✍️ ο Θανάσης Χιούσης
Διασπάσεις, αποχωρήσεις, διαγραφές και δημιουργία νέων συνδυασμών συνθέτουν ένα γνώριμο σκηνικό στα πολιτικά κόμματα.
Πολλά είναι τα κόμματα που προέκυψαν από διασπάσεις μεγαλύτερων, κυρίως των τριών κυβερνητικών, της μεταπολίτευσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα κόμματα αυτά είτε εξαφανίστηκαν από τον κομματικό χάρτη αποτυγχάνοντας στις εκλογικές μάχες που έδωσαν, είτε επιβίωσαν για λίγα χρόνια και αυτοδιαλύθηκαν.
Η Νέα Αριστερά είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα κόμματος που δημιουργείται από αποχωρήσαντες και το πρώτο crash test για το κόμμα Χαρίτση θα δοθεί στις ευρωεκλογές.
ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Μπορεί οι διαφορετικές συνισταμένες, όπως αρέσκονται να αποκαλούν οι διαφωνούντες τις εσωκομματικές τριβές που οδηγούν σε διάσπαση, να είναι συνδεδεμένες με τις αριστερές παρατάξεις, ωστόσο η Νέα Δημοκρατία σημειώνει σημαντικό αριθμό διασπάσεων στο ιστορικό της, εμπλουτίζοντας σταθερά την πολιτική σκηνή με νέα κόμματα βγαλμένα από τα πολιτικά «σπλάχνα» της.
Δημοκρατική Ανανέωση του Κωστή Στεφανόπουλου
Πριν γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κωστής Στεφανόπουλος υπήρξε σημαίνον στέλεχος του ευρύτερου συντηρητικού χώρου. Ήταν υποψήφιος στις εσωκομματικές εκλογές για την προεδρία της ΝΔ αλλά ηττήθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ τον Δεκέμβριο του 1981. Μετά την παραίτηση του Αβέρωφ (ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου), στις εσωκομματικές εκλογές που γίνονται το 1984, ο Κωστής Στεφανόπουλος είναι υποψήφιος ξανά για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Ηττάται όμως για δεύτερη φορά, με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να αναλαμβάνει την προεδρία του κόμματος.
Ακολουθεί μία διαφωνία ως προς τη διαχείριση της ήττας στις βουλευτικές εκλογές του 1985, ώστε ο Στεφανόπουλος μαζί με άλλους 9 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας αποχωρούν από το κόμμα ιδρύοντας στις 6 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου τη Δημοκρατική Ανανέωση, κόμμα που κινούνταν στον πατριωτικό- συντηρητικό χώρο.
Ο Κωστής Στεφανόπουλος εκλέγεται στις πρώτες εκλογές του 1989, παρά το πολύ μικρό 1,01% που πήρε το κόμμα του. Εν μέσω πρωτοφανούς πολιτικής κρίσης, στις εκλογές του 1990 εκλέγεται βουλευτής του κόμματος ο Θεόδωρος Κατσίκης ο οποίος γίνεται τελικά ο 151ος βουλευτής που χρειαζόταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για να σχηματίσει κυβέρνηση.
Στις Ευρωεκλογές του 1994 η Δημοκρατική Ανανέωση απέτυχε να εκλέξει εκπρόσωπο και κατόπιν διαλύθηκε, με τον Στεφανόπουλο να αποσύρεται από την πολιτική και, ένα χρόνο αργότερα, να ψηφίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατόπιν πρότασης της Πολιτικής Άνοιξης του Αντώνη Σαμαρά.
Η ΔΗΑΝΑ (Δημοκρατική Ανανέωση) του Κ. Στεφανόπουλου έχει συνδεθεί με την ιστορική φράση του Ευάγγελου Αβέρωφ. Όταν ο Κ. Στεφανόπουλος προετοίμαζε το πολιτικό έδαφος για την δημιουργία του νέου φορέα και στις 6 Σεπτεμβρίου συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του 18 βουλευτές της ΝΔ, από το βήμα της Βουλής ο Ευάγγελος Αβέρωφ προειδοποιεί σκωπτικά: «Όποιο πρόβατο βγαίνει από το μαντρί το τρώει ο λύκος».
Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛ.ΑΝ) του Αντώνη Σαμαρά
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη (1990 – 1993) δεν έμελλε να διαρκέσει πάνω από τρία χρόνια. Το Μακεδονικό αποτέλεσε θεμελιώδη διαφωνία στο εσωτερικό του κόμματος και οδήγησε τον Μητσοτάκη σε ρήξη με τον υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος αποχώρησε από το κόμμα και ίδρυσε νέο φορέα, την Πολιτική Άνοιξη, τον Ιούνιο του 1993. Ακολούθησαν μια σειρά από αποχωρήσεις βουλευτών (Δημήτρης Σταμάτης, Στέφανος Στεφανόπουλος, Νίκος Κλείτος, Βασίλης Μαντζώρης, Γιώργος Συμπιλίδης, Άκης Γεροντόπουλος), αποχωρήσεις οι οποίες επέφεραν και την απώλεια της «δεδηλωμένης» από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία στηριζόταν πλέον από 150 βουλευτές. Η Πολιτική Άνοιξη είχε καταφέρει να ρίξει την κυβέρνηση της Ν.Δ.
Στις εκλογές του 1993, το ΠΟΛ.ΑΝ. συνεχίζει δυναμικά καταφέρνοντας να συγκεντρώσει ένα αξιόλογο ποσοστό της τάξης του 5%. Τα ποσοστά του απογειώθηκαν έναν χρόνο αργότερα, όταν στις Ευρωεκλογές του 1994 έπιασε ένα εντυπωσιακό 8,65%.
Το κόμμα, ωστόσο, ακολούθησε καθοδική πορεία στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, με αποτέλεσμα να μην συμμετέχει στις εκλογές του 2000 και τελικά λίγο πριν τις Ευρωεκλογές του 2004 ο Σαμαράς και τα περισσότερα μέλη του κόμματος επέστρεψαν στη Νέα Δημοκρατία.
Όσον αφορά την προσωπική πολιτική σταδιοδρομία, στις εσωκομματικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 29 Νοεμβρίου 2009, ο Αντώνης Σαμαράς εξελέγη αρχηγός του κόμματος, με ποσοστό 50,06% έναντι 39,72% της Ντόρας Μπακογιάννη και 10,22% του Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ) του Γιώργου Καρατζαφέρη
Το ΛΑ.Ο.Σ. ιδρύθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 2000 από τον τότε ανεξάρτητο βουλευτή Γιώργο Καρατζαφέρη, ο οποίος είχε διαγραφεί από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας λίγους μήνες νωρίτερα, επειδή είχε επιτεθεί δημοσίως στον Άρη Σπηλιωτόπουλο, εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος, αποκαλώντας τον «Σαλώμη».
Η δημιουργία του νέου κόμματος ήταν η κορύφωση μιας ευρύτερης αντίθεσης της σκληρής δεξιάς πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας για τη στροφή του κόμματος προς το κέντρο.
Στην απήχηση του το ΛΑΟΣ είχε φτάσει ακόμα και το 5,63% στις εκλογές του 2009. Λίγους μήνες νωρίτερα στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου είχε μάλιστα συγκεντρώσει το 7,15% των ψήφων εκλέγοντας δύο ευρωβουλευτές.
Στήριξε δε την κυβέρνηση συνεργασίας με επικεφαλής τον Λουκά Παπαδήμο συμμετέχοντας με τέσσερις βουλευτές του σε υπουργικές θέσεις και συγκεκριμένα τους Άδωνι Γεωργιάδη, Αστέριο Ροντούλη, Μάκη Βορίδη και Γιώργο Γεωργίου. Το αποτέλεσμα ήταν να ακολουθήσει μία διαρκώς φθίνουσα πορεία με το κόμμα να αποτυγχάνει να επανεκλεγεί για λίγες ψήφους τον Μάιο του 2012.
Έπειτα από την νέα εκλογική αποτυχία του ΛΑ.Ο.Σ. σε εκλογική αναμέτρηση μετά το 2012, ο Γιώργος Καρατζαφέρης ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την προεδρία του κόμματος, στις 27 Μαΐου 2019, 19 χρόνια μετά την ίδρυση του ΛΑ.Ο.Σ. από τον ίδιο.
Αποτέλεσε φυτώριο κάποιων στελεχών που μεταπήδησαν αργότερα στη Ν.Δ. (Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης) στελέχη τα οποία κατείχαν και συνεχίζουν να κατέχουν κρίσιμες υπουργικές θέσεις στα κυβερνητικά σχήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το κόμμα σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει με πρόεδρο τον Φίλιππο Καμπούρη και θα συμμετάσχει στις Ευρωεκλογές του 2024.
