Μία τουλάχιστον θλιβερή εικόνα παρακολουθήσαμε τις 2 ημέρες που γινόταν η συζήτηση στη Βουλή, για την άρση των περιορισμών στην ψήφο των Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό.
Περιορισμοί που νομοθετήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2019, ως αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού μεταξύ όλων των κομμάτων, ώστε να υπάρξει, επιτέλους, ένα πρώτο βήμα σε αυτό το αυτονόητο δικαίωμα, που θα έπρεπε να είχε αποδοθεί στους Έλληνες του εξωτερικού πολύ νωρίτερα.
Ποιος ήταν άραγε ευχαριστημένος από αυτόν τον συμβιβασμό; Η ΝΔ σίγουρα όχι, γιατί διαχρονικά έχει μια συγκεκριμένη, σταθερή και ξεκάθαρη θέση, η οποία είναι να μην υπάρχουν περιορισμοί στην ψήφο των Ελλήνων που διαμένουν στο εξωτερικό, ώστε να έχουν το δικαίωμα ψήφου. Μήπως ήταν ευχαριστημένοι οι απόδημοι Έλληνες; Φυσικά και όχι, αφού παρέμεναν κάποιοι περιορισμοί που δεν τους διευκόλυναν όσο θα ήθελαν, ώστε να μπορούν να ψηφίζουν ισότιμα στον τόπο κατοικίας τους.
Αυτό δήλωσαν, προφανώς, στην αρμόδια αναπληρώτρια Τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ, κα Θεοδώρα Τζάκρη, η οποία κατόπιν, σε συνέντευξή της στον Εθνικό Κήρυκα, χαρακτήρισε τους περιορισμούς, «άδικους» και «υποτιμητικούς», ενώ άφησε ξεκάθαρα να εννοηθεί, ότι πλέον το κόμμα της τάσσεται υπέρ της άρσης των περιορισμών στο δικαίωμα των Ελλήνων της διασποράς, να εγγραφούν στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους. Δεν έμεινε όμως μόνο σε αυτήν τη δήλωση, αλλά παράλληλα εξήγγειλε, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργήσει όλους τους περιορισμούς, μόλις επιστρέψει στη διακυβέρνηση της χώρας.» Παράδοξο; Ας πούμε ότι μετάνιωσαν.
Μετά την πρωτοβουλία του αρμόδιου Υπουργού, κ. Μάκη Βορίδη και αφού συζητήθηκε στις αρμόδιες επιτροπές, κατατέθηκε τελικά στη Βουλή των Ελλήνων προς ψήφιση, το νομοσχέδιο για την άρση αυτών των περιορισμών. Και από το σημείο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε το παράδοξο και πέρασε στο παράλογο.
Σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από όσα είχε δηλώσει η κ. Τζάκρη, υποστήριξε τελικά την παραμονή των περιορισμών. Ποιων περιορισμών; Οι Έλληνες του εξωτερικού που ψηφίζουν στον τόπο κατοικίας τους, να μπορούν να εκλέξουν 3-4 Βουλευτές, αλλά να μην μπορούν να ψηφίσουν κόμματα και συνεπώς, να μην προσμετράται η ψήφος τους στο τελικό αποτέλεσμα.
Αυτό βέβαια όταν ψηφίζουν στο εξωτερικό. Το παράδοξο είναι, ότι εάν οι ίδιοι άνθρωποι έχουν την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν την ημέρα των εκλογών στην Ελλάδα, μπορούν να ψηφίζουν κανονικά και χωρίς περιορισμούς. Γι’ αυτό συζητάμε. Δηλαδή, στην ουσία εμποδίζουν όσους δεν έχουν τα χρήματα ή τον χρόνο να ταξιδέψουν για να ψηφίσουν, καθιστώντας τους, με τον τρόπο αυτό, ψηφοφόρους 2ης κατηγορίας. Πραγματικά πολύ «αριστερή» και πολύ «προοδευτική» στάση. Πρόκειται άραγε για «ολίγον» Έλληνες; Για «μάλλον» Έλληνες; Και η θέση που τους τοποθετεί η πατρίδα τους, είναι να εκπροσωπούνται με 4 βουλευτές, το πολύ, σε σύνολο 300;
Πραγματικά, είναι απορίας άξιον, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ – που κόπτεται για τα δικαιώματα των μεταναστών – δεν αναγνωρίζει τα αυτονόητα δικαιώματα των Ελλήνων μεταναστών του εξωτερικού.
