Οι εμπεριστατωμένες προτάσεις του Νίκου Ανδρουλάκη για τα τρένα, δεν έτυχαν της δημοσιότητας που πρέπει για τέτοιες ρηξικέλευθες προτάσεις. Ας δούμε λοιπόν προσεκτικά, τι ζητά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
– Για να “επαναφέρεις” την ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε κρατικό έλεγχο, πρέπει να δεχτεί ο σημερινός ιδιοκτήτης να την πουλήσει. Γίνεται και αλλιώς βέβαια. Το έχει κάνει ο Μαδούρο με τις πετρελαϊκές εταιρείες στη Βενεζουέλα.
– Το 2017 έγινε διεθνής διαγωνισμός για την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Πουλήθηκε για 45 εκατομμύρια. Δε βρέθηκε κανείς να δώσει περισσότερα. Μάλλον τώρα θα σπεύσουν.
– “Ανασύσταση” της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων ίσως σημαίνει κρατική παρέμβαση στην Ανεξάρτητη Αρχή. Ίσως και να πρόκειται για αυτό που υποστήριζε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή για μια “προσπάθεια αντισυνταγματικής φίμωσης των ανεξάρτητων αρχών” (24/1/23).
– Προσλήψεις στελεχών διοίκησης με ανοιχτό διαγωνισμό. Ήταν βέβαια άλλο εκείνο το ΠΑΣΟΚ που διαμαρτύρονταν ότι οι τέσσερις ανώτεροι στην ιεραρχία του ΟΠΑΠ αλλά και οι σύμβουλοι τους ελάμβαναν 2 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα έρθουν με το βασικό, ο οποίος αυξήθηκε κιόλας.
– Το αίτημα για αξιολόγηση είναι διαχρονική θέση του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι τον Ιούλιο του 2014 είχε επιτεθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη, λέγοντας ΟΧΙ στην αξιολόγηση, είναι μια μικρή κηλίδα άνευ σημασίας.
– Οι επενδύσεις με ευρωπαϊκό χρήμα είναι επίσης μια πάγια τακτική του ΠΑΣΟΚ από την εποχή του Ντελόρ. Το 2012 για παράδειγμα στο τέλος του έτους είχαν απορροφηθεί 2,3 δισ. ευρώ έναντι 3,7 δισ. ευρώ που ήταν ο στόχος της χρονιάς. (προηγουμένως βέβαια τα ποσοστά απορρόφησης ήταν μονοψήφια στις περισσότερες κατηγορίες).