Δημοκρατική Συμμαχία (ΔΥΣΗ) της Ντόρας Μπακογιάννη
Η Δημοκρατική Συμμαχία, πάλι, ιδρύθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2010 από την Ντόρα Μπακογιάννη η οποία λίγους μήνες νωρίτερα, είχε τεθεί εκτός Νέας Δημοκρατίας, μετά από διαγραφή της με απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου του κόμματος. Ο λόγος ήταν η θετική ψήφος στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης με τα νέα οικονομικά κέντρα που ελήφθησαν στο πλαίσιο της οικονομικής στήριξης της χώρας μας από Ε.Ε. κόντρα στην «κομματική πειθαρχία» που είχε επιβάλει ο πρόεδρος του κόμματος Αντώνης Σαμαράς.
Στις 21 Νοεμβρίου 2010 παρουσία 5.000 περίπου συνέδρων στο θέατρο Μπάντμιντον, ηγήθηκε πρωτοβουλίας νέων ενεργών πολιτών και πρωτοστάτησε, στην ίδρυση του κινήματος Δημοκρατική Συμμαχία (ΔΥΣΗ) το οποίο χαρακτηριζόταν από φιλελεύθερες θέσεις και αρχές. Στο κόμμα προσχώρησαν οι πρώην υπουργοί των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας και ανεξάρτητοι βουλευτές Χρήστος Μαρκογιαννάκης και Κώστας Κιλτίδης, ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Θεόδωρος Σκυλακάκης καθώς και πρώην μέλη της ΝΔ.
Συμμετείχε στις πρώτες εκλογές του 2012 αποτυγχάνοντας να εκλέξει βουλευτές. Στις δεύτερες εκλογές του ίδιου χρόνου, το κόμμα συμπορεύτηκε με τη Νέα Δημοκρατία με την Ντόρα Μπακογιάννη να τίθεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.
Ανεξάρτητοι Έλληνες (ΑΝ.ΕΛ.) του Πάνου Καμμένου
Μετά την διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη, η Επιτροπή Δεοντολογίας της Νέας Δημοκρατίας έπειτα από εντολή του προέδρου του κόμματος Αντώνη Σαμαρά στις 16 Νοεμβρίου του 2011 ανακοίνωσε την διαγραφή του Πάνου Καμμένου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Η απόφαση του Πάνου Καμμένου να μη δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου οδήγησε στην διαγραφή του. Στις 13 Φεβρουαρίου 2012 διαγράφηκε οριστικά από τη Νέα Δημοκρατία μαζί με άλλους 20 βουλευτές, ύστερα από την επιλογή του να καταψηφίσει τα μέτρα της νέας δανειακής σύμβασης για την Ελλάδα (Δεύτερο Μνημόνιο).
Τον Απρίλιο του 2012 τον ακολουθούν άλλοι 9 βουλευτές που είχαν επίσης εκλεγεί με τη Νέα Δημοκρατία αλλά διαγράφηκαν από αυτή λόγω της αντίθεσής τους με τις μνημονιακές πολιτικές.
Στις εκλογές του Μαΐου 2012 οι ΑΝ.ΕΛ. πέτυχαν ποσοστό 10,6% και ήρθαν 4ο κόμμα, εκλέγοντας 33 βουλευτές, μια υψηλότατη επίδοση για πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα. Μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 συμμετέχει στην κυβέρνηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που επαναλαμβάνεται και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου. Ο Πάνος Καμμένος ορίστηκε Υπουργός Άμυνας.
Τελικά αποχωρεί από την κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2019 λόγω της επικείμενης Συμφωνίας των Πρεσπών. Στις επόμενες ευρωεκλογές οι ΑΝΕΛ, παρά την προσπάθεια συσπείρωσης του χώρου της λαϊκής δεξιάς, παίρνουν ένα πολύ χαμηλό ποσοστό (0,8%), γεγονός που προκάλεσε και την απόφαση να μην συμμετέχει το κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του 2019.
ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ
Για το ΠΑΣΟΚ η ιστορία των διασπάσεων από τον οργανωτικό του κορμό ομάδων στελεχών ανοίγει το 1975 όταν μεγάλο μέρος της οργανωμένης του βάσης αποσπάται από το κόμμα και δημιουργεί την πολιτική κίνηση Σοσιαλιστική Πορεία. Η κίνηση συμμετέχει στις εκλογές του 1977 στην Συμμαχία (εκλογικό σχήμα με κύριο φορέα το ΚΚΕ εσ), όμως η διάσπαση αυτή θα απορροφηθεί εύκολα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των στελεχών της θα επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ πριν και μετά το 1981. Μικρότερες διασπάσεις πριν το 1981 υπήρξαν για το ΠΑΣΟΚ η αποχώρηση της ομάδας των «εαμογενών τροτσκιστών» και η «Κίνηση ΠΑΣΟΚ» (με βάση το ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης). Λίγο μετά το 1981 (1983) θα αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ ο οργανωτικός του γραμματέας Ν.Καργόπουλος που θα δημιουργήσει την κίνηση ΑΣΚΕ.
Ολες οι διασπάσεις της εποχής αυτής θα απειλήσουν ελάχιστα τη δυναμική του κόμματος, αφού στην ουσία δεν διέσπασαν την πολιτική και οργανωτική του συνοχή και την σχέση εκπροσώπησης με τις λαϊκές τάξεις που σταδιακά συγκρότησε μετά το 1975.
Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ) του Δημήτρη Τσοβόλα
Πικραμένος από την αντιμετώπιση που του επεφύλασσε το ΠΑΣΟΚ στη δίκη Κοσκωτά, ο Δημήτρης Τσοβόλας, άνθρωπος που συνδέθηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου, αποφασίζει να ιδρύσει το ΔΗ.Κ.ΚΙ το 1995.
Συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 1996 όπου έλαβε ποσοστό 4,43% (300.671 ψήφοι) και εισήλθε στη Βουλή ως πέμπτο κόμμα καταλαμβάνοντας 9 βουλευτικές έδρες. Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση στην οποία έλαβε μέρος το ΔΗ.Κ.ΚΙ., ήταν οι ευρωεκλογές του 1999, στις οποίες καταφέρνει να αυξήσει το ποσοστό του στο 6,85% (440.191 ψήφοι) και βγήκε τέταρτο κόμμα, καταλαμβάνοντας 2 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο.
Η σταδιακή πτώση των εκλογικών ποσοστών, άρχισε στις βουλευτικές εκλογές του 2000. Σε αυτές, το ΔΗ.Κ.ΚΙ. έλαβε ποσοστό 2,69% (184.598 ψήφοι) και δεν εισήλθε στη Βουλή.
Φθίνοντας στο πέρασμα του χρόνου, το ΔΗΚΚΙ συμπορεύεται αρχικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, στη συνέχεια με τη ΛΑΕ, με το ΕΠΑΜ και το Μάρτιο του 2021, εντάχθηκε στους «Ελεύθερους Ανθρώπους» του Γιώργου Τράγκα.
Η ΔΗΚΚΙ θα αποτελέσει το μόνο κόμμα στην ιστορία αυτής της πολιτικής οικογένειας που θα καταγράψει αξιόλογα εκλογικά ποσοστά για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Κοινωνική Συμφωνία του Χάρη Καστανίδη και της Λούκας Κατσέλη
Στην δεκαετία 2010 – 2020, μια περίοδο που τα ποσοστά του κόμματος καταβαραθρώνονται, η διαδρομή του ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζεται από αναζήτηση ταυτότητας, προσανατολισμού και διακριτού στίγματος στο νέο πολιτικό τοπίο που καθόρισε ο νέος δικομματισμός ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ οδηγώντας σε μια ανάλογη αναζήτηση πολλά από τα στελέχη του κόμματος.
Ο πρώτοι που βρέθηκαν «έξω από το μαντρί» ήταν ο Χάρης Καστανίδης και η Λούκα Κατσέλη, ο οποίοι είχαν διαγραφεί από τον Γιώργο Παπανδρέου καθώς δεν ψήφισαν το δεύτερο μνημόνιο και το Μάρτιο του 2012 ίδρυσαν την «Κοινωνική Συμφωνία».
Στις εκλογές του Μαΐου 2012 η «Κοινωνική Συμφωνία» δεν κατάφερε να πιάσει ούτε το 1% και στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου 2012 δεν κατήλθε στις εκλογές και στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα του Ανδρέα Λοβέρδου
Ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2013 από τον Ανδρέα Λοβέρδο και ήρθε ως μετεξέλιξη της ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ (Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας), πολιτικής κίνησης που είχε ιδρύσει έναν χρόνο πριν και εξαιτίας της οποίας διαγράφηκε από το ΠΑΣΟΚ.
