Κάποιοι εδώ στη χώρα μας πρέπει να νιώθουν περήφανοι. Εδώ και 18 χρόνια διαθέτουμε το μεγαλύτερο «πάρκο» τσιμέντου στον πλανήτη. Είναι και αυτό μια πρωτιά. Αν περπατήσεις δίπλα στον φράχτη του παλαιού αεροδρομίου νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ένα μέρος που έγινε μια ξαφνική και μεγάλη καταστροφή και όλοι αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν τρέχοντας για να γλιτώσουν.
Τα πάντα μοιάζουν παρατημένα. Την απόκοσμη ησυχία των κάποτε πολύβουων αεροδιαδρόμων την σπάνε μόνο κάποια όμορφα σμήνη γλάρων που ξαποσταίνουν εκεί μέχρι να ξαναβουτήξουν στη θάλασσα.
Θα μεταμορφωθεί ποτέ στο μητροπολιτικό πάρκο της Αθήνας; Ολο έτσι ακούγεται αλλά τίποτα δεν προχωράει. Οι ιδεοληψίες νικούν. Πάντοτε στη χώρα μας υπάρχουν τεράστιες αντιδράσεις όταν πρόκειται να γίνουν αλλαγές. Η υλοποίηση του πρότζεκτ του Ελληνικού έχει μετατραπεί σε σύγχρονο γεφύρι της Αρτας, αλλά και στη μεγαλύτερη «μεταρρυθμιστική» πρόκληση της μεταπολίτευσης.
Το παράδειγμα της μη αξιοποίησης του παλαιού αεροδρομίου αποδεικνύει την οπισθοδρομική νοοτροπία της χώρας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι το δημοσιονομικό ούτε ακόμα και το τεράστιο δημόσιο χρέος. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως μικροσυντεχνίες και μεγαλοσυμφέροντα μπλοκάρουν οποιαδήποτε προσπάθεια μετάβασης της χώρας στο… μέλλον. Οσο μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν τόσο θα βουλιάζουμε στον βάλτο της κοινωνικής και οικονομικής χρεοκοπίας. Και έτσι απλά θα συνεχίσουμε να γκρινιάζουμε για την καθημερινότητα που βιώνουμε. Αλλά έτσι απλά θα πληρώνουμε συνεχώς και μεγαλύτερο λογαριασμό…
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάποτε ήταν αντίθετος σε οποιαδήποτε ιδιωτική πρωτοβουλία στο Ελληνικό και υποστήριζε τη μετατροπή του σε δημόσιο μητροπολιτικό πάρκο. Προφανώς δεν είχε περάσει από το μυαλό τους ότι το κράτος αδυνατεί να διαχειριστεί ακόμα και το Πεδίον του Αρεως, που έχει μετατραπεί σε πάρκο πρεζεμπόρων και πορνείας. Ας υποθέσουμε, όμως, ότι κάποιοι έχουν ξεχάσει την απίστευτη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα πως «αν είναι να υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις σαν το Ελληνικό, καλύτερα οι πολίτες να ψηφίσουν τον Σαμαρά».
Από το 2014 που ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός για το Ελληνικό με πρωταγωνιστή τον ΣΥΡΙΖΑ, που εντωμεταξύ έγινε κυβέρνηση, έχουμε ακούσει απίστευτα πράγματα για αυτό το μέρος, που πλέον έχει αποκτήσει μυθικά χαρακτηριστικά. Πολλοί ισχυρίστηκαν πως εκεί κρύβονται αρχαιολογικοί θησαυροί. Βέβαια που αν περάσουν λίγα ακόμα χρόνια στα «αρχαιολογικά» ευρήματα θα περιλαμβάνονται ακόμα και τα κτίρια της Ολυμπιακής. Αλλοι… πιστοποίησαν κάποια στιγμή πως υπάρχει δάσος, που δεν πρέπει να χαθεί. Μόνο πετρέλαιο δεν μας έχουν πει ότι υπάρχει στο υπέδαφος.
Αλλά, δυστυχώς, στη χώρα μας όλα μοιάζουν με το Ελληνικό. Οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις κολλούν σε ιδεοληψίες και χρονοκαθυστερούν τόσο πολύ, με απώτερο στόχο των οπισθοδρομικών να μην πραγματοποιηθούν ποτέ. Γι’ αυτό και πλέον το πρότζεκτ αξιοποίησης του παλαιού αεροδρομίου έχει αποκτήσει συμβολικό χαρακτήρα. Όταν μπουν μέσα οι μπουλντόζες. Όταν ξεκινήσουν τα έργα. Και πολύ περισσότερο όταν θα ολοκληρωθεί η μεταμόρφωση της περιοχής και κατανοήσουν όλοι ότι, τελικά, άξιζε τόση φασαρία για να γίνει, τότε ίσως να έχει αρχίσει να αλλάζει κάτι για όλη την Ελλάδα.
