Αναμφίβολα ο σκοπός κάθε επιχείρησης είναι το κέρδος. Εκ’ πρώτης όψεως η απόφαση του ιδιοκτήτη της Jumbo να ζητήσει από τους εργαζομένους να πάρουν την κανονική τους άδεια, μήνα Φεβρουάριο, ή να βγουν σε αναστολή εργασίας, κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Επιχειρεί δηλαδή να μετριάσει το κόστος του lockdown για την επιχείρησή του. Στην πρώτη περίπτωση, οι εργαζόμενοι θα κάνουν χρήση της κανονικής τους άδειας, οπότε θα μπορεί να έχει περισσότερα “χέρια” αργότερα μέσα στο χρόνο όταν η αγορά θα είναι ανοιχτή. Στη δεύτερη, θα μετακυλήσει στο κράτος το κόστος μισθοδοσίας.
Μια περισσότερο ενδελεχής ανάλυση όμως μπορεί να οδηγήσει και σε διαφορετικό αποτέλεσμα. Με την “πρόταση” Βακάκη, οι εργαζόμενοι είναι πιθανόν να δυσαρεστηθούν και μια επιχείρηση με δυσαρεστημένους εργαζομένους, σίγουρα δεν είναι αυτό για το οποίο πασχίζει κανείς manager και κανείς ιδιοκτήτης. Η τεράστια ανάπτυξη της Jumbo τις τελευταίες δεκαετίες δεν βασίστηκε μόνο στο όραμα του ιδρυτή της, ούτε στο δόγμα ότι είναι αλάθητος. Πάρτε για παράδειγμα το πάθημα στην Κύπρο, οπότε και κουρεύτηκαν οι καταθέσεις της εταιρείας.
Μερίδιο στην αλματώδη ανάπτυξη είχαν προφανώς και οι εργαζόμενοι. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις εταιρείες. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι τεχνολογικοί κολοσσοί της silicon valley επιδίδονται σε αγώνα παροχών προκειμένου να τους κρατήσουν χαρούμενους. Οι χαρούμενοι εργαζόμενοι είναι πιο αποδοτικοί σύμφωνα με δεκάδες έρευνες (δείτε εδώ μια από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης https://www.ox.ac.uk/news/2019-10-24-happy-workers-are-13-more-productive). Επιπλέον οι ικανοποιημένοι εργαζόμενοι προοδεύουν και γίνονται καλύτεροι, παραμένοντας όμως σε μια εταιρεία που τους κρατά ικανοποιημένους. Αντίθετα, αναζητούν διαρκώς καλύτερες συνθήκες εργασίας και με ευκολία θα μεταπηδούσαν στον ανταγωνιστή.
Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της Jumbo δεν ήταν ικανοποιημένοι με τη στάση που κράτησε η εταιρεία καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας. Αυτό καταδεικνύει και η ανακοίνωση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθηνας στην οποία γίνεται λόγος για “σπάσιμο νεύρων που κάνει στη ζωή των εργαζομένων εδώ και 2 εβδομάδες καλώντας τους τη μια μέρα να εργαστούν, πριν τελειώσει η μέρα τους ενημερώνει ότι μπαίνουν σε αναστολή και προτού ξημερώσει τους φωνάζει ξανά στα καταστήματα, αφού ανοιγοκλείνει τα καταστήματα της”.
Η δυσαρέσκεια μπορεί να γίνει ακόμη μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς ότι η εταιρεία είναι κολοσσός και βρίσκεται σε εξαιρετική χρηματοοικονομική κατάσταση. Ήδη από την αρχή της πανδημίας ήταν γνωστό ότι διέθετε “ταμείο” άνω του μισού δις ήδη από το καλοκαίρι του 2019, Ποσό που αναμένετο να ενισχυθεί από τις εξαιρετικές επιδόσεις του δευτέρου εξαμήνου του 2019. Επιπλεόν, η ίδια η διοίκηση ανακοίνωσε ότι τις λίγες ημέρες που άνοιξαν τα καταστήματά της τον Ιανουάριο του 2020, πέτυχε αύξηση τζίρου σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο.
Ένα βασικό χαρκατηριστικό των ικανών managers είναι φυσικά και η ενσυναίσθηση. Αυτός είναι και ο λόγος που οι μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες του κόσμου έχουν κάνει στροφή προς CEO’s με υπόβαθρο τις ανθρωπιστικές σπουδές. Η κίνηση Βακάκη να βγάλει “από τη μύγα ξύγκι” με τη μισθοδοσία των υπαλλήλων είναι ένα δόγμα παλαιότερης μορφής διοίκησης. Όσα ξέρει ο νοικοκύρης φυσικά, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Όμως στην περίπτωση του Βακάκη, το κόστος για την Jumbo μοιάζει πολύ μικρό σε σχέση με την αρνητική δημοσιότητα, τις αντιδράσεις και κυρίως τους δυσαρεστημένους εργαζόμενους της εταιρείας του.
Μην το κάνεις όπως η Jumbo
