Έρχεται τραπεζική καταιγίδα προβλέπουν οι μεγάλοι παίκτες. Στην κυβέρνηση σχεδιάζουν πολύ προσεκτικά τις επόμενες κινήσεις με κύριο γνώμονα το εκλογικό όφελος… ναι.
“Η Ευρώπη βρίσκεται στο επίκεντρο μιας οδυνηρής, πολύ οδυνηρής μετάβασης” δήλωσε πρόσφατα στο Bloomberg ο Αντιπρόεδρος της BlackRock, κύριος Philipp Hildebrand. Αναφέρονταν στις αναταράξεις που θα δημιουργήσει στα επόμενα χρόνια στην ευρωπαϊκή οικονομία, η αλλαγή του μοντέλου λειτουργίας των τραπεζών αλλά ο Ελβετός τραπεζίτης έκανε ένα μεγάλο λάθος. Δεν υπολόγισε τον Έλληνα πρωθυπουργό που χωρίς περιστροφές δήλωσε ότι “η οικονομία είναι το ατού μας”.
Δεν πρόκειται για κάποια αυταπάτη. ή τουλάχιστον δεν πρόκειται για κάποια αυταπάτη που να την έχουν ήδη συνειδητοποιήσει. Ο Πρωθυπουργός πιστεύει ακράδαντα πως επειδή μετά από χρόνια έμαθε μερικές λέξεις όπως ομόλογο ή επιτόκιο και μετά από εντατικά μαθήματα αντιλήφθηκε ότι οι τράπεζες δεν διαχειρίζονται λεφτά των ιδιοκτητών τους, παίζει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα στα δάχτυλα. Δεν αποκλείεται να θεωρεί τον Γκόρντον Γκέκο “γατακι”.
Όπως επιβάλει το σταλινικού τύπου αρχηγοκεντρικό μοντέλο, όλοι οι υπόλοιποι απλώς χειροκροτούν. Μερικοί εξ’ αυτών κατανοούν ότι ο Πρωθυπουργός έχει μαύρα μεσάνυχτα από βασικές έννοιες της οικονομίας, αλλά δεν τολμούν να το πουν. Ακόμη και αν είναι καθηγητές οικονομικών με περγαμηνές, γνωρίζουν ότι η αμφισβήτηση του αρχηγού θα έχει σαν αποτέλεσμα να τους λοιδορήσουν. Για όλ’ αυτά βλέπουμε μια κωμικοτραγική κατάσταση χωρίς σχέδιο, χωρίς συνέχεια και χωρίς καμία ελπίδα.
Αντίθετα με τα οικονομικά, τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και το “επιτελείο” του, έχουν διδακτορικό στην προπαγάνδα. Έχουν καταφέρει να πείσουν ένα σεβαστό μέρος του ακροατηρίου ότι το σημαντικό είναι ότι δεν έριξαν τη χώρα στα βράχια, παραγνωρίζοντας ότι αυτό ήταν το αρχικό σχέδιό τους. Με τον τρόπο αυτό, κανείς δεν συζητά ότι η χώρα έχασε μια μοναδική ευκαιρία να πατήσει κάπως στα πόδια της. Τα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η τραπεζική καταιγίδα στη Γηραιά Ήπειρο κόπασε κάπως και όλοι έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία για να ανασυνταχθούν.
Στο Βιλαμπάχο όμως ακόμα τρίβουν και στην Ελλάδα αναζητούν τη λύση στο γόρδιο δεσμό των κόκκινων δανείων. Μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης και μια παράταση της ισχύος του Νόμου Κατσέλη, ο “πολύς” Τσίπρας με ατού του την οικονομία δεν έχει κατορθώσει να βρει μια φόρμουλα τέτοια που θα ικανοποιεί το ακροατήριο, και θα λύνει το πρόβλημα, χωρίς να καταρρεύσουν οι τράπεζες.
Ακόμη και σήμερα, Τσιπρας και Φλαμπουράρης δεν δείχνουν να καταλαβαίνουν ότι η διαγραφή χρεών και τα χαριστικά επιτόκια θα επιβαρύνουν και πάλι τους πολίτες. Ακόμη και αν το καταλαβαίνουν, κάνουν λογαριασμούς για να βρουν τη χρυσή τομή που θα έχει το μεγαλύτερο εκλογικό κέρδος για τους ίδιους. Δυστυχώς γι’ αυτούς ο Ντράγκι έχει διαφορετική άποψη και είναι αδύνατον να βάλουν τον Πολάκη να τον ηχογραφήσει για να διαρρεύσουν τους διαλόγους σε κάποια φιλοκυβερντική εφημερίδα.
Αν πιστέψουμε τον Ελβετό τραπεζίτη της BlackRock, τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Αν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν κατάφερε να αναδιαρθρωθεί σε ένα περιβάλλον σχεδόν μηδενικών επιτοκίων, δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα γίνει στο ενδεχόμενο μιας καταιγίδας. Μέχρι τότε όμως θα έχουν γίνει οι εκλογές και η καυτή πατάτα θα βρίσκεται στα χέρια του Μητσοτάκη.
