“Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί για τον πολιτισμό. Η Ελλάδα, αυτό είναι η κληρονομία της, αυτή είναι η περιουσία της και αν το χάσουμε αυτό δεν είμαστε κανείς”, Μελίνα Μερκούρη.
H συμπλήρωση των εικοσιπέντε ετών από το θάνατο της Μελίνας, συνέπεσε με την προσπάθεια μου να αποτυπώσω σε μια σελίδα χαρτί τις σκέψεις μου για το πώς μπορούμε να προάγουμε τον πολιτισμό στην Πόλη μας, τον Βύρωνα!
Γνωρίζοντας ότι η Μελίνα αποτελεί την εμπνεύστρια του θεσμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, αναρωτήθηκα πόσο μακριά είναι ο Βύρωνας από την εν λόγω διάκριση.
Σε τι διαφέρουμε, για παράδειγμα, από την Ελευσίνα που θα είναι η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021; Πόσο δύσκολο στόχο θα μπορούσε να αποτελεί μια τέτοια διάκριση, παγκόσμιας εμβέλειας, για έναν Δήμο όπου όλα τα καλοκαίρια από το 1987 ζει στους ρυθμούς του Φεστιβάλ «Στη Σκιά των Βράχων»; Ενός φεστιβάλ που έχει φιλοξενήσει από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες, εγχώριες και μη, του καλλιτεχνικού κόσμου και έχει προσελκύσει έως και 1.000.000 επισκέπτες στην πόλη μας.
Μεγάλωσα σε ένα Δήμο, όπου έχει πάρει το όνομα του από τον φιλέλληνα ποιητή και πολιτικό Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον (Λόρδος Βύρων). Σε ένα Δήμο, όπου διαθέτει το θέατρο Μελίνα Μερκούρη, το θέατρο Άννα Συνοδινού, το θεατράκι του Ταπητουργείου, το δημοτικό κινηματογράφο Νέα Ελβετία (πρώην Λουίζα). Σε ένα Δήμο με έντονα ανεπτυγμένο το καλλιτεχνικό στοιχείο τόσο στους κατοίκους της πόλης όσες και στις συλλογικότητες.
Μεγάλωσα, βέβαια, και σε ένα Δήμο, όπου το θέατρο Βράχων δεν έχει στατική μελέτη, παρά τους χιλιάδες επισκέπτες που δέχεται κάθε χρόνο. Σε έναν Δήμο που δεν διαθέτει έναν σύγχρονο πολιτιστικό πολυχώρο, προκειμένου να μπορεί να φιλοξενεί κάθε είδους πολιτιστικό δρώμενο.
Τι μπορούμε να αλλάξουμε λοιπόν;
Βήμα πρώτο, η διεξαγωγή της στατικής μελέτης για το Θέατρο Βράχων από την τεχνική υπηρεσία του Δήμου.
Ας το δούμε ρεαλιστικά, εν έτει 2019, θεωρείται αδιανόητο το φεστιβάλ να διεξάγεται σε αμφιβόλου ασφαλείας θέατρο με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Στην περίπτωση που η στατική μελέτη κρίνει το θέατρο ως ακατάλληλο, το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί κατάματα, όχι να κρυβόμαστε πίσω από δικαιολογίες. Δήμος, Περιφέρεια και αρμόδια υπουργεία πρέπει να βρουν λύση για να προχωρήσουν άμεσα σε έργα συντήρησης, αν και το ακίνητο είναι ενταγμένο στη Β’ ζώνη Υμηττού που το καθιστά αυθαίρετο. Στόχος είναι να διεξάγεται με ασφάλεια μεγαλύτερος αριθμός παραστάσεων, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την πολιτιστική εικόνα της πόλης.
Σε κάθε άλλη περίπτωση η ασφάλεια των θεατών δεν συγκρίνεται με κανένα πολιτιστικό δρώμενο.
Βήμα δεύτερο. Γιατί να μην ανακατασκευάσουμε το δημοτικό κινηματογράφο Λουίζα σε έναν σύγχρονο πολιτιστικό πολυχώρο με κεφάλαια από το Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης;
Σχολικές παραστάσεις, χοροί, ημερίδες ενημέρωσης, εκθέσεις βιβλίων, ζωγραφικής και φωτογραφίας, βραδιές ποίησης είναι μόνο μερικές από τις εκδηλώσεις που θα μπορούσε να υποστηρίξει ο εν λόγω χώρος. Ένα έργο πνοής για το Βύρωνα που θα αξιοποιείται τόσο από το Δήμο όσο και από τις συλλογικότητες, έχοντας εξοπλιστεί με τα πιο σύγχρονα τεχνολογικά μέσα.
Ας επενδύσουμε στην εδραιωμένη πολιτιστική ταυτότητα της Πόλη μας ενισχύοντας την τοπική επιχειρηματικότητα!
Ας κάνουμε τον Βύρωνα την επόμενη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης!
*Ο Θανάσης Κλειάσιος είναι οικονομολόγος MSc, μέλος Κεντρικής Αντιπροσωπείας ΟΕΕ & υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Βύρωνα
