Διαβάζοντας για την ενδεχόμενη αλλαγή του συστήματος εκλογής Ευρωβουλευτών, μου προκλήθηκαν σκέψεις σχετικά με τη συνταγματική θεωρία του κυβερνώντος κόμματος για την ουσία της επερχόμενης αυτής αλλαγής: «Οι δύο πρώτοι του Ευρωψηφοδελτίου με λίστα και οι υπόλοιποι με σταυρό». Μην ξεχνάμε ότι με την υπάρχουσα κυβέρνηση έχουμε μια δημοκρατία περίπου άμεση και περίπου έμμεση, ανάλογα με το τι θέλει να επιτύχει..
Η σκέψη μας, όμως, πρέπει να είναι «out of the box». Ποιους στόχους εξυπηρετεί αυτή η αλλαγή; Οι στόχοι του κυβερνώντος κόμματος είναι απλοί και βασίζονται σ’ ένα έξυπνο πλάνο. Η κυβέρνηση, με την επιλογή του συστήματος της λίστας για τους δύο πρώτους υποψήφιους στις Ευρωεκλογές, θέλει να προκαλέσει ρήξη στο ΚΙΝΑΛ, στους ΑΝΕΛ, στο ΠΟΤΑΜΙ και στην ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, με σκοπό τη διάσπαση των ανωτέρω κομμάτων καθώς κανένα από τα αυτά δεν διαφαίνεται δημοσκοπικά πως θα μπορέσει να εκλέξει πάνω από δυο στην Ευρωβουλή.
Ταυτόχρονα το κυβερνών κόμμα, ως ένα σύγχρονο «πολιτικό παντοπωλείο» έχει πλέον εντάξει στο δυναμικό του βουλευτές από όλο το δημοκρατικό τόξο ξεκινώντας από τα αριστερά, το κέντρο και καταλήγοντας στα δεξιά. Γίνεται αντιληπτό ότι πλέον ο κάθε διασπαστής των μικρότερων κομμάτων μπορεί , σύμφωνα με το σχέδιο, να βρει καταφύγιο στο «πολιτικό παντοπωλείο», όπου θα συναντήσει οποιαδήποτε πολιτική τοποθέτηση, από τη δεξιά πλευρά του δημοκρατικού τόξου έως την αριστερή.
Αυτό, όμως, είναι το πρώτο στάδιο του έξυπνου σχεδίου. Η συνέχεια του σχεδίου είναι όταν το κυβερνών κόμμα, αφού θερίσει τους καρπούς της διάσπασης, θα προχωρήσει σε εθνικές εκλογές την περίοδο εκείνη, που θα υπάρχει η μέγιστη αποχή. Αυτό εξηγείται μέσα από μια ένα αξίωμα που συνοδεύει όλες τις εκλογικές διαδικασίες: «Η αποχή αποδυναμώνει τον πρώτο».
Σκοπός του κ. Τσίπρα είναι η τετρακομματική Βουλή -όπως δήλωσε στην πρόσφατη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης- η οποία πιθανώς θα αποτελείται από το ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ και τη Χρυσή Αυγή, με ταυτόχρονη αδυναμία του κ. Μητσοτάκη να σχηματίσει κυβέρνηση, σε περίπτωση που αυτός δεν πετύχει την απαιτούμενη αυτοδυναμία. Τότε, θα εμφανιστεί το νυν κυβερνών κόμμα ξανά ως «από μηχανής θεός» για να σώσει ή να ορίσει την κατάσταση.
Συνοψίζοντας, ο σκοπός του κυβερνώντος κόμματος είναι, πρώτον, να μαζέψει κάθε λογής πολιτικά στελέχη, με την πεποίθηση ότι ακολουθούνται από χιλιάδες ψήφους, χωρίς να μπαίνουν ζητήματα ιδεολογίας και δεύτερον, να προκαλέσει στη χώρα ακυβερνησία, καταλογίζοντας την στο πρώτο κόμμα, τη Νέα Δημοκρατία.
Ν.Κ.
