Στα τέσσερα χρόνια που είναι κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην μπόρεσε να δημιουργήσει τον πρώτο ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό παράδεισο αλλά δημιούργησε μια νέα χώρα. Την Ελλάδα Ψ. Μια χώρα που αποτυγχάνει στα πάντα αλλά ευτυχώς για αυτήν υπάρχει μια άλλη χώρα. Η χώρα Ω, που τα κάνει χειρότερα.
Ετσι αν στην Ελλάδα πεθαίνουν 40 άνθρωποι από γρίπη μπορούμε να παρηγορούμαστε. Στην Ρουμανία πέθαναν 140. Αν ένα αραγμένο για χρόνια έξω από την Σαλαμίνα δεξαμενόπλοιο βουλιάζει και μολύνει τον Σαρωνικό το ExxonValdez κατέστρεψε την Αλάσκα. Αλλωστε τα στοιχεία της φύσης είναι εχθροί του σοσιαλισμού.
Η ζημιά στον Σαρωνικό έγινε επειδή το πλοίο αποφάσισε να βουλιάξει στις μιάμιση το βράδυ. Για τους 24 νεκρούς από τις πλημμύρες στην Μάνδρα έφταιγε η κλιματική αλλαγή. Και όταν δεν φταίει η φύση φταίνε οι ίδιοι οι Ελληνες.
Στο Μάτι αυτοί που χτίσανε αυθαίρετα. Στις ληστείες αυτοί που αντί να κάνουν τους κοιμισμένους σηκώθηκαν να δουν τι γίνεται. Στους δρόμους αυτοί που βρέθηκαν στην λάθος πλευρά των μολότοφ. Όπως άλλωστε είχε πει ο Τσίπρας στην Βουλή «Εξαρτάται σε ποια μεριά είσαι όταν πέφτουν οι μολότοφ. Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί που πέφτουν». Αλλωστε ποτέ δεν προσπάθησε να κρύψει ότι η Ελλάδα κυβερνάται από το κόμμα που πάντα βρίσκεται στην πλευρά που τις ρίχνουν.
Το θέμα όμως είναι η νοοτροπία. Στο ποδόσφαιρο έχει εκφραστεί με την φράση «Γήπεδο είναι εδώ. Δεν είναι εκκλησία». Για δεκαετίες οι Ελληνες έμαθαν να ζουν στην λογική ότι υπάρχουν δύο σετ νόμων. Του γηπέδου και της εκκλησίας. Και στην καθημερινή ζωή από την φράση «Τώρα, αυτό βρήκες να σε πειράξει ;». Την φράση που έκανε ανυπολόγιστη ζημιά στην Ελλάδα. Αφού ο Ελληνας πρέπει να ασχολείται με τα μεγάλα. Πρέπει να ασχολείται γιατί οι Αμερικάνοι κακομεταχειρίζονται τους μαύρους και όχι να τα βάζει με τον Κουρουμπλή επειδή ένα δεξαμενόπλοιο βούλιαξε στην μπουνάτσα και μόλυνε τον Σαρωνικό. ‘Η γιατί η ζωή του βιάζεται καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας που οι τοίχοι έχουν καλυφθεί από τις αφίσες με το μανιφέστο του κάθε γκρουπούσκουλου και η περιοχή της Ομόνοιας είναι επικίνδυνη ακόμα και την μέρα.
Ο Έλληνας έχει μάθε να είναι ευχαριστημένος να ζει σε μια χώρα Ψ, επειδή κάπου αλλού υπάρχει μια χώρα Ω. Είναι ο τελευταίος των σοσιαλιστών αφού έμαθε να πιστεύει ότι κάπου αλλού τα πράγματα είναι χειρότερα, όπως οι Ρώσοι του ’60 πίστευαν πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα ότι στην Αμερική πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους. Ο Έλληνας όμως πρέπει να αναπρογραμματιστεί. Να καταλάβει ότι έχει το δικαίωμα να ζει σε μια χώρα Α αν αυτοί που ψήφισε τον υποχρέωσαν να ζει σε μια χώρα Β. Και για να το καταφέρει η δεν πρέπει να ξεχνάει κάτι.
Κανένα αδίκημα που έμεινε ατιμώρητο στο παρελθόν όσο μεγάλο και να ήταν δεν δικαιολογεί ένα άλλο, όσο μικρό και αν είναι, που γίνεται σήμερα. Και η «καμένη γη», «οι σκελετοί στην ντουλάπα», «τα εγκλήματα των προηγουμένων» οι κάθε μορφής δικαιολογίες που χρησιμοποιεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην είναι δική του εφεύρεση αλλά τις ερωτεύτηκε μια χαρά όταν τις έμαθε. Και όσο και αν είναι αστείο συνεχίζει να τις χρησιμοποιεί και στο τέλος της τετραετίας. Αλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και μετά από τέσσερα χρόνια μιλάει σαν αντιπολίτευση. Η επόμενη πρέπει να γίνει η πρώτη Μ.Κ κυβέρνηση. Η πρώτη μετά κρίση κυβέρνηση, που θα αναλάβει τις ευθύνες της αντί να χρησιμοποιεί τον ετεροπροσδιορισμό σαν φερετζέ για να καλύψει την ανικανότητα της.
* Ο Αντώνης Πανούτσος είναι δημοσιογράφος, Υποψήφιος με την ΝΔ στον Δυτικό Τομέα της Β΄Αθηνών.
Η ζωή στην χώρα Ψ
