ΑρχικήΚόσμοςΠούτιν και εκεχειρία: Η πρόταση-παγίδα της Ρωσίας και τι κρύβεται από πίσω

Πούτιν και εκεχειρία: Η πρόταση-παγίδα της Ρωσίας και τι κρύβεται από πίσω

Η Ρωσία ζητά άρση κυρώσεων στον τομέα της αεροπορίας – γιατί η Δύση δεν πρέπει να υποχωρήσει σύμφωνα με αρθρογράφο του Guardian.

Τη Δευτέρα, το Κρεμλίνο πρότεινε μια τριήμερη παύση των εχθροπραξιών κατά της Ουκρανίας τον Μάιο, ώστε να συμπέσει με τους εορτασμούς της Μόσχας για τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε ένα πλαίσιο όπου η Ουκρανία ζητά άνευ όρων κατάπαυση του πυρός διάρκειας 30 ημερών και οι ΗΠΑ μόνιμη εκεχειρία, η Ρωσία απαιτεί παραχωρήσεις πριν καν ξεκινήσει η συζήτηση για διαρκή παύση ή ειρήνη. Κεντρικό στοιχείο των απαιτήσεων του Κρεμλίνου είναι η άρση των κυρώσεων – κυρίως εκείνων που περιορίζουν τον αεροπορικό της τομέα.

Σύμφωνα με αναλυτή του Guardian, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μην γίνουν πρόωρες παραχωρήσεις υπό το πρόσχημα της ταχείας προόδου. Η βραχυπρόθεσμη παύση που προσφέρθηκε δεν θα έκανε ουσιαστική διαφορά στον πόλεμο, και η αποδοχή της θα ενίσχυε ένα καθεστώς που έχει δείξει επανειλημμένα πρόθεση να παρατείνει την επιθετικότητά του και να υπονομεύσει την ευκαιρία για μια δίκαιη, έντιμη και διαρκή ειρήνη.

Τα ισχύοντα μέτρα περιορίζουν την πρόσβαση των ρωσικών αεροπορικών εταιρειών στη δυτική αγορά και μπλοκάρουν την εισαγωγή κρίσιμων ανταλλακτικών, υπηρεσιών συντήρησης και άλλου εξοπλισμού – περιλαμβανομένων προϊόντων διπλής χρήσης που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και για στρατιωτικούς σκοπούς. Επιφανειακά, οι απαιτήσεις της Μόσχας για παραχωρήσεις φαντάζουν απλές και εύκολα υλοποιήσιμες – η τέλεια ευκαιρία για γρήγορη νίκη και για τις δύο πλευρές.

Ωστόσο, ο ανθρωπιστικός και οικονομικός μανδύας της ρωσικής απαίτησης αποκρύπτει το πολιτικό και στρατιωτικό πλεονέκτημα που θα προσέφερε οποιαδήποτε χαλάρωση των κυρώσεων στον Πούτιν και τη μηχανή πολέμου του. Προς το παρόν, οι κυρώσεις αυτές αποτελούν απόδειξη του πόσο σημαντικά και αποτελεσματικά έχουν περιοριστεί οι στρατιωτικές δυνατότητες του Κρεμλίνου.

Οι κυρώσεις στον τομέα της αεροπορίας λειτουργούν τόσο ως ισχυρό σύμβολο όσο και ως πρακτικό εμπόδιο για τη Ρωσία. Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην πολεμική οικονομία της Ρωσίας είναι θολές – ιδίως στην αεροπορία. Οι αεροπορικές εταιρείες δεν είναι απλώς παράπλευρα θύματα του καθεστώτος κυρώσεων, αλλά ενεργοί υποστηρικτές της παράνομης εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Όπως ακριβώς οι Ρώσοι προπαγανδιστές που συνεχίζουν να ταξιδεύουν ελεύθερα στην Ευρώπη και να αγοράζουν ακίνητα με «ματωμένα» χρήματα, ή τα χημικά εργοστάσια που παρακάμπτουν περιορισμούς στις εξαγωγές λιπασμάτων τροφοδοτώντας τη ρωσική πολεμική μηχανή.

Πρέπει να γίνει σαφές, όπως αναφέρει ο Guardian, ότι ο λεγόμενος πολιτικός αεροπορικός τομέας της Ρωσίας έχει μετατραπεί σε βιτρίνα για μεταφορές, εφοδιαστική υποστήριξη και λαθρεμπόριο υπέρ του στρατού. Οι πολιτικές ρωσικές αεροπορικές εταιρείες και τα αεροδρόμια εμπλέκονται ενεργά στην παράκαμψη διεθνών κυρώσεων μεταφέροντας κρίσιμα εξαρτήματα σε βιομηχανίες που τελούν υπό κυρώσεις. Εταιρείες cargo όπως η Volga-Dnepr παρέχουν μεταφορικές υπηρεσίες για στρατιωτικούς σκοπούς. Η I Fly – μια εταιρεία τσάρτερ – φέρεται να μεταφέρει στρατιώτες για αποστολές στο μέτωπο, σύμφωνα με το Κέντρο Εθνικής Αντίστασης της Ουκρανίας. Το αεροδρόμιο Vnukovo της Μόσχας, κάποτε κόμβος τουρισμού, έχει μπει στη «μαύρη λίστα» της Ε.Ε. επειδή χρησιμοποιείται για την υποστήριξη του πολέμου στην Ουκρανία. Το αεροδρόμιο του Πσκοφ εκτελεί εμπορικές πτήσεις αλλά και λειτουργεί ως βάση για στρατιωτικά μεταγωγικά αεροσκάφη.

Επιπλέον, η επαναφορά της κανονικότητας στις αερομεταφορές θα άρει έναν βασικό περιορισμό στην καθημερινή ζωή των Ρώσων πολιτών, απαλλάσσοντας τη Μόσχα από κάθε εσωτερική πίεση για ειρήνη. Βλέποντας κάτι τέτοιο ως ακόμη μια νίκη του Πούτιν, οι πολίτες είναι πιθανότερο να ενισχύσουν την υποστήριξή τους για τη συνέχιση του πολέμου, παρά να στραφούν σε διαπραγματεύσεις.

Οι κυρώσεις αυτές δεν είναι απλώς μια ενόχληση: αποτελούν άμεσο εμπόδιο στον συνεχιζόμενο πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και μια ορατή υπενθύμιση των συνεπειών της επιθετικότητάς της. Αντί να χαλαρώσουν, θα πρέπει να ενισχυθούν με βάση την επιτυχία του ισχύοντος καθεστώτος κυρώσεων. Τα αεροδρόμια και οι αεροπορικές εταιρείες που λειτουργούν ως εγκαταστάσεις διπλής χρήσης και διακινούν απαγορευμένα προϊόντα πρέπει να αντιμετωπίσουν κυρώσεις. Οι εταιρείες που διευκολύνουν στρατιωτική εφοδιαστική πρέπει να παραμείνουν στη μαύρη λίστα. Η παρακολούθηση των αλυσίδων εφοδιασμού πρέπει να ενισχυθεί, ώστε να αποτρέπεται η εκτροπή εξαρτημάτων για στρατιωτική χρήση.

Το γεγονός ότι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν θέσει την άρση των κυρώσεων στον τομέα της αεροπορίας ως προτεραιότητα στις διπλωματικές συνομιλίες καταδεικνύει την αποτελεσματικότητά τους. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτό αποτελεί απόδειξη ότι οι κυρώσεις λειτουργούν. Η Ρωσία βρίσκεται σε απόγνωση προσπαθώντας να σώσει τον αεροπορικό της κλάδο – οποιαδήποτε ελάφρυνση σε αυτό το μέτωπο πρέπει να είναι αυστηρά συνδεδεμένη με σημαντικές δεσμεύσεις της Μόσχας για ειρηνικές και σταθερές σχέσεις με την Ουκρανία. Δεν πρέπει να διαπραγματευτείται αβίαστα.

Όσο η Ρωσία παραμένει αφοσιωμένη στην επιθετικότητά της, ο εναέριος χώρος πρέπει να παραμείνει κλειστός για τους ρωσικούς αερομεταφορείς. Οποιαδήποτε κίνηση που αποδυναμώνει αυτή τη στάση θα ενισχύσει την ικανότητα της Ρωσίας να προμηθεύεται απαγορευμένη τεχνολογία, να ενδυναμώνει τη στρατιωτική της εφοδιαστική και να κατευνάζει τον πληθυσμό της. Από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε τον απρόκλητο και παράνομο πόλεμο επιθετικότητας, ο ουκρανικός εναέριος χώρος έχει γεμίσει με μαχητικά αεροσκάφη και πυραύλους – όχι με πολιτικά αεροπλάνα. Γιατί να απολαμβάνουν οι Ρώσοι την ελευθερία των αερομεταφορών, ενώ οι Ουκρανοί δεν μπορούν να είναι ασφαλείς ούτε στη δική τους χώρα;

Πηγή: Guardian