Μια ουδέτερη Ουκρανία στο πρότυπο της Σουηδίας και της Αυστρίας είναι ο συμβιβασμός που συζητούν αυτή τη στιγμή οι ρώσοι και οι ουκρανοί διαπραγματευτές, ανακοίνωσε σήμερα το Κρεμλίνο.
«Είναι πράγματι η επιλογή που συζητείται αυτή τη στιγμή και η οποία μπορεί να θεωρηθεί επιλογή συμβιβασμού», δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπος της ρωσικής προεδρίας Ντμίτρι Πεσκόφ, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων RIA.
Ο επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας στη διαπραγμάτευση με τους Ουκρανούς, Βλαντιμίρ Μεντίνσκι, είπε ότι στις συνομιλίες που προηγήθηκαν, το Κίεβο πρότεινε να δημιουργηθεί στην Ουκρανία μια «αυστριακή ή σουηδική εκδοχή ενός αποστρατικοποιημένου κράτους, που θα έχει όμως τις δικές του δυνάμεις».
Ο Μεντίνσκι διευκρίνισε ότι αυτό συζητείται σε επίπεδο ηγεσιών των υπουργείων Άμυνας των δύο χωρών.
Στη συνέχεια, ο Μεντίνσκι ανέφερε: «Χρειαζόμαστε μια ειρηνική, ελεύθερη, ανεξάρτητη Ουκρανία, ουδέτερη – όχι μέλος στρατιωτικών μπλοκ, όχι μέλος του ΝΑΤΟ – μια χώρα που θα είναι φίλος, γείτονάς μας, με την οποία αναπτύσσουμε σχέσεις μαζί, χτίζουμε το μέλλον μας και η οποία δεν θα αποτελεί εφαλτήριο για στρατιωτικές και οικονομικές επιθέσεις κατά της χώρας μας».
Κίεβο: Όχι σε «αυστριακό ή σουηδικό» μοντέλο
Η Ουκρανία απαιτεί «πλήρεις εγγυήσεις ασφαλείας» απέναντι στην Ρωσία, απορρίπτοντας παράλληλα την ιδέα της εφαρμογής ενός «αυστριακού ή σουηδικού» μοντέλου «ουδετερότητας», ανακοίνωσε σήμερα η ουκρανική προεδρία.
«Η Ουκρανία βρίσκεται αυτήν την στιγμή σε κατάσταση απευθείας πολέμου με την Ρωσία. Κατά συνέπεια, το μοντέλο δεν μπορεί παρά να είναι “ουκρανικό”», δήλωσε ο Μιχάιλο Ποντόλιακ, ένας εκ των ουκρανών διαπραγματευτών, σε σχόλια που δόθηκαν στην δημοσιότητα από την ουκρανική προεδρία.
Διευκρινίζει δε ότι απαιτούνται «πλήρεις εγγυήσεις ασφαλείας» απέναντι στην Ρωσία, στο πλαίσιο των οποίων οι συμβαλλόμενοι θα δεσμεύονται να επέμβουν στο πλευρό της Ουκρανίας σε περίπτωση επίθεσης.
Η περίπτωση της Αυστρίας
Η Αυστρία έχει δικό της στρατό, αλλά δεσμεύεται σε ουδετερότητα από τη Συνθήκη του 1955 και το σύνταγμά της, που απαγορεύει την είσοδο σε στρατιωτικές συμμαχίες και τη δημιουργία ξένων στρατιωτικών βάσεων στο αυστριακό έδαφος.