Στις ευρωεκλογές του 2014, η Συμφωνία συμμετέχει στη συγκρότηση της Ελιάς και τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου ο Ανδρέας Λοβέρδος εντάσσεται και πάλι στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, ο Ανδρέας Λοβέρδος ανέλαβε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, κατόπιν ανασχηματισμού της κυβέρνησης Σαμαρά. Παράλληλα, εντάχθηκε εκ νέου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δύο μήνες αργότερα το κόμμα διαλύθηκε.
Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών (ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ.) του Γιώργου Παπανδρέου
Το 2015 ο Γιώργος Παπανδρέου δεν δίστασε να διασπάσει το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του και το οποίο τον τίμησε αναδεικνύοντας τον στο αξίωμα του πρωθυπουργού.
Γνωστό και ως ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ, το νέο πολιτικό κόμμα που ίδρυσε ο πρώην πρωθυπουργός το 2015, ήταν αποτέλεσμα συγκρούσεων στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ μεταξύ του τότε προέδρου Ευάγγελου Βενιζέλου και του Γιώργου Παπανδρέου, με τον δεύτερο να παίρνει μαζί του σημαντικά στελέχη. Ο ίδιος μάλιστα περιγράφει αυτή του την κίνηση ως λύτρωση και όχι ως διάσπαση.
Στις εκλογές του 2015 δεν κατορθώνει να περάσει το όριο του 3%. Τελικά συμμετέχει στις διεργασίες για την ίδρυση του ΚΙΝΑΛ.
ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α αν και κόμμα του 21ου αιώνα σημειώνει μια διαδρομή πλούσια σε εσωκομματικές συγκρούσεις και διασπάσεις. Ήδη πριν από την συγχώνευση του Συνασπισμού στον ΣΥΡΙΖΑ, στο 6ο συνέδριο του Συνασπισμού, το 2010, πραγματοποιήθηκε η διάσπαση της Ανανεωτικής Πτέρυγας, με επικεφαλής τον Φώτη Κουβέλη, ο οποίος είχε ζητήσει την αποχώρηση του Συνασπισμού από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρόκειται, ωστόσο, για διάσπαση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α αλλά για διάσπαση του μεταγενέστερου Συνασπισμού, ο οποίος θα προσκολλούσε αργότερα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜ.ΑΡ) του Φώτη Κουβέλη
Η ομάδα που αποσπάστηκε, υπό τον Φώτη Κουβέλη, δημιούργησε το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜ.ΑΡ.)
Το νέο κόμμα καταφέρνει να εκλέξει βουλευτές και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 και τελικά εντάσσεται στην τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Στις 21 Ιουνίου 2013, η Δημοκρατική Αριστερά αποφάσισε να άρει την στήριξή της από την κυβέρνηση Σαμαρά, με αφορμή την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την κατάργηση της Ε.Ρ.Τ.
Στις ευρωκλογές του 2014 έλαβε μόνο 1,20%. Το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα και η κρίση προσανατολισμού που δημιουργήθηκε στο εσωτερικό της ΔΗΜ.ΑΡ. προκάλεσε αποχωρήσεις βουλευτών και και κατά συνέπεια αποδυνάμωση του κόμματος.
Σταδιακά χάνει τη δυναμική του και καταποντίζεται στις Ευρωεκλογές του 2014 και παρά τις προσπάθειες σύμπραξης διατηρείται χαμηλά.
Υπό τη νέα ηγεσία του Θανάση Θεοχαρόπουλου, η ΔΗΜΑΡ γίνεται μέλος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Μετά από νέες αναταράξεις και αποχωρήσεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος διαγράφεται από το ΚΙΝΑΛ λόγω υπερψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών και τελικά συμπορεύεται και εκείνος με τον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο είναι μέχρι σήμερα.
Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε.) του Παναγιώτη Λαφαζάνη
Η πρώτη από τις τρεις διασπάσεις που ήρθαν ως αποτέλεσμα της διαχείρισης της κυβέρνησης Τσίπρα στο Δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, ήταν η Λαϊκή Ενότητα. Ιδρύθηκε από μέλη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης της Αριστερής Πλατφόρμας με επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Αποτυγχάνει να βγάλει βουλευτές στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 και στη συνέχεια αποδυναμώνεται. Τον Ιούνιο του 2019, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης παραιτείται και την ηγεσία του κόμματος αναλαμβάνουν ο Νίκος Χουντής και μετά ο Δημήτρης Στρατούλης.
