Ακόμα και σήμερα, περίπου δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της μεγάλης, πρωτοφανούς κρίσης, που συγκλονίζει την πατρίδα μας και δοκιμάζει σκληρά την πλειοψηφία των πολιτών, υπάρχουν πολλοί που αρνούνται να κατανοήσουν ότι το 2010 αυτό που χρεοκόπησε (κι όχι μόνον οικονομικά) ήταν το κράτος και στην προσπάθεια του να διασωθεί συμπαρέσυρε ολόκληρη την κοινωνία και την οικονομία στην κατάρρευση, που βιώνουμε ως έθνος επί τόσα χρόνια.
Δεν σας κρύβω ότι μου έκανε αλγεινή εντύπωση ότι στην συζήτηση, που έγινε την περασμένη Τετάρτη στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο περί «επιτελικού κράτους», η συζήτηση αντί να περιστραφεί στις σημαντικές καινοτομίες, που εισάγει στον τρόπο λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, επιχειρήθηκε με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ να περιοριστεί στο θέμα της απομάκρυνσης της κυρίας Βασιλικής Θάνου από την επιτροπή Ανταγωνισμού και τον διορισμό του κ. Π. Κοντολέων ως επικεφαλής της ΕΥΠ, θέματα, που δεν ήταν καν αντικείμενο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Και τούτο διότι ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο πρόεδρος του κ. Αλ. Τσίπρας συνεχίζουν να διακατέχονται από την ιδεοληψία τους υπέρ ενός τεράστιου, ανεπαρκούς, αναποτελεσματικού, γραφειοκρατικού κράτους, που αντί να βοηθά στην πραγματικότητα τον πολίτη, τον εμποδίζει να λειτουργεί ελεύθερα και να αποδίδει σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου οι ατομικές ελευθερίες κι η επιχειρηματικότητα εμποδίζονται από την πολυνομία και την ανεπάρκεια της Δημόσιας Διοίκησης, που σε μεγάλο βαθμό λειτουργεί για την αναπαραγωγή των προνομίων όσων συμμετέχουν σε αυτή κι όχι επ’ ωφελεία του συνόλου των Ελλήνων.
Ο μόνος τρόπος για να συνέλθει η χώρα μας και να διαμορφώσει συνθήκες ευρωπαϊκής κανονικότητας είναι να αλλάξει άρδην ο τρόπος λειτουργίας του κράτους, που έχει ξεχαρβαλωθεί για να υπηρετεί κομματικές κι άλλες σκοπιμότητες, και της Δημόσιας Διοίκησης, που παραμένει με την γραφειοκρατία της το μεγαλύτερο εμπόδιο για την προσέλκυση επενδύσεων, την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας κι εντέλει της ίδιας της κοινωνίας και της οικονομίας.
Αυτά τα ζητήματα έχοντας κατά νου η κυβέρνηση αποφάσισε να φέρει το νομοσχέδιο, που ευτυχώς κατέστη και νόμος χάρις στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία της ΝΔ, για το επιτελικό κράτος. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι ο νέος νόμος κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Κι ότι μπορεί να διευκολύνει την ανόρθωση της Δημόσιας Διοίκησης. Αλλά σίγουρα δεν αρκεί.
Έχοντας συμπληρώσει 33 ολόκληρα χρόνια ως επαγγελματίας δημοσιογράφος και έχοντας παρακολουθήσει τις, σχετικά λίγες η αλήθεια είναι, προσπάθειες ορισμένων πρωθυπουργών και κυβερνήσεων για τον εκσυγχρονισμό και την εκλογίκευση του τρόπου λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, ξέρω ότι όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν αποτύχει εξαιτίας των αντιδράσεων κάποιων μανδαρίνων του Δημοσίου και των αντιστάσεων, που προβάλλουν συντεχνιακά κι άλλα συμφέροντα.
Επί σειράν ετών, υπουργοί, που κατέβαλλαν φιλότιμες προσπάθειες να επιτρέψουν την εύρυθμη λειτουργία της Διοίκησης εις όφελος του πολίτη και της επιχειρηματικότητας απέτυχαν οικτρά εξαιτίας των εσωτερικών αντιδράσεων της δημοσιουπαλληλίας και εξαιτίας των κομματικών αντιστάσεων, που επεδίωκαν και τον κομματισμό και την αναξιοκρατία στην Δημόσια Διοίκηση. Μπορεί άραγε αυτό να αλλάξει τώρα. Το εύχομαι και το ελπίζω. Αλλά περιμένω να διαπιστώσω πόσο οι πραγματικά σωστές πρώτες ενέργειες του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του σε νομοθετικό επίπεδο, θα έχουν συνέχεια και στο πρακτικό επίπεδο κι αν η κυβέρνηση της ΝΔ θα μπορέσει να δαμάσει το τέρας της γραφειοκρατίας. Από την επιτυχία της σε αυτό τον τόσο δύσκολο τομέα θα εξαρτηθεί η συνολική της επιτυχία, κι εντέλει η επιτυχία της χώρας μας.