Το ΚΚΕ έχει, διαχρονικά, μια σταθερή θέση. Πιστεύει πως πρέπει να υπάρχουν περιορισμοί, αλλά ότι η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού, πρέπει να μετράει και στο τελικό αποτέλεσμα. Το ΜέΡΑ25 δεν ψήφισε, διότι πιστεύει σε ακόμη μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας στο δικαίωμα ψήφου των αποδήμων. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ όμως, η στάση του κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή και κυρίως τα ανύπαρκτα επιχειρήματά του, άγγιξαν το όριο της προσβολής της λογικής, αλλά και του ίδιου του εκλογικού σώματος. Σίγουρα και των αποδήμων.
Η πρωτοφανής παρουσία ελαχίστων ομιλητών, απέδειξε καταφανώς, ότι ούτε καν οι ίδιοι οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, δεν δέχτηκαν να μιλήσουν και να επιχειρηματολογήσουν, γι’ αυτήν την τουλάχιστον ανόητη και αλλοπρόσαλλη θέση και στάση του κόμματός τους.
Από τη μια πλευρά, να δηλώνουν πως δεν θέλουν κανέναν περιορισμό και από την άλλη, να μην αποδέχονται την άρση τους. Κι όμως είναι αλήθεια. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό παρακολουθήσαμε στη Βουλή για 2 ημέρες.
Ειδικά η κα Τζάκρη, παρά τις συγκεκριμένες, προηγούμενες δηλώσεις της, ανέβηκε στο βήμα της Βουλής και δήλωσε, ανερυθρίαστα, πως δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο. Δεν επέδειξε καν την ελάχιστη ευθιξία να σιωπήσει. Και μετά από όλα αυτά, ακούσαμε τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Ραγκούση, να ψέγει την πρωτοβουλία της ΝΔ για γελοιότητα! Πρόκειται για αυτογελοιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Η στάση αποχής του ΣΥΡΙΖΑ στο νομοσχέδιο, υποδηλώνει ξεκάθαρα ότι – εκτός από βιασμό της λογικής – όλη αυτή η συγκεκριμένη συμπεριφορά, αποτελεί ευθύ και απροκάλυπτο εμπαιγμό των Ελλήνων του εξωτερικού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού απώλεσε προ πολλού το «ηθικό πλεονέκτημα», απέδειξε πως δεν διαθέτει καν το στοιχειώδες ηθικό ανάστημα να παραδεχθεί εντός, αλλά και εκτός Ελλάδος, ότι θέλει τους περιορισμούς, απλά γιατί φοβάται το αποτέλεσμα της ψήφου των αποδήμων. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε, πλέον, κάθε επαφή ακόμη και με το αυτονόητο.
Αυτήν τη φορά, όμως, ξεπέρασαν τους εαυτούς τους. Πέρασαν από το παράδοξο, στο παράλογο.
Η Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου είναι οικονομολόγος, νομικός, Ελληνίδα βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Είναι αντιπρόεδρος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (INTA), μέλος της ειδικής Επιτροπής Τεχνητής Νοημοσύνης στην Ψηφιακή Εποχή (AIDA), μέλος της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών (IMCO), μέλος της Επιτροπής Ανάπτυξης (DEVE) και συμμετέχει στην Επιτροπή για το Μέλλον της Επιστήμης και της Τεχνολογίας (STOA).
