Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παγίδα στη δημοσιογραφία και στην πολιτική ανάλυση από το να κολλάς σε στερεότυπα και να τα αναπαράγει, χωρίς να βλέπεις πώς και πότε αλλάζουν τα δεδομένα.
Τις τελευταίες ώρες ακούμε και διαβάζουμε – ξανά – πόσο άτολμη και αποτυχημένη είναι η Ευρώπη μπροστά στην πρόκληση του κορωνοϊού. Ξανακούμε, δηλαδή και ξαναδιαβάζουμε αυτά που ίσχυαν εδώ και δυο – τρεις εβδομάδες, αλλά φαίνεται πως δεν ισχύουν πια μετά, με βάση όσα συζητήθηκαν χτες στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το SOS της Λαγκάρντ (ΕΚΤ) προς τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι έχουν κάνει «too little too late» ούτε βέβαια και η καθαρή αλλαγή στάσης της Μέρκελ που είπε στη Μπούντεστανγκ «ετοιμαστείτε να πληρώσετε πολύ περισσότερα». Οι τελικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί ακόμη, αλλά ας δούμε προσεκτικά ποια είναι τα βήματα που έγιναν τις τελευταίες ώρες:
Πρώτον, ενώ η ΕΕ δεν μπορούσε να συμφωνήσει στην έκδοση «κορωνο-ομολόγου», τώρα είναι έτοιμη να αποφασίσει όχι απλώς δάνεια με ευρωπαϊκή εγγύηση αλλά απ’ ευθείας επιδοτήσεις προς τις χώρες – μέλη της που δε θα προσμετρώνται στο δημόσιο χρέος.
Δεύτερον, το ύψος των επιδοτήσεων αυτών δε θα ορίζεται ανάλογα με το μέγεθος της Οικονομίας κάθε χώρας αλλά ανάλογα με τις ανάγκες της. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι χώρες όπως η Ελλάδα, που θα πληγεί υπέρμετρα η Οικονομία της λόγω εξάρτησης από τον Τουρισμό, θα λάβει πολύ μεγαλύτερη επιδότηση από αυτή που θα έπαιρνε με βάση το ΑΕΠ της και αυτή η επιδότηση δε θα επιβαρύνει το δημόσιο χρέος της.
Τρίτον, τη διαχείριση όλου αυτού θα την αναλάβει η Κομισιόν και το Ευρωκοινοβούλιο, οι κατ’ εξοχήν ευρωπαϊκοί θεσμοί.
Τέταρτο, ο κοινός ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, για τον οποίο οι βόρειοι πρότειναν να πάει στο 1% και οι νότιοι στο 1,3% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, θα πάει τελικά στο 2% σε βάθος επταετίας, έναντι 1,2% που είναι σήμερα.
Όλα αυτά θα μπορούσαν προφανώς να έχουν αποφασιστεί πολύ νωρίτερα ή έστω να έχουν πάρει από χτες το βράδυ την τελική σφραγίδα, αλλά αυτό «σκοντάφτει» εκτός όλων των άλλων και στο γεγονός ότι άλλες προτεραιότητες έχει η Ευρώπη των «19», που συμμετέχει και στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ κι άλλες η Ευρώπη των «27». Το βέβαιο πάντως είναι ότι μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις, η εποχή του κορωνοϊού φαίνεται πως αλλάζει και την Ευρώπη, προς το καλύτερο, στο επίπεδο της αλληλεγγύης και της αντιμετώπισης της δύσκολης επόμενης μέρας.