Η ΛΑΕ εντάσσεται σε μία σύμπραξη με το ΜέΡΑ 25 χωρίς να καταφέρει να εκλέξει βουλευτές.
Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Η πρώην Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά τη συμφωνία του κόμματος με τους δανειστές. Συμμετέχει στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 ως ανεξάρτητη αλλά συνεργαζόμενη με τη ΛΑ.Ε.
Το 2016 ιδρύει την Πλεύση Ελευθερίας η οποία αποτυγχάνει μεν να εκλεγεί στις εκλογές του 2019 (1,47%). Στις εκλογές του Μαΐου του 2023, συγκεντρώνει το οριακό 2,89% και καταφέρνει να μπει στην Ελληνική Βουλή τον Ιούνιο με 3,17% και 8 βουλευτές.
Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής (ΜέΡΑ 25) του Γιάνη Βαρουφάκη
Ιδρύεται το 2018, ως μέρος ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού κινήματος, από το οικονομολόγο και πρώην υπουργό οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Για ελάχιστες ψήφους δεν καταφέρνει να εκλέξει Ευρωβουλευτή στις Ευρωεκλογές του 2019 (2,99%). Παρ’ όλα αυτά στις εθνικές εκλογές του ίδιου έτους κατάφερε να εξασφαλίσει την είσοδο του στη Βουλή με ποσοστό 3,44%, εκλέγοντας εννέα βουλευτές.
Ενόψει των εθνικών εκλογών του 2023, ανακοινώθηκε η σύμπραξη με την Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά και άλλες συλλογικότητες – προσωπικότητες υπό τον τίτλο «ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη».
Μετά από μία δυναμική παρουσία στη Βουλή τελικά αποτυγχάνει να εκλεγεί στις εκλογές που έγιναν τον Μάιο του 2023, για να χάσει και άλλη δύναμη σε αυτές του Ιουλίου. Τώρα βρίσκεται σε φάση ανασυγκρότησης.
ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (Επικεφαλής: Αλέξης Χαρίτσης)
Η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στα ηνία του κόμματος και το ιδεολογικοπολιτικό πρόσημο που τη συνοδεύει προκάλεσε νέες «φουρτούνες» στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμη φορά. Μια νέα διάσπαση ήρθε να στιγματίσει την πολιτική ιστορία του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α άλλαξε χαρακτήρα με την ανάληψη της ηγεσίας από τον Στέφανο Κασσελάκη, σύμφωνα με τους διαφωνούντες, επιμένοντας ότι το ζήτημα δεν ήταν προσωπικό παρά ιδεολογικό.
Η αρχή του τέλους, έγινε πριν από περίπου έναν μήνα, στις 12 Νοεμβρίου, όταν κατά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος ανακοίνωσε την αποχώρησή της από τον ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. η «Ομπρέλα», η ομάδα στελεχών υπό τους βουλευτές Ευκλείδη Τσακαλώτο και Πέτη Πέρκα. Οι αναταράξεις που προκλήθηκαν από την ανάδειξη του Στέφανου Κασσελάκη στην προεδρία του κόμματος και η σκληρή εσωκομματική αντιπαράθεση, που από τον περασμένο Σεπτέμβριο δεν έλεγε να καταλαγιάσει, προέβλεπε περισσότερες αποχωρήσεις και την δημιουργία νέας κοινοβουλευτικής ομάδας, με τα σενάρια μεγαλύτερης διάσπασης να επιβεβαιώνονται λίγο αργότερα. Εννέα βουλευτές αποχώρησαν του ΣΥ.ΡΙΖ.Α – Π.Σ. αποχώρησαν από την κοινοβουλευτική ομάδα, μέσα στους οποίους ήταν και η ομάδα Αχτσιόγλου ενώ
Ο επίλογος του προαναγγελθέντος διαζυγίου γράφτηκε στις 4 Δεκεμβρίου, σε ειδική εκδήλωση στο Σεράφειο, όπου οι 11 αποχωρήσαντες βουλευτές από τον ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσαν το όνομα και τα νέα λογότυπα της νέας Κ.Ο. («ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ»). Ως επικεφαλής, ο Αλέξης Χαρίτσης έδωσε το στίγμα του νέου εγχειρήματος, αφήνοντας αιχμές κατά της νέας ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και υποσχόμνεος ότι η Νέα Αριστερά θα δώσει το «παρών» στις Ευρωεκλογές του 2024.
