Η κυρία Όλγα Γεροβασίλη δεν είναι κανένα κορόιδο που από άγνοια κινδύνου εξετέθη, υποστηρίζοντας ότι η Ελληνική Αστυνομία δεν είχε ενημερωθεί για το ντου των λιμενικών στην “καβάτζα” των Εξαρχείων, για να διαψευσθεί αργότερα από σχετικό έγγραφο-ντοκουμέντο των λιμενικών.
Είχε σταθμίσει καλά το κόστος από μια τέτοια δήλωση και επέλεξε να το πάρει προκειμένου να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση από το πραγματικά σοβαρό θέμα.
Το τι ακριβώς συνιστά μια ομάδα οπλισμένων καταδρομέων που προστατεύει ένα σπίτι φίσκα στα ναρκωτικά.
Διαβάζοντας την έκθεση του εισαγγελέα που παρεβρέθη στο συμβάν, η περιγραφή του προκαλεί τρόμο. Χρειάστηκαν μόλις 8 λεπτά (όσο κράτησε δηλαδή η έφοδος των λιμενικών) για να εμφανιστούν “περί τα 40 άτομα τουλάχιστον κρατώντας πολεμικά τυφέκια, πυροβόλα όπλα, μαχαίρια, ρόπαλα και έχοντας πολλοί εξ αυτών καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους”. Μέσα σε μόλις 8 λεπτά, ο στρατός που περιφρουρεί την καβάτζα ενημερώθηκε, πήρε τον εξοπλισμό του και μετέβη στο σημείο.
Η Υπουργός Προστασίας του Πολίτη άσκησε κριτική στα στελέχη ενός σώματος ασφαλείας, το οποίο δεν βρίσκεται υπό την ευθύνη και εποπτεία της. Το Λιμενικό ως γνωστόν υπόκειται στην αρμοδιότητα του Υπ. Ναυτιλίας και η ίδια χρωστά στον μεγαλόθυμο Φώτη Κουβέλη, ο οποίος πέρα απ’ την διαρροή δεν την εξευτέλισε κάνοντας λόγο για την στάση της ΕΛΑΣ, η οποία αν και ενημερώθηκε για την επιχείρηση, επέλεξε να μην πράξει τίποτε. Ομοίως και η κυρία Γεροβασίλη, δεν έπραξε τίποτα. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι ενημερώθηκε σκόπιμα λάθος από τους επικεφαλής της αστυνομίας, θα όφειλε μια συγνώμη στους Λιμενικούς και βεβαίως θα όφειλε να ερευνήσει γιατί η ΕΛΑΣ δεν κινήθηκε αστραπιαία μετά την ενημέρωση.
Ίσως διότι ο άγραφος νόμος του Εξαρχιστάν απαγορεύει την παρουσία δυνάμεων ασφαλείας. Υπάρχουν διάφορες φήμες ότι στην περιοχή πέριξ της πλατείας δεν εμφανίζεται ούτε τροχονόμος για να καταγράψει τροχαία ατυχήματα. Γι αυτό δεν είχε φυσικά απάντηση η κυρία Γεροβασίλη. Ανέθεσε ίσως την αρμοδιότητα της σχετικής απάντησης στην κυρία Κατερίνα Παπακώστα, η οποία λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της έσπευσε να δηλώσει ότι “το κέντρο της Αθήνας ήταν μπάχαλο πριν αναλάβω” (ΣΚΑΙ 30/3/2019).
Κυρίως όμως δεν είχε απάντηση για το τι συνιστά ένας τόσο καλά οργανωμένος στρατός που δρα με αστραπιαία ταχύτητα στο κέντρο της πόλης. Σήμερα, προστατεύει μια καβάτζα. Αύριο μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Μετά την εύκολη κριτική κατά των Λιμενικών, δεν μάθαμε τίποτε άλλο. Για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως η ύπαρξη ενός στρατού στο κέντρο της πόλης που δρα ακόμη και κατά των δυνάμεων ασφαλείας, θα όφειλε να ασχολείται ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Φαντάζεστε να είχε συμβεί ένα τέτοιο περιστατικό στο Λονδίνο ή στο Βερολίνο; Θα είχαν κηρύξει την πόλη σε κατάσταση εκτάκτου ασφαλείας.
Εδώ επέλεξαν να αφήσουν το περιστατικό να ξεχαστεί. Το πιο πιθανόν είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι διαφορετικό ακόμη και αν ήθελαν. Επιπλέον τα Εξάρχεια για κάποιους από τους συντρόφους -κυρίως τους νεότερους- είναι ταμπού. Είναι η εξιδανίκευση μιας κουλτούρας. Η οποία δεν κατοικεί βεβαίως πια στους πρόποδες του Στρέφη αλλά αυτοί χρειάζονται να πιστεύουν σε κάτι.
