Ενας αρθρογράφος που έχει προσωπική σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο υποστηρίζει ανοιχτά, ο Γιώργος Λακόπουλος, που πρόσφατα δέχθηκε αγωγή από τον Π. Σκουρλέτη για κριτική που του άσκησε σε άρθρο του, εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τη σύνθεση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Εγραψε μεταξύ άλλων τα εξής στο “Ανοιχτό Παράθυρο”:
Στο ΠΣ μετέχουν στελέχη που δεν διευκολύνουν το μήνυμα που θέλει να στείλει στην κοινωνία ο εν δυνάμει Πρωθυπουργός. Π.χ. ο Παππάς και η Δούρου, έχουν επιβαρύνσεις που τους «καίνε», ο Πολάκης με το ύφος, αλλά και τις πολιτικές θέσεις του αλλοιώνει ρεβανσιστικά το στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Φλαμπουράρης δεν χωράει στην έννοια της ανανέωσης, πρόσωπα που απέτυχαν κραυγαλέες στο κόμμα και τις κυβερνήσεις Τσίπρα συνεχίζουν στην πρώτη γραμμή, ενώ η πριμοδότηση της ισότητας των φύλων έγινε σε βάρος της πολιτικής συγκρότησης.
Ουσιαστικά αποδυναμώθηκε η 15η Μαΐου, της οποίας το εκλογικό σώμα που ανέδειξε τον Τσίπρα, είναι μέγεθος πολύ ευρύτερο και πολύ διαφορετικό από τη σκληρή κομματική γραφειοκρατία που διαμόρφωσε την Κ. Ε. Είναι «άλλο» κόμμα -που δεν εκφράζεται από το ΠΣ.
Ότι προτάθηκαν από τον ίδιο πρόσωπα που προκαλούν δυσφορία στην κοινωνία, ή δεν διαθέτουν προσόντα για την καθοδήγηση κόμματος εξουσίας, δείχνει ότι βαθιά σύγκρουση του με τις πηγές της κακοδαιμονίας δεν υπήρξε.
Έτσι αποθαρρύνεται το ρεύμα των πολιτών που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή του να πάρουν κομματική ταυτότητα και του έδωσαν την ευχέρεια να απαγκιστρωθεί από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ των 40. 000 μελών.
Ασφαλώς με το πολιτικό πλαίσιο που έθεσε- και για τη λειτουργία του κόμματος κυλάει μπροστά τον τροχό. Αλλά οι επιλογές στα πρόσωπα -στα οποία έδωσε ο ίδιος προσωπική εγγύηση, που έχει θέση υπόσχεσης για μέλλουσα κυβερνητική αξιοποίηση- ήταν λανθασμένες και τον γυρίζουν πίσω.
Με αυτόν το κομματικό σχηματισμό δεν μπορεί να διεκδικήσει, με τους καλύτερους δυνατούς όρους, τις εκλογές, γιατί δεν αναδύεται επαρκής κυβερνώσα ομάδα- στο σκέλος που αφορά το κόμμα.
ΥΓ: Το ιμπέριουμ Τσίπρα μετά συνέδριο του ήταν ευκαιρία να κάνει αυτό που δεν έγινε ως τώρα: αυτοκριτική για την -αναγκαστική στις συνθήκες της εποχής- συνεργασία με τον Καμμένο, που τον στοιχειώνει και τη βρίσκει διαρκώς μπροστά του.
