Το σκάνδαλο Novartis, κουκουλώθηκε 4,5 χρόνια επι ΣΥΡΙΖΑ, διότι ο τότε φερόμενος ως παρακρατικός μηχανισμός επιχείρησε δι’ αυτού να ενοχοποιήσει και να φυλακίσει πολιτικούς αντιπάλους. Τότε δεν ασκήθηκε ουσιαστικά καμία δίωξη κατά κανενός πραγματικά εμπλεκόμενου.
Οι μόνοι που θεωρήθηκαν ένοχοι ήταν πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ με τις ασαφείς (και εν τέλει αντικρουόμενες) μαρτυρίες «προστατευόμενων» μαρτύρων. Δημοσίου συμφέροντος αν προτιμάτε.
Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ κόπτεται για την αποζημίωση του δημοσίου, «όπως Αμερική». Μόνο που στην Αμερική, δεν στήθηκε ειδικό δικαστήριο κατά του Ομπάμα ή του Μπους. Κατά των υπουργών υγείας ή του κεντρικού τραπεζίτη.
Κατά των υπουργών υγείας ή του κεντρικού τραπεζίτη. Έγινε στοχευμένη έρευνα, βρέθηκαν οι άνθρωποι που εκτελούσαν το σχέδιο της υπερσυνταγογράφησης (διότι αυτή ζημίωσε το δημόσιο) και εν τέλει η εταιρεία πλήρωσε αποζημίωση.
Στην Ελλάδα δεν έγινε τίποτε από αυτά επι ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, η δικαιοσύνη σήμερα, έρευνα τις ενδείξεις που έχει για συμμετοχή πολιτικών και δημοσιογράφων στην απόπειρα σκευωρίας κατά των πολιτικών προσώπων. Εννέα μάλιστα έξω αυτών των «πολιτικών προσώπων» έχουν ήδη «παραδοθεί αθώοι» στην κοινωνία, καθώς δεν βρέθηκε τίποτε εναντίον τους για να ασκηθεί δίωξη.
Μετά από όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ, απαξιώνει συστηματικά τη δικαιοσύνη, οχι μόνο αμφισβητώντας το αποτέλεσμα της έρευνας αλλά αδιαφορώντας ουσιαστικά για την ίδια τη λειτουργία της. Καμώνεται πως δεν γνωρίζει τι σημαίνει αρχειοθέτηση μιας υπόθεσης και μιλά για κουκούλωμα.
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, είναι μηχανικός, εξ ου και η κλίση στο real estate. Είναι όμως και αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, όπως και «από πάντα» Βουλευτής. Όλο και κάτι θα είχε ακούσει για το πως λειτουργεί η δικαιοσύνη.
Η γραμμή του κόμματος όμως είναι να παριστάνουν όλοι ότι δεν καταλαβαίνουν τη διάκριση μεταξύ ενός σκανδάλου που αφορά στη δράση μιας ιδιωτικής εταιρείας και ενός σκανδάλου που ενδεχομένως προέκυψε από την απόπειρα εργαλειοποίησης του αρχικού διεθνούς σκανδάλου Novartis, με στόχο τους πολιτικούς αντιπάλους τους.
Έγραψε λοιπόν στο Twitter ότι: «Ο Χρήστος #Σαρτζετακης ήταν ένας σπουδαίος δικαστής, αφοσιωμένος στην υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Χωρίς αυτόν, η δολοφονία του Γρ. #Λαμπράκη από το παρακράτος της Δεξιάς, θα είχε κουκουλωθεί. Όπως κουκουλώνεται τώρα το σκάνδαλο #Νοβαρτις και διώκονται όσοι το ανέδειξαν».
Σε ένα και μόνο tweet, εργαλειοποιεί κυριολεκτικά τα πάντα. Τον εκλιπόντα πρώην πρόεδρο, τον Λαμπράκη και κάνει έναν συνειρμό, κατηγορώντας τη δικαιοσύνη για κουκούλωμα.
Η δικαιοσύνη τώρα έρευνα αν ισχύει το δεύτερο σκάνδαλο, αυτό της σκευωρίας. Αν αποδειχθεί, είναι για τη χώρα μας σίγουρα πιο σοβαρό από το original σκάνδαλο. Κατά την άποψη πολλών, αποτέλεσε μια απόπειρα θεσμικής εκτροπής. Η δικαιοσύνη θα αποφανθεί και για το συγκεκριμένο υπό διερεύνηση σκάνδαλο. Μέχρι τότε ακόμη και όσοι φέρονται να εμπλέκονται (μεταξύ άλλων ένας πρώην δικαστής με το ψευδώνυμο Ρασπούτιν, ένας νεόκοπος εκδότης, μια δημοσιογράφος και ίσως κάποιοι Βουλευτές) είναι προφανώς αθώοι. Όμως, οφείλουμε να διερευνήσουμε μια τόσο σοβαρή υπόθεση.
Όσοι όμως, δεν δέχθηκαν ποτέ το τεκμήριο της αθωότητας των 10 πολιτικών που διασύρθηκαν, δεν μπορεί να είναι αθώοι. Βουλευτές και αλλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησαν τη δίωξη που αποδεδειγμένα «στήθηκε» εναντίον των αντιπάλων τους, για να τους σπιλώσουν ηθικά και πολιτικά. Επί τουλάχιστον 5 χρόνια.
Σήμερα συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο. Αγνοώντας τις αποφάσεις της δικαιοσύνης αλλά και ταυτόχρονα την υπο εξέλιξη έρευνα. Το αρχικό τους σχέδιο δεν πέτυχε. Η δικαιοσύνη απέρριψε τη σκευωρία και οι ίδιοι αποδοκιμάστηκαν πολιτικά. Συνεχίζουν όμως με την εκτόξευση λάσπης κατά πάντων και πλέον και κατά της δικαιοσύνης που δεν ικανοποίησε τα γούστα τους.
