Η Κυβέρνηση επιμένει να χορεύει τανγκό με τις ιδεοληψίες της αριστεράς.
Μετά από ημέρες ιδεολογικής διαμάχης σχετικά με τη δυνατότητα ζωντανής μετάδοσης των μαθημάτων στα σχολεία, η απόφαση η οποία ελήφθη είναι μια περήφανη νίκη των επαγγελματιών της αντίδρασης. Η μετάδοση του μαθήματος θα είναι τελικά προαιρετική. Σίγουρο είναι μόνο ότι όσοι αντιδρούσαν πέτυχαν το σκοπό τους. Προφανώς δεν θα επιτρέψουν τη μετάδοση του μαθήματος όχι μόνο στις τάξεις τους αλλά και στις τάξεις των υπολοίπων και την ίδια ώρα θα κατηγορούν όσους δασκάλους τολμήσουν να έχουν άλλη άποψη ως ρουφιάνους.
Το live streaming των παραδόσεων στην τάξη, είναι μια επιτακτική ανάγκη την εποχή της πανδημίας. Υπάρχουν παιδιά ή κάποια μέλη των οικογενειών τους, τα οποία ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και δεν πρέπει να συγχρωτίζονται με τους υπόλοιπους μαθητές στα σχολεία. Η αυτοπροσδιοριζόμενη ως ριζοσπαστική αριστερά -μέλη της οποίας πρωτοστατούσαν στις αντιδράσεις- είναι προφανές ότι αδιαφορεί για την πραγματικότητα. Αποδεικνύοντας ότι αποτελεί το πιο βαθιά συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας συνεχίζει να λέει όχι σε όλα. Ακόμη και σε αυτό, το οποίο αποτελεί ανάγκη. Προκειμένου να αντιπολιτευθεί δεν σέβεται όλους αυτούς, οι οποίοι έχουν πρόβλημα. Όπως γενικά δεν σέβεται όποιον διαφωνεί μαζί της ή δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της.
Το γελοίον των αντιδράσεών τους αναδεικνύεται από την ένδεια των επιχειρημάτων τους. Για να είμαι πιο τίμιος, επιχειρήματα έχουν πολλά αλλά ούτε οι μαθητές του νηπιαγωγείου δεν θα τολμούσαν να τα ξεστομίσουν. Έκαναν λόγο για προσωπικά δεδομένα και «μεγάλο αδελφό». Δεδομένου ότι εξαρχής είχε γίνει ξεκάθαρο ότι οι μαθητές δεν θα διακρίνονται στην εικόνα (παρά μόνον ο πίνακας και ο δάσκαλος), ο μόνος που μπορεί να εκτεθεί είναι ο δάσκαλος. Ενδεχομένως φοβούνται οι συνδικαλιστές μήπως κάποιος εξ αυτών εκτεθεί στα μάτια των συναδέλφων συνδικαλιστών ότι εργάζεται. Μεγάλο στίγμα.
Στην Κυβέρνηση δεν έχουν ούτε καν τη δικαιολογία ότι δεν ήθελαν να αντιπαρατεθούν με την αντιπολίτευση (και τους λοιπούς αριστεριστές) για το θέμα των προσωπικών δεόμενων. Διότι ερωτήθη η αρμόδια αρχή στην οποία το κράτος έχει αναθέσει τη σχετική δουλειά. Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων απεφάνθη ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τη μετάδοση αρκεί να μην φαίνονται τα πρόσωπα των παιδιών και να μην καταγράφεται η μετάδοση. Κάτι που μπορεί να γίνει εύκολα. Η Νίκη Κεραμέως όμως αποφάσισε διαφορετικά και έλαβε και το πράσινο φως για μια τέτοια εξέλιξη.
Ακόμη πιο γελοίες είναι οι διάφορες ψευτορομαντικές αρλούμπες σχετικά με τα δικαιώματα των εφήβων μαθητών στις κοπάνες και τον έρωτα. Κοπάνα όμως με την αποδοχή γονιών και καθηγητών, θυμίζει μόνο την νοοτροπία της επανάστασης με τα λεφτά του μπαμπά, η οποία ευδοκιμεί στη χώρα. Όσο για τον έρωτα την ώρα της παράδοσης, ίσως να ήταν χρήσιμος πριν νομιμοποιηθούν τα «μπαίν μίξ». Αλλά στάσου, τα σχολεία ήταν τότε χωρισμένα σε αρρένων και θηλέων. Σήμερα οι νέοι δεν βλέπονται μόνο σε πανηγύρια και στην εκκλησία. Υπάρχει χρόνος για όλα.
Η «σοβαρή αριστερά» και οι στρατευμένοι αρθρογράφοι της στα διάφορα αστικά μέσα που τους φιλοξενούν εντοπίζουν και ένα ακόμη πρόβλημα. Το κόστος. Σοβαρά τώρα; Εν έτει 2020 το live streaming γίνεται απλά και μόνο με τη χρήση μιας κάμερας ή ενός κινητού τηλεφώνου. Υποθέτω ότι αν υπάρχει σχολείο όπου κανείς δεν έχει κινητό τηλέφωνο, οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας ευχαρίστως θα συνδράμουν. Όποιος δεν θέλει να στριμάρει όμως, δέκα μέρες το ψειρίζει.
Στη Γερμανία, όπου ως γνωστόν η δημοκρατία είναι είδος προς εξαφάνιση, όλη η διαδικασία της ζωντανής μετάδοσης των μαθημάτων ξεκίνησε χωρίς γελοίες αντεγκλήσεις. Απλώς ξεκίνησε για να βολευτούν οι μαθητές. Κάθε σχολείο επέλεξε τον τρόπο με τον οποίο κάνει τη μετάδοση του και φυσικά κανένα παιδί δεν γίνεται αντικείμενο χλευασμού γιατί πολύ απλά, για να δει κανείς το streaming χρειάζεται κωδικό.
Ψάχνοντας τι συμβαίνει στις άλλες χώρες, με λύπη μου διαπίστωσα ότι το παγκοσμίου φήμης πανεπιστήμιο Yale έχει κανάλι στο YouTube (https://www.youtube.com/user/YaleCourses/about), μέσω του οποίου μπορεί κανείς (ακόμη και άσχετος) να παρακολουθήσει παραδόσεις. Εξαιρετικές παραδόσεις μέσα από τα αμφιθέατρα. Εδώ, όποιος προτείνει κάτι ανάλογο θα υποστεί bullying και αν είναι δυνατόν ξυλοδαρμό και χτίσιμο εντός του γραφείου του.
Η κυβέρνηση έχει καλές προθέσεις. Δημιουργεί για παράδειγμα το νομικό πλαίσιο για να μπορεί όποιος καθηγητής θέλει να μεταδίδει live την παράδοσή του. Όμως στην πραγματικότητα τον αφήνει απροστάτευτο απέναντι στην ασυδοσία όσων θέλουν να επιβάλλουν τη γνώμη τους. Ακόμη και αν διαπιστωμένα αποτελούν μειοψηφία (στη στάση εργασίας τους συμμετείχαν μόνο το 0,37% των καθηγητών), οι κομματικά υποκινούμενοι συνδικαλιστές συνεχίζουν να λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν. Το ίδιο σοβαρά λαμβάνονται υπόψιν και οι επαγγελματίες της αντίδρασης. Μόνο που οι πολίτες δεν ψήφισαν την Κυβέρνηση για να κάνει τελικά ότι απαιτεί ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι λοιποί αριστεριστές.
