Έτυχε λοιπόν, το γεγονός του αιώνα, να συμβεί στις μέρες μας. Ο κορωνοιός που ξεκίνησε από την Κίνα (κάποια στιγμή ο ΠΟΥ ίσως έχει την ευγενή καλωσύνη να μας ενημερώσει ακριβώς για την προέλευση) είναι ένας πόλεμος που διεξάγεται παγκοσμίως, από άκρη σε άκρη.
Το όπλο για να πολεμηθεί, έχει βρεθεί. Το εμβόλιο ανακαλύφθηκε σε άνευ προηγουμένου ρυθμό χάρη στην επιστημονική κοινότητα αλλά δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα αρκετά. Οι στρατιώτες του πολέμου είναι οι γιατροί. Οι γιατροί του Δημοσίου – που κακώς, κάκιστα δεν έχουν αμειφθεί έξτρα για την σωματική εξόντωση, την υπερένταση και τα ζόρια που υπομένουν εδώ και ένα χρόνο- είναι παρόντες. Οι ιδιώτες γιατροί, πνευμονολόγοι, αναισθησιολόγοι και ειδικοί παθολόγοι, εκκωφαντικά σιωπηροί και απόντες. Οι μόνοι που μπορούν να σώσουν ανθρώπινες ζωές, φυγομαχούν. Μόλις 56 γιατροί έχουν φιλοτιμηθεί να βοηθήσουν το ΕΣΥ, έχουν θυμηθεί τον όρκο του Ιπποκράτη που έδιναν στα ρομαντικά χρόνια της νιότης τους. Αυτή τη μία φορά που το κράτος που τους σπούδασε στην εξαιρετική Ιατρική Σχολή που βγάζει γιατρούς που έχουν πανευρωπαϊκή ζήτηση, ζητά την βοήθεια τους, με γλύκισμα ένα μισθό 2.000 ευρώ και κάτι -ανούσιες- απαλλαγές από τη συνδρομή των ιατρικών τους Συλλόγων, εκείνοι στρίβουν το κεφάλι από την άλλη.
Το «I can’t breath» του Τζορτζ Φλόιντ, θα τους είχε ανατριχιάσει και τους ιδιώτες γιατρούς, όπως είχε ανατριχιάσει όλο τον κόσμο που έβλεπε έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να αναπνεύσει υπό την πίεση ενός απάνθρωπου αστυνομικού. Στα νοσοκομεία, υπάρχουν ασθενείς που δυσκολεύονται να αναπνεύσουν, περιμένοντας ίσως διασωλήνωση, και δεν μπορούν να βρουν τη δύναμη να το πουν. Αυτό τους αφήνει αδιάφορους, επειδή δεν το δείχνει η τηλεόραση;
Οι δικαιολογίες, αστείες. «Πρέπει να μείνουν ανοιχτά τα ιατρεία της γειτονιάς», ψελλίζουν σε μία απέλπιδα προσπάθεια να αντιστρέψουν τις αλγεινές εντυπώσεις που αφήνει η στάση τους. Πιστεύει κανείς ότι δεν θα εξυπηρετούνταν πρόσκαιρα από άλλο ιατρείο οι ασθενείς τους όταν υπάρχουν 26.000 τέτοια στη χώρα;
Αν το δούμε κατά ειδικότητα, υπάρχουν 3.280 παθολογικά ιατρεία στη χώρα. Ε, δεν θα μενε κανείς ασθενής αφρόντιστος αν για δύο μήνες ήταν 3.180.
Οι φαρμακοποιοί πάλι, ή ο Σύλλογος τους έστω, εξέπληξαν εξίσου δυσάρεστα. Έχουν άποψη για το κατά πόσο έχει επιστημονική βάση η απόφαση της κυβέρνησης να χορηγήσει ένα δωρεάν self test σε κάθε πολίτη. Υποσημείωση: οι φαρμακοποιοί δεν είναι από τους επιστήμονες που είθισται να ερωτώνται για θέματα πανδημίας, για τον απλό λόγο ότι αυτό το κάνουν ειδικότεροι από αυτούς, οι λοιμωξιολόγοι. Άλλωστε, εφόσον κρίνουν ότι είναι τόσο λάθος τα self test, είναι απορίας άξιο γιατί δεν καταδίκασαν την απόφαση της Γερμανίας να πουλάει τα τεστ στα σούπερ μάρκετ (στα 25 ευρώ το σετ των 5 τεστ), ώστε να προειδοποιήσουν έγκαιρα μια άλλη χώρα για το ολέθριο λάθος της… Μα γιατί αφού δεν πωλούνταν στα φαρμακεία, δεν τους έπεφτε λόγος. Το να ζητάνε δε επισήμως, να πωλούνται 15 ευρώ από τη στιγμή που η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα δίνονται δωρεάν, μόνο στη σύγχυση του κόσμου συνέβαλε. Είναι ντροπή, αλλά επίσημη θέση του Φαρμακευτικού Συλλόγου: «Αγορά και πώληση του τεστ από τα φαρμακεία, όπως τα υπόλοιπα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, με το αντίστοιχο ποσοστό κέρδους». Και με καμάρι το υπερψήφισαν ως εξής: Στον ΠΦΣ αποφασίστηκε, με ψήφους 13 έναντι 2, όλη αυτή διαδικασία, εάν και εφόσον κριθεί απόλυτα ασφαλής, να κοστολογηθεί τουλάχιστον στα 15 ευρώ και να μη γίνει απόκλιση αυτής της απόφασης.
Να τους χαιρόμαστε. Και αυτούς και τους άλλους.
-Άνδρες πόλις και ού τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί – Θουκιδίδης
(Η ισχύς της πόλης είναι οι άντρες και όχι τα τείχη ούτε τα άδεια πλοία)
Ο ανθρωπισμός των ιδιωτών γιατρών και οι πανεπιστήμονες φαρμακοποιοί
