Έτυχε να δω πρόσφατα την κοινοβουλευτική αντιπαράθεση του Πρωθυπουργού με τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πρώτα σε πραγματικό χρόνο στο κανάλι της Βουλής και στη συνέχεια το ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων.
Στο ρεπορτάζ των δελτίων ο ένας πολιτικός παρουσιάζεται να απαντά στον άλλον, καθώς επιλέγονται λίγα δευτερόλεπτα από μακροσκελείς ομιλίες, και να χειροκροτείται από τους βουλευτές του κόμματός του.
Θυμίζουν τα χάιλαιτς από τα παιχνίδια του ΝΒΑ που παρουσιάζουν τους μεγάλους σταρ να μην αστοχούν ποτέ. Από ένα παιχνίδι 48 λεπτών επιλέγονται ελάχιστες φάσεις στις οποίες οι μεγάλοι σταρ εμφανίζονται να ίπτανται για να καρφώσουν και για να μπλοκάρουν το σουτ κάποιου αντιπάλου ή να ευστοχούν σε μακρινά σουτ. Χαμένα σουτ, λάθη, ακόμη και εύστοχες ελεύθερες βολές δεν έχουν θέση στα χάιλαιτς. Όσοι από μας τα παρακολουθούμε στο facebook την επόμενη ημέρα λόγω διαφοράς ώρας, σχηματίζουμε σταδιακά την άποψη ότι ο Γιάννης, ο Λεμπρόν και ο Χάρντεν δεν αστοχούν ποτέ, ενώ οι συμπαίκτες τους σχεδόν έχουν ρόλο χειροκροτητή.
Κατά τις ημέρες της λεγόμενης καραντίνας βρήκα χρόνο να δω κάποιους αγώνες NBA σε επανάληψη. Είδα τον Χάρντεν να χάνει πάρα πολλά σουτ και τον Γιάννη να μπλοκάρεται από τις άμυνες και να μοιράζει πάσες στους συμπαίκτες του. Υπήρχαν λάθη, λεπτά ξεκούρασης για τους πρωταγωνιστές, αλλά αυτό είναι το μπάσκετ. Συνεχή καρφώματα υπήρχαν μόνο στα σόου των Χάρλεμς, που δεν ήταν το συναρπαστικότερο θέαμα.
Αυτό συμβαίνει και στο πολιτικό παιχνίδι. Στις κοινοβουλευτικές συζητήσεις οι πολιτικοί αρχηγοί μιλούν επί ώρα, γνωρίζοντας ότι κάποιες από τις ατάκες τους θα προβληθούν στα δελτία ειδήσεων, ενώ οι πολιτικοί συντάκτες θα κάνουν μια σύντομη αναφορά στα λεγόμενά τους εστιαζόμενοι στις ειδήσεις που βγάζουν.
Λίγοι έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν ολόκληρες τις ομιλίες και ακόμη λιγότεροι το σύνολο μιας κοινοβουλευτικής διαδικασίας που λαμβάνει χώρα σε εργάσιμη ημέρα. Κι όμως τα τελευταία χρόνια τα επιτελεία των πολιτικών αρχηγών προβάλουν τις ομιλίες τους live στο facebook, ενώ και αυτές είναι προσβάσιμες στις σελίδες των κομμάτων και σε κανάλια του YouTube. Αν θέλει κάποιος να βρει μια ομιλία μπορεί να το κάνει ακόμη και μήνες μετά.
Ο περισσότερος χρόνος που είχαμε οι περισσότεροι, τους τελευταίους μήνες μας έδωσε τον χρόνο να κοντοσταθούμε λίγο από το συνεχές τρέξιμο επαγγελματικών, οικογενειακών και κοινωνικών υποχρεώσεων. Να παρακολουθήσουμε έναν ολόκληρο αγώνα μπάσκετ, να διαβάσουμε ένα βιβλίο, μια συζήτηση στη Βουλή. Ο καθένας ανάλογα με τις συνήθειές του ή μπορεί και κόντρα σε αυτές.
Μπορέσαμε να πληροφορηθούμε για τους λόγους που οδήγησαν σε μια πολιτική απόφαση, τουλάχιστον αυτούς που επικαλείται ένας πολιτικός. Να εικάσουμε κάποιους άλλους λόγους, αντί να σκεφτούμε μόνο τις συνέπειες των αποφάσεων. Αν τις σκεφτόμαστε και αυτές. Ο παραπάνω χρόνος που αφιερώνουμε, είναι άλλωστε χρήσιμος, ιδίως για την επιστροφή σε «καιρούς χάιλαιτς».
Οι επαγγελματίες αθλητές, στις συνεντεύξεις τους αποκαλύπτουν παίζουν διαφορετικά όταν οι αγώνες γίνονται κεκλεισμένων των θυρών. Τουλάχιστον όταν αυτοί αποτελούν εξαίρεση. Μένει να δούμε πως θα αντιδράσουν τώρα που οι αγώνες με άδειες κερκίδες θα γίνουν ο κανόνας. Αλλά το ίδιο ισχύει και για τους πολιτικούς ηγέτες σε όλο τον κόσμο. Όσο θα βλέπουν ότι τα views από τις ομιλίες τους ανεβαίνουν, θα πάψουν να αναζητούν τα χάιλαιτς και το δυνατό χειροκρότημα από τους βουλευτές τους και θα στραφούν στο ευρύ κοινό εκθέτοντας τα επιχειρήματά τους. Όσοι το κάνουν ήδη, πιθανότατα θα έχουν μεγαλύτερο πλεονέκτημα την επόμενη ημέρα.
Ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας και Πολιτικής Διαχείρισης – Γραμματέας Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας
