνάμεις για να σώσουν το καθεστώς του Ασαντ. Και, όπως η Ρωσία και ο Σύρος πρόεδρος, επικέντρωσαν στην εξολόθρευση των μετριοπαθών σύρων ανταρτών αντί του ISIS, έτσι και η Τουρκία εστίασε στους Κούρδους, αντί στην απειλή των τζιχαντιστών, παρότι οι επιθέσεις του ISIS σκότωσαν εκατοντάδες εντός των δικών της συνόρων το 2015-16.
Ο κος Ερντογάν υποστηρίζει ότι θέλει να δημιουργήσει ένα «διάδρομο ειρήνης» στα σύνορα ο οποίος θα αντικαταστήσει ένα «διάδρομο τρομοκρατίας». Υποστηρίζει ότι το PYD και το YPG είναι απλά το συριακό παρακλάδι του PKK στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας και των κούρδων του βορείου Ιράκ, που πολεμούν την Αγκυρα τα τελευταία 35 χρόνια. Αλλοι το βλέπουν ως επέκταση των τουρκικών συνόρων 30 χιλιόμετρα εντός της Συρίας, κάθε άλλο παρά μια συνταγή ειρήνης.
Ο κος Ερντογάν λέει ότι θέλει μια «ζώνη ασφαλείας» στα βορειοανατολικά σύνορα με τη Συρία στην οποία σκοπεύει να εγκαταστήσει 2 από τα 3,6 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες που σήμερα φιλοξενεί η Τουρκία, εν μέσω αυξανόμενων εσωτερικών εντάσεων. Αν αυτό συμβεί θα αλλάξει δραματικά τα δημογραφικά δεδομένα της περιοχής. Η βορειοανατολική Συρία είναι διάσπαρτα κατοικημένη, με λιγότερο από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, ¾ εκ των οποίων είναι Κούρδοι. Τα αποθέματα πετρελαίου και η αυτοδιοίκηση της περιοχής, όμως, έχουν δημιουργήσει ένα εμβρυακό κουρδικό κράτος, ακριβώς αυτό που φοβάται η Τουρκία.
Όπως επισημαίνουν οι Financial Times, στα τέλη Αυγούστου υψηλόβαθμος Τούρκος αξιωματούχος είπε στους Financial Times ότι ήταν απίθανο ο Ερντογάν να μπορούσε ή να ήθελε να εγκαταστήσει μια στρατιωτική ζώνη σε βάθος έως 30 χιλιόμετρα στη Συρία. Αμερικανοί και Τούρκοι στρατιώτες ξεκίνησαν τότε, κοινές περιπολίες σε περίπου 15 χιλιόμετρα βάθος.
Οι δυνάμεις του YPG αποτραβήχτηκαν από τα σύνορα και θέσεις που δεν μπορούσαν να υπερασπιστούν χωρίς αεροπορική κάλυψη από τους αμερικανούς, όπως το Ταλ Αμπιάντ. Τα σύνορα άρχισαν να καθαρίζουν. Τότε, όμως, ο Ερντογάν προειδοποίησε ότι η Τουρκίας χρειάζονταν τον έλεγχο «σε όλη την περιοχή». Και αυτό πριν ο κος Τραμπ αποφασίσει απλά να φύγει και να το αφήσει σαν μια χειροβομβίδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
